یک تحقیق تازه ممکن است پرده از راز رابطه بین استرس، بدخوابی و دیگر اختلالات روال زندگی روزمره با چاقی مفرط بردارد.
ترشح هورمونهای استرس رشد سلولهای چربی در بدن را تقویت میکند. یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه استنفورد در پژوهشی که در کنفرانس سالانه بیولوژی سلولی عرضه شد، با بیان این نظریه اعلام کردند که هورمونهای استرس مانند کورتیزول که ممکن است در طول فعالیتهای روزانه ترشح شود، تاثیری در رشد سلولهای چربی ندارد. به عنوان مثال به هنگام از خواب بیدار شدن هورمون کورتیزول در بدن ترشح میشود که طبیعی است. اما نکتهای که نظر این دانشمندان را به خود جلب کرد، رابطه بین رشد سلولهای چربی و در معرض استرس طولانی بود. به عنوان مثال بدخوابی مزمن یا جدایی میتواند باعث ترشح دایم هورمونهای استرس شود که به تولید سلولهای چربی بیشتر میانجامد.
با آنکه هر ساله تنها ده درصد سلولهای چربی در بدن جایگزین می شوند، اما بدن انسان مقادیری زیادی سلول پیش-چربی در خود ذخیره میکند که امکان تبدیل به سلول چربی را دارا هستند.
به گزارش ساینس نیوز،تحقیقات سابق نشان داده بود که پروتئینی به نام PPAR-Gamma سیر تولید و تکامل سلولهای چربی در بدن را کنترل میکند و هورمونهای استرس فرآیند تولید این پروتئین را فعال میکنند. این تیم تحقیقاتی دریافت که سلولهای پیش-چربی که در معرض میزان کمی از پروتئین PPRA-gamma (کمتر از میزان متوسط طبیعی) هستند وقتی به طور دایم در معرض هورمون استرس قرار گیرند، تبدیل به سلولهای چربی میشوند. اما اگر این استرس دایم نباشد، میزان این پروتئین تنها کم و زیاد میشود.
پژوهشگران میگویند که اثر هورمون استرس بر چاقی مانند اثر گاز در شتاب موتور یک وسیله نقلیه است. اگر به آهستگی بر پدال گاز فشار دایم وارد کنیم در نهایت سرعت ماشین زیاد میشود. اما اگر گاهی پا را از روی پدال برداریم میتوانیم سرعت وسیله نقلیه را کنترل کنیم. به همین ترتیب، ترشح دایم هورمونهای استرس باعث فعال شدن سلولهای چربی میشود. این استرسهای طولانی بر اثر مواردی مثل بیخوابی یا دیگر تغییرات در روال زندگی روزمره ایجاد میشوند.