در پی درگذشت هدی صابر روزنامه‌نگار و فعال ملی-مذهبی زندانی، شورای هماهنگی راه سبز امید و سازمان گزارشگران بدون مرز، خواستار توضیح مسئولان جمهوری اسلامی در این باره شدند؛ فیروزه صابر نیز در گفت‌وگو با رادیو فردا خواستار توضیح مقامات درباره مرگ برادرش شده است.
فیروزه صابر، خواهر صابر در مصاحبه با رادیو فردا درباره چگونگی مرگ برادرش گفت که از روی سایت‌های خبری متوجه مرگ وی شده‌اند.
به گفته فیروزه صابر، روز «چهار و نیم صبح روز جمعه» حمله قلبی به هدی صابر دست می‌دهد و مسئولان زندان به خواسته وی برای انتقال به دکتر توجهی نکردند تا اینکه سرانجام او را ساعت ۱۰و نیم صبح به بیمارستان رسانده‌اند.
فیروزه صابر می‌افزاید در بیمارستان مدرس بر روی هدی صابر آنژیوگرافی صورت گرفته اما چون به دلیل اعتصاب غذا فشار خون وی پایین بوده و تورم ریوی زیادی هم داشته درمان اثر نکرد و او درگذشت.
فیروزه صابر تصریح کرد: «نخست اینکه هدی برای چه باید زندان باشد؛ از دوم مردادماه بدون هیچ حکمی و بدون هیچ دلیلی؛ دوم اینکه چرا باید فاجعه‌ای مانند مرگ هاله رخ بدهد که هدی اعتصاب بکند؛ و سوم اینکه چرا نباید چند ساعت به وی بی‌توجه باشند.»
فیروزه صابر تاکید کرد که خانواده به مراجع قضایی برای این موضوع شکایت کرده است.
به گفته فیروزه صابر همسر و فرزندان هدی صابر به بازپرس این پرونده که به بیمارستان آمده بود شکایت کرده‌اند.
بیانیه محمد خاتمی
محمد خاتمی، نیز رئیس جمهوری پیشین ایران، درگذشت هدی صابر، فعال ملی- مذهبی را که درپی اعتصاب غذا در زندان جان باخت، تسلیت گفت.
محمد خاتمی با صدور بیانیه‌ای گفت: «خبر تلخ و سنگین بود . هدی صابر به دیدار معشوق و معبود خود شتافت. انسانی که با ایمان زندگی کرد و بندگی خدا را با دلسوزی نسبت به همه بندگان خدا و خدمت به آنان و نگاهداشت حق و حرمتشان پاس می داشت و از تحمل رنج و محرومیت در جهت باورهای خود ابا نداشت... از خداوند منان برای ایشان آمرزش و رحمت الهی و برای بازماندگان معزز صبر و اجر و سلامتی مسألت می‌کنم.»
شورای هماهنگی راه سبز امید: صابر در راه آزادی و عزت ایران جان داد
شورای هماهنگی راه سبز امید نیز که در آن نزدیکان میرحسین موسوی و مهدی کروبی عضویت دارند با صدور بیانیه‌ای از نهادی امنیتی و قضایی خواست درباره مرگ هدی صابر توضیح بدهند.
محمد ملکی(چپ) و محمد بسته‌‌نگار (نفر سوم از چپ) در خانه هدی صابر
در این بیانیه آمده است: «سالروز ۲۲خرداد با خبر بس ناگوار شهادت یاور مومن و آزاده‌ی جنبش دموکراسی‌خواهی و حق‌طلبی مردم ایران همراه شد. هدی صابر، از صادق‌ترین ظلم‌ستیزان و یاوران مخلص ستم‌دیدگان ایران، از جمع آزادگان میهن پرکشید و رفت. این فعال ملی-مذهبی، روزنامه‌نگار، قرآن پژوه و فعال جامعه مدنی، از مبارزانی بود که دغدغه آزادی و
محسن میردامادی(راست) و محسن صفایی فراهانی در خانه صابر
آبادی و عزت ایران داشت و در این راه جان داد.»
شورای هماهنگی راه سبز امید با اشاره نامه این زندانی سیاسی، تصریح می‌کند: «هدی صابر که از ۱۲ خرداد و "در اعتراض به شهادت هاله سحابی" دست به اعتصاب غذا زده بود، روز شنبه و در پی اهمال ماموران امنیتی و مسئولان قضایی مسلط بر زندان اوین، مظلومانه جان باخت. آن آزاده تاکید کرده بود که شاید اعتصاب
زری سحابی همسر عزت‌الله سحابی در خانه صابر
غذای اعتراضی‌اش، "مانع از تکرار بیدادگری‌ها علیه انسان‌های بی‌دفاع شود".»
شورای هماهنگی راه سبز امید در ادامه تصریح می‌کند که «ﻣﺘﻮﻟﻴﺎﻥ ﻣﺴﺘﺒﺪ ﻧﻬﺎﺩﻫﺎی ﺍمنیتی ﻭ فضایی با بی‌اعتنایی به حقوق اساسی شهروندان ﻭ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺟﺎﺭﻯ، هر روز فاجعه‌ای جدید می‌آفرینند» و می‌افزاید: «شهادت هدی صابر جدیدترین سند مظلومیت ایرانیان و فرعونیت حاکم بر کشور ماست. ﺍﻗﺘﺪﺍﺭﮔﺮﺍﻳﺎﻥ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﮐﺸﻭﺭ چه توضیحی برای جان باختن مظلومانه نخبگان و فرزندان صالح این سرزمین دارد؟»
گزارشگران بدون مرز: مسئولان جمهوری اسلامی مسئول مرگ هدی صابر هستند
سازمان گزارشگران بدون مرز نیز با صدور بیانیه‌ای مراتب تاسف و تاثر خود را از مرگ هدی صابر اعلام کرد و مقامات جمهوری اسلامی را مسئول مرگ وی دانست.
گزارشگران بدون مرز تصریح می‌کند: «ما مقامات رسمی جمهوری اسلامی ایران را نخست به دلیل دستگیری خودسرانه این روزنامه‌نگار و سپس عدم کمک‌رسانی پزشکی به موقع و مناسب، مسئول مرگ هدی صابر می‌دانیم. گزارشگران بدون مرز از اقدامات دادخواهانه خانواده حمایت می‌کند. همه‌حقایق در باره قتل‌های پی در پی روزنامه‌نگاران و زندانیان سیاسی باید روشن شود.»
سازمان گزارشگران بدو مرز با اشاره به هاله سحابی که در پی درگیری ماموران با وی در مراسم تشییع پدرش جان باخت و نیز اعتصاب اعتراضی هدی صابر به مرگ هاله، می‌افزاید: «متاسفانه مسئولان زندان اوین بر خلاف ماده ١٠٣ آئین‌نامه اجرائی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور که تاکید دارد : "در موارد فوری محکوم بیمار به دستور پزشک یا بهداری زندان و اجازه رئیس موسسه یا زندان یا جانشین او به بیمارستان اعزام می‌گردد و مراتب باید در اسرع وقت به صورت کتبی به قاضی ناظر گزارش شود". علیرغم اطلاع از اعتصاب غذای او و ضعف جسمانی و درد از انتقال به موقع هدی صابر خوداری کرده‌اند.»
این سازمان در پایان یادآور می‌شود که هدی صابر برای سومین بار در کمتر از ده سال، در ٢ مرداد ماه ١٣٨٩ بازداشت و روانه زندان شده بود و پیش ازآن نیز وی به همراه دو همبند دیگرش رضا علیجانی و تقی رحمانی در ٢٥ خرداد ماه ١٣٨٢ بازداشت و به مدت سه ماه در سلول انفرادی نگاهداری شده بود. او همچنین در اردیبهشت ١٣٨٣ به پنج سال و نیم سال زندان محکوم شده بود که این حکم سپس به هشت ماه تقلیل یافت. وی در ٨ بهمن ١٣٧٩ نیز بازداشت و تا ٢١ اسفندماه ١٣٨١ را در زندان گذارنده بود.
سازمان گزارشگران تاکید کرده است که هدی صابر از جمله زندانیانی سیاسی ایران بود که در مراحل بازجویی «به شدت مورد شکنجه قرار گرفته بود.»
سازمان مجاهدین انقلاب: مسئولان باید در برابر ملت پاسخگو باشند
سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی شاخه خارج کشور نیز با صدور بیانیه‌ای مسئول مرگ هدی صابر، را «مسئولان زندان، نهادهای امنیتی دخیل در پرونده این زندانی سیاسی و فراتر از آن حاکمیت جمهوری اسلامی» دانسته که به گفته این تشکل سیاسی «باید نسبت به اینگونه رخدادهای ننگین و ضد بشری در محضر ملت پاسخگو باشند.»
نامه هدی صابر و امیرخسرو دلیر ثانی
هدی صابر و امیرخسرو دلیر ثانی در اعتراض به مرگ هاله سحابی در نامه‌ای نوشتند که دست به اعتصاب غذا خواهند زد.
در این نامه که تاریخ ۱۲ خردادماه را بر خود دارد آمده است: «ما دو عضو خانواده فکری-سیاسی ملی- مذهبی در اعتراض به فاجعه روز چهارشنبه ۱۱ خرداد ماه ۹۰ و تهاجم منجر به مرگ فرزند اول سحابی بزرگ که مادرصفت و خواهرگونه در خدمت مردمان و آسیب دیدگان وقایع دو سال اخیر میهن بود، از‌گاه غروب پنجشنبه ۱۲ خرداد ماه در بند ۳۵۰ زندان اوین بدون طرح هیچ گونه مطالبه و خواسته شخصی، دست به اعتصاب غذای‌تر می‌زنیم و با آب و چای و قند و نمک، سر می‌کنیم . این اقدام مبتنی است بر تصمیمی مستقل و ما دیگر هم بندیان را به مشارکت در این اقدام دعوت نکرده و به اقدام‌های مشابه نیز فرا نمی‌خوانیم. شاید این اقدام ما به سهم خود در شرایط وانفسای وطن مصدق – سحابی، مانع از تکرار این بیدادگری‌ها علیه انسان‌های بی‌دفاع شود.»
فیروزه صابر، خواهر صابر در مصاحبه با رادیو فردا درباره چگونگی مرگ برادرش گفت که از روی سایت‌های خبری متوجه مرگ وی شده‌اند.
به گفته فیروزه صابر، روز «چهار و نیم صبح روز جمعه» حمله قلبی به هدی صابر دست می‌دهد و مسئولان زندان به خواسته وی برای انتقال به دکتر توجهی نکردند تا اینکه سرانجام او را ساعت ۱۰و نیم صبح به بیمارستان رسانده‌اند.
فیروزه صابر می‌افزاید در بیمارستان مدرس بر روی هدی صابر آنژیوگرافی صورت گرفته اما چون به دلیل اعتصاب غذا فشار خون وی پایین بوده و تورم ریوی زیادی هم داشته درمان اثر نکرد و او درگذشت.
فیروزه صابر تصریح کرد: «نخست اینکه هدی برای چه باید زندان باشد؛ از دوم مردادماه بدون هیچ حکمی و بدون هیچ دلیلی؛ دوم اینکه چرا باید فاجعه‌ای مانند مرگ هاله رخ بدهد که هدی اعتصاب بکند؛ و سوم اینکه چرا نباید چند ساعت به وی بی‌توجه باشند.»
فیروزه صابر تاکید کرد که خانواده به مراجع قضایی برای این موضوع شکایت کرده است.
به گفته فیروزه صابر همسر و فرزندان هدی صابر به بازپرس این پرونده که به بیمارستان آمده بود شکایت کرده‌اند.
بیانیه محمد خاتمی
محمد خاتمی، نیز رئیس جمهوری پیشین ایران، درگذشت هدی صابر، فعال ملی- مذهبی را که درپی اعتصاب غذا در زندان جان باخت، تسلیت گفت.
محمد خاتمی با صدور بیانیه‌ای گفت: «خبر تلخ و سنگین بود . هدی صابر به دیدار معشوق و معبود خود شتافت. انسانی که با ایمان زندگی کرد و بندگی خدا را با دلسوزی نسبت به همه بندگان خدا و خدمت به آنان و نگاهداشت حق و حرمتشان پاس می داشت و از تحمل رنج و محرومیت در جهت باورهای خود ابا نداشت... از خداوند منان برای ایشان آمرزش و رحمت الهی و برای بازماندگان معزز صبر و اجر و سلامتی مسألت می‌کنم.»
شورای هماهنگی راه سبز امید: صابر در راه آزادی و عزت ایران جان داد
شورای هماهنگی راه سبز امید نیز که در آن نزدیکان میرحسین موسوی و مهدی کروبی عضویت دارند با صدور بیانیه‌ای از نهادی امنیتی و قضایی خواست درباره مرگ هدی صابر توضیح بدهند.
در این بیانیه آمده است: «سالروز ۲۲خرداد با خبر بس ناگوار شهادت یاور مومن و آزاده‌ی جنبش دموکراسی‌خواهی و حق‌طلبی مردم ایران همراه شد. هدی صابر، از صادق‌ترین ظلم‌ستیزان و یاوران مخلص ستم‌دیدگان ایران، از جمع آزادگان میهن پرکشید و رفت. این فعال ملی-مذهبی، روزنامه‌نگار، قرآن پژوه و فعال جامعه مدنی، از مبارزانی بود که دغدغه آزادی و
آبادی و عزت ایران داشت و در این راه جان داد.»
شورای هماهنگی راه سبز امید با اشاره نامه این زندانی سیاسی، تصریح می‌کند: «هدی صابر که از ۱۲ خرداد و "در اعتراض به شهادت هاله سحابی" دست به اعتصاب غذا زده بود، روز شنبه و در پی اهمال ماموران امنیتی و مسئولان قضایی مسلط بر زندان اوین، مظلومانه جان باخت. آن آزاده تاکید کرده بود که شاید اعتصاب
غذای اعتراضی‌اش، "مانع از تکرار بیدادگری‌ها علیه انسان‌های بی‌دفاع شود".»
شورای هماهنگی راه سبز امید در ادامه تصریح می‌کند که «ﻣﺘﻮﻟﻴﺎﻥ ﻣﺴﺘﺒﺪ ﻧﻬﺎﺩﻫﺎی ﺍمنیتی ﻭ فضایی با بی‌اعتنایی به حقوق اساسی شهروندان ﻭ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺟﺎﺭﻯ، هر روز فاجعه‌ای جدید می‌آفرینند» و می‌افزاید: «شهادت هدی صابر جدیدترین سند مظلومیت ایرانیان و فرعونیت حاکم بر کشور ماست. ﺍﻗﺘﺪﺍﺭﮔﺮﺍﻳﺎﻥ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﮐﺸﻭﺭ چه توضیحی برای جان باختن مظلومانه نخبگان و فرزندان صالح این سرزمین دارد؟»
گزارشگران بدون مرز: مسئولان جمهوری اسلامی مسئول مرگ هدی صابر هستند
سازمان گزارشگران بدون مرز نیز با صدور بیانیه‌ای مراتب تاسف و تاثر خود را از مرگ هدی صابر اعلام کرد و مقامات جمهوری اسلامی را مسئول مرگ وی دانست.
گزارشگران بدون مرز تصریح می‌کند: «ما مقامات رسمی جمهوری اسلامی ایران را نخست به دلیل دستگیری خودسرانه این روزنامه‌نگار و سپس عدم کمک‌رسانی پزشکی به موقع و مناسب، مسئول مرگ هدی صابر می‌دانیم. گزارشگران بدون مرز از اقدامات دادخواهانه خانواده حمایت می‌کند. همه‌حقایق در باره قتل‌های پی در پی روزنامه‌نگاران و زندانیان سیاسی باید روشن شود.»
سازمان گزارشگران بدو مرز با اشاره به هاله سحابی که در پی درگیری ماموران با وی در مراسم تشییع پدرش جان باخت و نیز اعتصاب اعتراضی هدی صابر به مرگ هاله، می‌افزاید: «متاسفانه مسئولان زندان اوین بر خلاف ماده ١٠٣ آئین‌نامه اجرائی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور که تاکید دارد : "در موارد فوری محکوم بیمار به دستور پزشک یا بهداری زندان و اجازه رئیس موسسه یا زندان یا جانشین او به بیمارستان اعزام می‌گردد و مراتب باید در اسرع وقت به صورت کتبی به قاضی ناظر گزارش شود". علیرغم اطلاع از اعتصاب غذای او و ضعف جسمانی و درد از انتقال به موقع هدی صابر خوداری کرده‌اند.»
این سازمان در پایان یادآور می‌شود که هدی صابر برای سومین بار در کمتر از ده سال، در ٢ مرداد ماه ١٣٨٩ بازداشت و روانه زندان شده بود و پیش ازآن نیز وی به همراه دو همبند دیگرش رضا علیجانی و تقی رحمانی در ٢٥ خرداد ماه ١٣٨٢ بازداشت و به مدت سه ماه در سلول انفرادی نگاهداری شده بود. او همچنین در اردیبهشت ١٣٨٣ به پنج سال و نیم سال زندان محکوم شده بود که این حکم سپس به هشت ماه تقلیل یافت. وی در ٨ بهمن ١٣٧٩ نیز بازداشت و تا ٢١ اسفندماه ١٣٨١ را در زندان گذارنده بود.
سازمان گزارشگران تاکید کرده است که هدی صابر از جمله زندانیانی سیاسی ایران بود که در مراحل بازجویی «به شدت مورد شکنجه قرار گرفته بود.»
سازمان مجاهدین انقلاب: مسئولان باید در برابر ملت پاسخگو باشند
سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی شاخه خارج کشور نیز با صدور بیانیه‌ای مسئول مرگ هدی صابر، را «مسئولان زندان، نهادهای امنیتی دخیل در پرونده این زندانی سیاسی و فراتر از آن حاکمیت جمهوری اسلامی» دانسته که به گفته این تشکل سیاسی «باید نسبت به اینگونه رخدادهای ننگین و ضد بشری در محضر ملت پاسخگو باشند.»
نامه هدی صابر و امیرخسرو دلیر ثانی
هدی صابر و امیرخسرو دلیر ثانی در اعتراض به مرگ هاله سحابی در نامه‌ای نوشتند که دست به اعتصاب غذا خواهند زد.
در این نامه که تاریخ ۱۲ خردادماه را بر خود دارد آمده است: «ما دو عضو خانواده فکری-سیاسی ملی- مذهبی در اعتراض به فاجعه روز چهارشنبه ۱۱ خرداد ماه ۹۰ و تهاجم منجر به مرگ فرزند اول سحابی بزرگ که مادرصفت و خواهرگونه در خدمت مردمان و آسیب دیدگان وقایع دو سال اخیر میهن بود، از‌گاه غروب پنجشنبه ۱۲ خرداد ماه در بند ۳۵۰ زندان اوین بدون طرح هیچ گونه مطالبه و خواسته شخصی، دست به اعتصاب غذای‌تر می‌زنیم و با آب و چای و قند و نمک، سر می‌کنیم . این اقدام مبتنی است بر تصمیمی مستقل و ما دیگر هم بندیان را به مشارکت در این اقدام دعوت نکرده و به اقدام‌های مشابه نیز فرا نمی‌خوانیم. شاید این اقدام ما به سهم خود در شرایط وانفسای وطن مصدق – سحابی، مانع از تکرار این بیدادگری‌ها علیه انسان‌های بی‌دفاع شود.»
