مسئولان فرهنگی افغانستان از نمایش فیلم «مدرسه» ساخته اسد سکندر، فیلم‌ساز افغان در مرکز فرهنگی فرانسه جلوگیری کرده‌اند. آن گونه که اسد سکندر می‌گوید، مسئولان افغان این تصمیم را به دنبال فشارهای جمهوری اسلامی گرفته‌اند.
آقای سکندر فارغ‌التحصیل رشته سینما از هند است و پیش از این هم فیلم «پنامه» را درباره زندگی پناهجویان افغان در اروپا ساخته بود.
فیلم تازه آقای سکندر، «مدرسه» نگاهی انتقادی دارد به مسئله تحصیل بچه‌های افغان در ایران. اسد سکندر، در همین رابطه به پرسش‌های رادیو فردا پاسخ گفته است.
من قراردادی با مرکز فرهنگی فرانسه بسته بودم و پول این فیلم را آن‌ها تأمین کرده بودند. اما خانم گیلدا که رئیس این مرکز است به من گفت که از طرف سفارت ایران و رئیس «افغان فیلم» درخواست شده این فیلم اکران نشود.
افغان فیلم مربوط به اداره فرهنگ می‌شود. اما آن‌ها تاکید کردند که سفارت ایران از سفارت فرانسه خواهش کرده این فیلم امروز افتتاح نشود. در حالی که من تمام دعوتنامه‌ها را تهیه کرده و تمام دوستان را خبر کرده بودم. وقتی به محل مذکور رفتیم گفتند شما اجازه افتتاح فیلم را ندارید.
فیلم بر محور یک داستان واقعی است و در مورد کودکان افغانی است که در کشور ایران اجازه ندارند به مدرسه بروند و درس بخوانند. فیلم داستان دختر بچه‌ای است که دوست دارد به مدرسه برود و یک ماه هم می‌رود، اما بعد از یک ماه بنا به قانون ایران او را از مدرسه اخراج می‌کنند.
این فیلم در کشور افغانستان و در شهر هرات تهیه شده است. شهر هرات شباهت زیادی به شهر مشهد و بعضی از شهرهای ایران دارد.
بله، همین طور است. این یک فیلم کاملاً هنری است و مستند نیست.
تمام بازیگران این فیلم افغان هستند و اکثر آن‌ها را نیز از شهر هرات انتخاب کردم؛ کسانی که مدت زیادی در ایران بودند و می‌توانستند به خوبی به لهجه ایرانی صحبت کنند.
داستان فیلم تقریباً در طول یک سال نوشته شد و فیلمبرداری دو ماه به طول انجامید و تمام دست اندرکاران فیلم مانند فیلمبردار و آرایشگر را از هند آوردیم.
این فیلم از خیلی وقت پیش باید در افغانستان به نمایش در می‌آمد اما همیشه کشور جمهوری اسلامی ایران با نمایش این فیلم مخالفت می‌کرد و بلاخره من تصمیم گرفتم این فیلم را در تالار مرکز فرهنگی فرانسه افتتاح کنم که باز هم ایران از نمایش فیلم مانع شد.
آقای سکندر فارغ‌التحصیل رشته سینما از هند است و پیش از این هم فیلم «پنامه» را درباره زندگی پناهجویان افغان در اروپا ساخته بود.
فیلم تازه آقای سکندر، «مدرسه» نگاهی انتقادی دارد به مسئله تحصیل بچه‌های افغان در ایران. اسد سکندر، در همین رابطه به پرسش‌های رادیو فردا پاسخ گفته است.
گفت‌وگوی محمد ضرغامی با اسد سکندر در مورد جلوگیری از نمایش فیلمش در افغانستان
- آقای اسکندر، دلیل جلوگیری از نمایش فیلم شما چه بود؟
من قراردادی با مرکز فرهنگی فرانسه بسته بودم و پول این فیلم را آن‌ها تأمین کرده بودند. اما خانم گیلدا که رئیس این مرکز است به من گفت که از طرف سفارت ایران و رئیس «افغان فیلم» درخواست شده این فیلم اکران نشود.
- آیا افغان فیلم بخش دولتی است؟
افغان فیلم مربوط به اداره فرهنگ می‌شود. اما آن‌ها تاکید کردند که سفارت ایران از سفارت فرانسه خواهش کرده این فیلم امروز افتتاح نشود. در حالی که من تمام دعوتنامه‌ها را تهیه کرده و تمام دوستان را خبر کرده بودم. وقتی به محل مذکور رفتیم گفتند شما اجازه افتتاح فیلم را ندارید.
- داستان فیلم به چه مسائلی می‌پردازد که موجب شده سفارت جمهوری اسلامی ایران به گفته شما جلوی نمایش این فیلم را در مرکز فرهنگی فرانسه بگیرد؟
فیلم بر محور یک داستان واقعی است و در مورد کودکان افغانی است که در کشور ایران اجازه ندارند به مدرسه بروند و درس بخوانند. فیلم داستان دختر بچه‌ای است که دوست دارد به مدرسه برود و یک ماه هم می‌رود، اما بعد از یک ماه بنا به قانون ایران او را از مدرسه اخراج می‌کنند.
- این فیلم را چگونه تهیه کردید؟
این فیلم در کشور افغانستان و در شهر هرات تهیه شده است. شهر هرات شباهت زیادی به شهر مشهد و بعضی از شهرهای ایران دارد.
- پس فیلم شما در اصل مستند نیست بلکه یک فیلم داستانی است که بر اساس یک اتفاق واقعی نوشته شده است؟
بله، همین طور است. این یک فیلم کاملاً هنری است و مستند نیست.
- شما در این فیلم از حضور بازیگران افغان استفاده کرده‌اید یا بازیگران ایرانی هم در آن حضور دارند؟
تمام بازیگران این فیلم افغان هستند و اکثر آن‌ها را نیز از شهر هرات انتخاب کردم؛ کسانی که مدت زیادی در ایران بودند و می‌توانستند به خوبی به لهجه ایرانی صحبت کنند.
- آقای سکندر! تولید این فیلم چقدر طول کشید؟
داستان فیلم تقریباً در طول یک سال نوشته شد و فیلمبرداری دو ماه به طول انجامید و تمام دست اندرکاران فیلم مانند فیلمبردار و آرایشگر را از هند آوردیم.
- آیا امیدی وجود دارد که بلاخره فیلم درافغانستان به نمایش درآید یا همچنان در حالت بلاتکلیف باقی می‌ماند؟
این فیلم از خیلی وقت پیش باید در افغانستان به نمایش در می‌آمد اما همیشه کشور جمهوری اسلامی ایران با نمایش این فیلم مخالفت می‌کرد و بلاخره من تصمیم گرفتم این فیلم را در تالار مرکز فرهنگی فرانسه افتتاح کنم که باز هم ایران از نمایش فیلم مانع شد.
