شواهد و قرائن موجود نشان می‌دهد که بعد از تظاهرات ۲۵ بهمن معترضان در ایران، اختلافات داخلی بین اصولگرایان، مسکوت گذاشته شده است.
حتی برخی از اصولگرایان نظیرعلی‌اکبر ناطق نوری وحسن روحانی پس از مدت‌ها موضع‌گیری علنی کرده و تظاهرات مخالفان را محکوم کردند.
در همین زمینه فاطمه حقیقت‌جو، تحلیلگر مسائل ایران در آمریکا، به پرسش‌های رادیو فردا پاسخ داده است.
اختلافات درون محافظه‌کاران اختلافات جدی است. بنابراین حالا اینکه سر یک واقعه مشخص به شکل فرمایشی آنها مجبور می‌شوند واکنش از خودشان نشان بدهند، این به معنی رفع اختلافات نیست. این اختلافات مجدد خودش را نشان خواهد داد.
تمام ماجرا از حضور پرشور و جدی مردم در تهران و بسیاری از شهرهای کشور دارد. برآوردها نشان می‌دهد که بالغ بر ۷۰۰ هزار نفر شرکت کردند در این تجمعات و پس از دو سال سرکوب شدید، اعدام‌های فله‌ای، بازداشت‌های قطاری، همه اینها را بگذریم، اخراج‌ها، تهدیدها و همه اینها انجام شد که مردم مجدد نیایند و یک دفعه ۲۵ بهمن زمینه‌ای را فراهم کرد که حاکمیت شوک‌زده شود که پس چه شد.
نگرانی دوم این است که آنها به شدت نگران سرایت جنبش‌های مصر و تونس هستند. کما اینکه عیناً همین جمله را ما در نطق آقای حداد عادل می‌شنویم.
بله. بدون تردید به دلیل این که اینها فکر می‌کنند که جنبش هنوز زنده است، فعال است. البته قبلاً خودشان هم گفته بودند که آتش زیر خاکستر است. ولی الان احساس می‌کنند که این خیزش مجدد است و فکر می‌کنند که با زندانی کردن آقای موسوی و کروبی، و اینکه همه حاکمیت را یک صدا کنند، می‌توانند این جنبش را کنترل کنند. فکر می‌کنند می‌توانند آنهایی را که ساکت بودند بیاورند به میدان و یک صدا از حاکمیت بیرون بیاید، و مردم همه کوتاه می‌آیند.
خواسته مشخص جنبش، که در روزهای آینده خواهیم دید، تقاضای آزادی رهبران جنبش خواهد بود. بنابراین من فکر می‌کنم که اینها نمی‌توانند ادامه دهند و آقایان موسوی و کروبی را همچنان در حصر و زندان نگه دارند ولو اگر آنها آقای موسوی کروبی را در زندان نگه دارند، این زندانی کردن آنها باعث نمی‌شود که جنبش متوقف شود. جنبش به کار خودش ادامه خواهد داد. پیش خواهد رفت. با تداوم جنبش مجدد این اختلافات رو می‌آید.
یادمان باشد این اختلافات بخشی به دلیل اختلافاتی بود که بین مثلاً مجلس و احمدی‌نژاد بوده، همچنان وجود دارد. اما به طور مشخص وقتی شعارها متوجه شخص آقای خامنه‌ای می‌شود، باعث می‌شود که بقیه محافظه‌کاران هم بیایند و به شکل فرماشی یا به دلیل این که وجود خودشان را در وجود آقای خامنه‌ای می‌بینند، می‌آیند معترض می‌شوند.
اما به نظر من خیلی کوتاه مدت است. در هفته‌های آینده ما خواهیم دید که هم این اختلافات تشدید می‌شود و این راهکارهای موجود و فرمان‌های فرمایشی و «اعدام باید گردد» و «زندانی باید گردد» و اینها هیچ تأثیری در اراده مردم برای ادامه این کار نخواهد گذاشت.
حتی برخی از اصولگرایان نظیرعلی‌اکبر ناطق نوری وحسن روحانی پس از مدت‌ها موضع‌گیری علنی کرده و تظاهرات مخالفان را محکوم کردند.
در همین زمینه فاطمه حقیقت‌جو، تحلیلگر مسائل ایران در آمریکا، به پرسش‌های رادیو فردا پاسخ داده است.
- خانم حقیقت‌جو، آیا اصولگرایان اختلافات داخلی خود را کنار گذاشته‌اند؟
اختلافات درون محافظه‌کاران اختلافات جدی است. بنابراین حالا اینکه سر یک واقعه مشخص به شکل فرمایشی آنها مجبور می‌شوند واکنش از خودشان نشان بدهند، این به معنی رفع اختلافات نیست. این اختلافات مجدد خودش را نشان خواهد داد.
- به نظر می‌آید که بعضی از اصولگرایان که معمولاً ساکت بودند و خیلی موضع‌گیری نمی‌کردند، مثل آقای قالیباف، آقای ناطق نوری و حتی حسن روحانی موضع‌گیری‌هایی به نفع حکومت و حاکمیت داشتند در این مقطع. شما این موضوع را چگونه تحلیل می‌کنید؟
تمام ماجرا از حضور پرشور و جدی مردم در تهران و بسیاری از شهرهای کشور دارد. برآوردها نشان می‌دهد که بالغ بر ۷۰۰ هزار نفر شرکت کردند در این تجمعات و پس از دو سال سرکوب شدید، اعدام‌های فله‌ای، بازداشت‌های قطاری، همه اینها را بگذریم، اخراج‌ها، تهدیدها و همه اینها انجام شد که مردم مجدد نیایند و یک دفعه ۲۵ بهمن زمینه‌ای را فراهم کرد که حاکمیت شوک‌زده شود که پس چه شد.
نگرانی دوم این است که آنها به شدت نگران سرایت جنبش‌های مصر و تونس هستند. کما اینکه عیناً همین جمله را ما در نطق آقای حداد عادل می‌شنویم.
- پس به نظر شما با این تحلیل شما مسکوت گذاشتن اختلاف‌های اصولگرایان و هم حذف رهبران جنبش سبز قاعدتاً می‌تواند به هم ارتباط داشته باشد؟ همین طور است؟
بله. بدون تردید به دلیل این که اینها فکر می‌کنند که جنبش هنوز زنده است، فعال است. البته قبلاً خودشان هم گفته بودند که آتش زیر خاکستر است. ولی الان احساس می‌کنند که این خیزش مجدد است و فکر می‌کنند که با زندانی کردن آقای موسوی و کروبی، و اینکه همه حاکمیت را یک صدا کنند، می‌توانند این جنبش را کنترل کنند. فکر می‌کنند می‌توانند آنهایی را که ساکت بودند بیاورند به میدان و یک صدا از حاکمیت بیرون بیاید، و مردم همه کوتاه می‌آیند.
- به نظر شما این مسکوت گذاشتن اختلافات درون حاکمیت و محصور کردن، حذف کردن رهبران معترضان در منازل‌شان، چقدر قابل تداوم است با توجه به شرایط کنونی ایران؟
خواسته مشخص جنبش، که در روزهای آینده خواهیم دید، تقاضای آزادی رهبران جنبش خواهد بود. بنابراین من فکر می‌کنم که اینها نمی‌توانند ادامه دهند و آقایان موسوی و کروبی را همچنان در حصر و زندان نگه دارند ولو اگر آنها آقای موسوی کروبی را در زندان نگه دارند، این زندانی کردن آنها باعث نمی‌شود که جنبش متوقف شود. جنبش به کار خودش ادامه خواهد داد. پیش خواهد رفت. با تداوم جنبش مجدد این اختلافات رو می‌آید.
یادمان باشد این اختلافات بخشی به دلیل اختلافاتی بود که بین مثلاً مجلس و احمدی‌نژاد بوده، همچنان وجود دارد. اما به طور مشخص وقتی شعارها متوجه شخص آقای خامنه‌ای می‌شود، باعث می‌شود که بقیه محافظه‌کاران هم بیایند و به شکل فرماشی یا به دلیل این که وجود خودشان را در وجود آقای خامنه‌ای می‌بینند، می‌آیند معترض می‌شوند.
اما به نظر من خیلی کوتاه مدت است. در هفته‌های آینده ما خواهیم دید که هم این اختلافات تشدید می‌شود و این راهکارهای موجود و فرمان‌های فرمایشی و «اعدام باید گردد» و «زندانی باید گردد» و اینها هیچ تأثیری در اراده مردم برای ادامه این کار نخواهد گذاشت.
