محمود احمدینژاد، رئیس جمهور ایران، در راس هیاتی برای شرکت در شصت وششمین مجمع عمومی سازمان ملل شامگاه دوشنبه به وقت شرق آمریکا وارد نیویورک شد.
اسفندیار رحیم مشایی،رئیس دفتر، علی اکبر صالحی وزیر خارجه، مجتبی ثمره هاشمی مشاور، حمید بقایی معاون اجرایی، مریم مجتهدزاده مشاور و رییس مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری مجید نامجو وزیر نیرو و مهدی غضنفری وزیر صنعت، معدن و تجارت از جمله همراهان محمود احمدینژاد در سفر به نیویورک هستند.
محمود احمدینژاد که از سال ۱۳۸۴ همه ساله در مجمع عمومی سازمان ملل شرکت کرده و در آن به سخنرانی پرداخته است، دوشنبه صبح فرودگاه مهرآباد را به مقصد نیویورک ترک کرد و هواپیمای وی برای سوختگیری برای مدت دو ساعت در کشور موریتانی توقف داشت.
محمود احمدینژاد در حالی برای هفتمین حضور خود در مجمع عمومی سازمان ملل، به نیویورک رفته است که دولتش با درگیریهای شدید جناحی در ایران دست و پنجه نرم میکند و کمتر روزی است که نمایندگان مجلس و قوه قضاییه و مخالفان اصولگرایش وی و نزدیکانش را آسوده بگذارند؛ نکتهای که رسانههای خارجی نیز آن را برجسته کردهاند.
دولت محمود احمدینژاد پس از بحران «دورکاری» و «خانهنشینی»اش اکنون پرونده «بزرگترین اختلاس تاریخ بانکداری ایران» را در پیش روی خود دارد و تا یک روز پیش از سفرش اعضای دولت و تیم وی، همچنان درتلاش بودند در مقابل آماج اتهامهای نمایندگان و قوه قضاییه از عملکرد خود دفاع کنند.
محمود احمدینژاد به گفته خود قصد دارد بار دیگر درباره ایده «مدیریت جهانی» خود در مجمع عمومی سازمان ملل سخن بگوید؛ این ایده در مصاحبههای وی با شبکه سی بی اس و و روزنامه واشینگتن پست مطرح شده که یک روز پیش از آن در در بهارستان تهران، کم نبودند نمایندگانی که شایستگی دولت وی در اداره کشور را به چالش کشیدند.
مهدی توکلی، رئیس مرکز پژوهشهای مجلس، صریحا در نطق خود در جلسه غیرعلنی مجلس اظهار داشت که «تنها بحث از انحراف فکری و رمالی و جنگیری بلکه بحث از چپاول و زد و بند هم هست. ما با یک گروه منحرف، زورمدارو زرپرست روبرو هستیم.»
توکلی تصریح کرد: «من به آقای احمدینژاد، اعضای دولت، رئیس بانک مرکزی، آقای جهرمی(رئیس بانک صادرت) و به خصوص آقای سید حمید پورمحمدی قائم مقام رئیس بانک مرکزی میگویم: خودکشی پیشکشتان؛ استعفا بدهید و بروید.»
محمود احمدینژاد، امسال برخلاف سال گذشته، وعدهاش برای آزادی دو زندانی آمریکایی همزمان با سفرش به آمریکا محقق نشد و برخی رسانههای آمریکایی در این باره گفتهاند که جناحهای مخالف در ایران نخواستهاند با این کار به وی اعتبار بدهند.
محمود احمدینژاد که در نیویورک همواره پر مصاحبه ظاهر شده، در روز نخست سفر دو مصاحبه از وی منتشر شد؛ یکی با روزنامه واشینگتن پست و دیگری با شبکه سی بی اس؛ آنچنانکه سایت ریاست جمهوری محتوای این گزارشها را منتشر ساخته فحوای هر دو مصاحبه شبیه به یکدیگر است.
محمود احمدینژاد بار دیگر در نیویورک حملات ۱۱ سپتامبر را به چالش گرفته و خواستار تشکیل هیاتی مستقل برای بررسی این حملات شده است.
حمله به اسرائیل، مدیریت جهانی، تلاش کشورهای غربی و آمریکا برای سلطه بر دیگر کشورها و برنامه هستهای از جمله محورهای این مصاحبههاست.
محمود احمدینژاد، بار دیگر در مواجهه با این پرسش که سرنوشت زندانیان انتخاباتی و رهبران مخالفان دولت چه میشود و چرا آنها همچنان در زندان هستند، گفته است که قوه قضاییه در ایران مستقل است.
احمدینژاد در پاسخ به خبرنگار واشینگتن پست، که موضع وی را درباره تحولات سوریه جویا شده بود، گفت: «یک ملت زمانی نظرش مشخص میشود که انتخاباتی آزاد برگزار شده و مردم آزادانه رای بدهند که من امیدوارم دولت و ملت سوریه با یکدیگر تفاهم کرده و بتوانند انتخاباتی آزاد را در این کشور برگزار کنند.»
اظهاراتی از این دست به تغییر لحن ایران دربرابر تحولات سوریه تعبیر شده است.
رئیس دولت همچنین در پاسخ به پرسش واشینگتن پست که از وی درباره وضعیت میرحسین موسوی و مهدی کروبی پرسید، اظهار داشت: «من از وضعیت آنها اطلاعی ندارم و این در حالی است كه قوه قضاییه مستقل از قوه مجریه بوده و این قوه مسئول رسیدگی به وضع آنان است و اگر كسی تخلف كرده باشد طبق قانون با او برخورد خواهد شد.»
وی به شبکه سی بی اس درباره رویدادهای پس از انتخابات گفته است: «مشکل خاصی وجود نداشت؛ صرفاً عدهای اعتراض داشتند كه در این میان افراد قلیلی به ساختمانها و اموال عمومی، خسارت زده و با پلیس درگیر شدند و برخورد پلیس به گونهای بود كه تعداد نیروهایی كه از پلیس و طرفداران دولت آسیب دیدند بیش از كسانی بود كه اعتراض داشتند؛ این در حالی است كه در درگیریهای پلیس آمریكا روزانه ۳۰ نفر و در طول سال ۳۰ هزار نفر بر اثر سلاح كشته میشوند.»
محمود احمدینژاد به این پرسش که معطوف به اختلاف وی با آیتالله خامنهای بود، اینگونه پاسخ گفت: «در دنیا نمیتوان دو نفر را پیدا كرد كه مانند یكدیگر فكر كنند اما در ایران قوانین بسیار شفاف بوده و حد و مرزها در آن مشخص است و ما نیز طبق قانون عمل می كنیم.»
اسفندیار رحیم مشایی،رئیس دفتر، علی اکبر صالحی وزیر خارجه، مجتبی ثمره هاشمی مشاور، حمید بقایی معاون اجرایی، مریم مجتهدزاده مشاور و رییس مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری مجید نامجو وزیر نیرو و مهدی غضنفری وزیر صنعت، معدن و تجارت از جمله همراهان محمود احمدینژاد در سفر به نیویورک هستند.
محمود احمدینژاد که از سال ۱۳۸۴ همه ساله در مجمع عمومی سازمان ملل شرکت کرده و در آن به سخنرانی پرداخته است، دوشنبه صبح فرودگاه مهرآباد را به مقصد نیویورک ترک کرد و هواپیمای وی برای سوختگیری برای مدت دو ساعت در کشور موریتانی توقف داشت.
محمود احمدینژاد در حالی برای هفتمین حضور خود در مجمع عمومی سازمان ملل، به نیویورک رفته است که دولتش با درگیریهای شدید جناحی در ایران دست و پنجه نرم میکند و کمتر روزی است که نمایندگان مجلس و قوه قضاییه و مخالفان اصولگرایش وی و نزدیکانش را آسوده بگذارند؛ نکتهای که رسانههای خارجی نیز آن را برجسته کردهاند.
دولت محمود احمدینژاد پس از بحران «دورکاری» و «خانهنشینی»اش اکنون پرونده «بزرگترین اختلاس تاریخ بانکداری ایران» را در پیش روی خود دارد و تا یک روز پیش از سفرش اعضای دولت و تیم وی، همچنان درتلاش بودند در مقابل آماج اتهامهای نمایندگان و قوه قضاییه از عملکرد خود دفاع کنند.
محمود احمدینژاد به گفته خود قصد دارد بار دیگر درباره ایده «مدیریت جهانی» خود در مجمع عمومی سازمان ملل سخن بگوید؛ این ایده در مصاحبههای وی با شبکه سی بی اس و و روزنامه واشینگتن پست مطرح شده که یک روز پیش از آن در در بهارستان تهران، کم نبودند نمایندگانی که شایستگی دولت وی در اداره کشور را به چالش کشیدند.
مهدی توکلی، رئیس مرکز پژوهشهای مجلس، صریحا در نطق خود در جلسه غیرعلنی مجلس اظهار داشت که «تنها بحث از انحراف فکری و رمالی و جنگیری بلکه بحث از چپاول و زد و بند هم هست. ما با یک گروه منحرف، زورمدارو زرپرست روبرو هستیم.»
توکلی تصریح کرد: «من به آقای احمدینژاد، اعضای دولت، رئیس بانک مرکزی، آقای جهرمی(رئیس بانک صادرت) و به خصوص آقای سید حمید پورمحمدی قائم مقام رئیس بانک مرکزی میگویم: خودکشی پیشکشتان؛ استعفا بدهید و بروید.»
محمود احمدینژاد، امسال برخلاف سال گذشته، وعدهاش برای آزادی دو زندانی آمریکایی همزمان با سفرش به آمریکا محقق نشد و برخی رسانههای آمریکایی در این باره گفتهاند که جناحهای مخالف در ایران نخواستهاند با این کار به وی اعتبار بدهند.
محمود احمدینژاد که در نیویورک همواره پر مصاحبه ظاهر شده، در روز نخست سفر دو مصاحبه از وی منتشر شد؛ یکی با روزنامه واشینگتن پست و دیگری با شبکه سی بی اس؛ آنچنانکه سایت ریاست جمهوری محتوای این گزارشها را منتشر ساخته فحوای هر دو مصاحبه شبیه به یکدیگر است.
محمود احمدینژاد بار دیگر در نیویورک حملات ۱۱ سپتامبر را به چالش گرفته و خواستار تشکیل هیاتی مستقل برای بررسی این حملات شده است.
حمله به اسرائیل، مدیریت جهانی، تلاش کشورهای غربی و آمریکا برای سلطه بر دیگر کشورها و برنامه هستهای از جمله محورهای این مصاحبههاست.
محمود احمدینژاد، بار دیگر در مواجهه با این پرسش که سرنوشت زندانیان انتخاباتی و رهبران مخالفان دولت چه میشود و چرا آنها همچنان در زندان هستند، گفته است که قوه قضاییه در ایران مستقل است.
احمدینژاد در پاسخ به خبرنگار واشینگتن پست، که موضع وی را درباره تحولات سوریه جویا شده بود، گفت: «یک ملت زمانی نظرش مشخص میشود که انتخاباتی آزاد برگزار شده و مردم آزادانه رای بدهند که من امیدوارم دولت و ملت سوریه با یکدیگر تفاهم کرده و بتوانند انتخاباتی آزاد را در این کشور برگزار کنند.»
اظهاراتی از این دست به تغییر لحن ایران دربرابر تحولات سوریه تعبیر شده است.
رئیس دولت همچنین در پاسخ به پرسش واشینگتن پست که از وی درباره وضعیت میرحسین موسوی و مهدی کروبی پرسید، اظهار داشت: «من از وضعیت آنها اطلاعی ندارم و این در حالی است كه قوه قضاییه مستقل از قوه مجریه بوده و این قوه مسئول رسیدگی به وضع آنان است و اگر كسی تخلف كرده باشد طبق قانون با او برخورد خواهد شد.»
وی به شبکه سی بی اس درباره رویدادهای پس از انتخابات گفته است: «مشکل خاصی وجود نداشت؛ صرفاً عدهای اعتراض داشتند كه در این میان افراد قلیلی به ساختمانها و اموال عمومی، خسارت زده و با پلیس درگیر شدند و برخورد پلیس به گونهای بود كه تعداد نیروهایی كه از پلیس و طرفداران دولت آسیب دیدند بیش از كسانی بود كه اعتراض داشتند؛ این در حالی است كه در درگیریهای پلیس آمریكا روزانه ۳۰ نفر و در طول سال ۳۰ هزار نفر بر اثر سلاح كشته میشوند.»
محمود احمدینژاد به این پرسش که معطوف به اختلاف وی با آیتالله خامنهای بود، اینگونه پاسخ گفت: «در دنیا نمیتوان دو نفر را پیدا كرد كه مانند یكدیگر فكر كنند اما در ایران قوانین بسیار شفاف بوده و حد و مرزها در آن مشخص است و ما نیز طبق قانون عمل می كنیم.»