کنسرت نوروزی ستار روز چهارشنبه سوم فروردین ماه در قالب ویژه برنامه پخش‌زنده کنسرت‌های نوروزی، از طریق رادیو فردا پخش شد.
- از فعالیت‌های تازه خودتان چه خبر؟ خبر تازه چه در چنته دارید؟
می‌گویند هنرمند باید ببیند که در دنیای دور و برش، بخصوص الان که همه دنیا به یک دهکده جهانی تبدیل شده است، چه می‌گذرد. من با این اعتقاد؛ یک آهنگی خوانده ام به نام «عجب صبری خدا دارد» که این شعر را قبلاً زنده‌یاد حسن شجاعی با یک ملودی دیگر خوانده بود و شعرش را آقای معینی که یکی از شعرای خیلی خوب ماست سروده و موسیقی آن را آقای محمد حیدری ساخته‌اند و آقای منوچهر چشم‌آذر آن را تنظیم کرده‌اند.
یک کلیپ قشنگی هم دختر بزرگ من ساخته است که به زودی به بازار ارائه شده، این ویدیو خیلی جالب است برای اینکه مسائلی را که در ایران و در خاورمیانه درهمین چند وقت گذشته، شاهد اتفاق افتادن آن بودیم را نشان می‌دهد. این ویدیو به خوبی نشان می‌دهد که چقدر خدا صبور است و این مسائل را که در منطقه ما پیش می‌آید تحمل می‌کند.
- از انتشار آلبوم گلبانو مدتی گذشته است. آیا آلبوم جدیدی در دست تهیه دارید؟
درگیر ساختن آلبوم جدید هستم. یکسری از کارهای آن را خوانده‌ام و قرار بود برای ایام عید این آلبوم بیرون بیاید. ولی متأسفانه چون تردد و شلوغی بازار در این ایام زیاد است، آن را گذاشته‌اند تا بعد از عید به بازار ارائه کنند.
اگر بخواهید یک کار خوب ارائه بدهید، باید بروید و بگردید دنبال شعر و آهنگ و ملودی خوب. طبیعتاً طول می‌کشد. این آلبوم بعدی هم به نظر من کار قشنگی از آب درآمده است. به امید خدا تا دو سه ماه بعد از عید میاید بیرون.
- فضای تعدادی از ترانه‌های آلبوم «گلبانو» به موسیقی الکترونیک نزدیک بود. آیا این سبک در آلبوم جدید هم ادامه پیدا می‌کند؟
بله. برای اینکه شما الان می‌بینید که در دنیا تکنولوژی بسیار پیشرفت کرده است و شما هم باید ازاین قافله عقب نمانید. درست مانند وقتی که سیلی می‌آید و همه دارند با جریان آب شنا می‌کنند، شما هم باید جزو این جریان باشید تا بدانید در دنیای پیرامونتان چه می‌گذرد.
برای این است که در این آلبوم جدید هم از تکنولوژی کامپیوتر و این قبیل چیزها استفاده شده است و فکر می‌کنم جالب باشد. بد نیست.
- شما یکی از چهره‌های شناخته شده موسیقی سنتی و اصیل هم هستید و همین دسامبر گذشته بود که برنامه‌ای هم با تم موسیقی اصیل به روی صحنه اجرا کردید. به نظرتان بارزترین تفاوت بین اجرای موسیقی پاپ و موسیقی سنتی چیست؟
به نظر من، متأسفانه، بازاری برای موسیقی کلاسیک ایرانی در خارج از کشور به آن صورت وجود ندارد. اساتیدی هم که در این زمینه کار کرده بودند، کسانی که ما آنها را می‌شناختیم، متأسفانه همه‌شان از دنیا رفتند، مثل مرحوم علینقی‌خان وزیری، مرحوم تجویدی و کسانی که این کارها را می‌کردند و اصالت داشتند.
برای من خواندن هر دو (این سبک) راحت است. به شما یک چیزی بگویم. من وقتی یک آهنگ پاپی را می‌خوانم اگر بگویم که در استودیو بیشتر از ۲۰ دقیقه تا نیم ساعت طول نمی‌کشد، گزافه نگفته‌ام. چرا که وقتی موسیقی کلاسیک ایرانی را می‌خوانم با این نوع موسیقی آشنایی دارم.
- با ذهنی آشنا و پرتجربه به سراغش می‌روید؟
دقیقاً.
- صحبت از اساتید موسیقی قدیمی کردید. در آغاز فعالیت هنری، زمانی که آدم می‌خواهد سبکش و راهش را پیدا کند، طبعاً کسانی مورد توجهش هستند. چه کسانی در آن زمان مورد توجه و الگوی شما بودند و ذهن موسیقایی شما را شکل دادند؟
ببینید. در آن زمان، زمانی که ما بچه بودیم ، یازده یا دوازده ساله بودیم. در آن اتاقی که ما با چهار تا برادرم با هم در آن زندگی می کردیم. چهار گوشه اتاق یک تخت بود که هر کدام متعلق به یکی از برادرها بود. یکی از این تخت‌ها مال من بود.
این خاطرات را وقتی تعریف می‌کنید، بچه‌های امروز اصلاً نمی‌دانند رادیو گوشی چیست؟ رادیو گوشی را ما با یک سیم به ناودان وصل می‌کردیم. مثل حالت آنتن داشت. بعد آنوقت یک سیم کشیده بودم و این گوشی شب‌ها در گوشم بود. بعد از ساعت ده یا ده و نیم شب و پس از داستان شب، رادیو برنامه گلها و موسیقی ایرانی پخش می‌کرد.
این گوشی در گوشم بود. اینها را گوش می‌کردم و در ذهنم باقی می‌ماند و کسانی را که در آن زمان برنامه اجرا می‌کردند مثل مرحوم غلامحسین بنان، محمودی خسروی و آقای گلپایگانی که بچه محل خودمان هم بود، بچه شهباز بود، و نادر گلچین، تمام اینها را گوش می‌کردم. آهنگ‌هایی که آنها می‌خواندند را گوش می‌کردم و الان هم شما می‌بینید که یک سری از اینها را به نام برنامه گلها را دارند در بازار می‌فروشند.
واقعاً هر چه که من بگویم از ویژگی‌های موسیقی ایرانی، اینها، همه آنها را در حد اعلای خودش اجرا کردند و همه آنها هم به عنوان مدرک وجود دارند. الگوهای من آن افراد بودند که می‌توانستم از آنها چیزهای خیلی خوبی یاد بگیرم.
- توصیه شما به عنوان هنرمندی با سابقه و باتجربه به جوانانی که می‌خواهند امروز کارش موسیقی‌شان را شروع کنند، چیست؟
همان طور که شما می‌دانید هنر برای خودش نمی‌شناسد. با پیشرفت تکنولوژی در دنیای امروز و وجود اینترنت به خوبی می‌شود به همه این منابع از طریق اینترنت دست پیدا کرد.
اما من به شما یک چیزی را بگویم، کسانی که واقعاً صدا دارند. زنگ صدایش مخصوص است، متعلق به خودشان است، اصلاً برایشان مهم نیست، انواع و اقسام سدها را هم که جلویش بگذارند، اصلاً برایش مهم نیست، بلند می‌شود و این راه را جلو می‌رود. هر چقدر هم این سدها بیشتر باشد، مصمم‌تر می شود که این کار را بکند.
می‌بینید که دارند این کار را می‌کنند و هر روز هم پیشرفت جوانان ایرانی در دنیا بیشتر و بیشتر می‌شود. می‌بینید که جوانان ایرانی چقدر در همه رشته‌ها و شغل‌ها موفق بوده‌اند و این واقعاً این باعث افتخار است.
بدیش فقط این است که همه ما زیر یک سقف نیستیم. بعد از انقلاب همه ما در همه دنیا پخش شدیم و جوانان ایرانی از همان جاها مجبورند که صدایشان را به سراسر دنیا برسانند.
