نخست وزير کوزوو اعلام کرد که روز یکشنبه و در يک بعد از ظهر تاريخی در پارلمان این منطقه تحت نظارت سازمان ملل گرد هم می آيند تا استقلال کوزوو را اعلام کنند.
کوزوو تا سال ۱۹۹۹ يکی از ايالت های صربستان محسوب می شد و پس از بحران بالکان و تجزيه يوگسلاوی به چند کشور مجزا، اداره کوزوو تحت نظارت سازمان ملل متحد درآمد و پس از بحث های فراوان و به رغم مخالفت صربستان، قرار است که روز یکشنبه اعلام استقلال کند.
هاشم تاچی، نخست وزير کوزوو گفت:«ما در يک لحظه تاريخی قرار داريم؛ يک تصميم مهم که ما را به يکی از ملت های آزاد دنيا تبديل می کند.»
وی در يک کنفرانس خبری اعلام کرد که آنها در مهمترين لحظه تاريخ شان قرار دارند و اضافه کرد:«ما برای اعلام استقلال و رای گيری برای سمبل های کشور- پرچم و ... گرد هم می آئيم.»
اعضاء پارلمان منطقه کوزو که عمدتا آلبانيايی تبار هستند و برای جدا شدن از صربستان تلاش می کنند، روز يکشنبه ساعت سه بعداز ظهر به وقت محلی تشکيل جلسه می دهند، در حالی که شب گذشته مرکز کوزوو، پريشتینا، با جشن و سرور مردم آميخته بود.
جرج بوش، رييس جمهوری آمريکا که در تانزانيا بسر می برد، در اين مورد گفته است که آمريکا و متحدانش نهايت تلاش خود را می کنند تا در پی استقلال کوزوو، خشونتی در منطقه اتفاق نيفتد.
آمريکا ۱۷۰۰ سرباز در کوزوو دارد که جزو نيروهای حافظ صلح ناتو در اين منطقه هستند که تعداد آنها بالغ بر ۱۶ هزار سرباز است.
صربستان و روسيه شديدا با استقلال کوزوو مخالفند. نخست وزير صربستان اعلام کرده است که ساعت چهار بعداز ظهر روز يکشنبه، سخنرانی تلویزیونی بسيار مهمی در اين مورد خواهد داشت.
آمريکا و اغلب کشورهای عضو اتحاديه اروپا از جمله سه قدرت بزرگ بريتانيا، فرانسه و آلمان از استقلال کوزوو حمايت می کنند و خواستار به رسميت شناخته شدن هر چه زودتر استقلال اين کشور هستند، اما اقليتی همچون قبرس و رومانی با استقلال کوزوو مخالفند.
تهدید روسیه به تلافی
روسيه اعلام کرده است که اگر کوزوو اعلام استقلال کند، آن را در قبال کشورهای غربی به نحوی «تلافی» خواهد کرد.
با این حال رييس جمهوری آمريکا از صربستان خواست که در کنار ساير کشورهای اروپايی بماند و گفت: «ما باور داريم که صربستان می خواهد همپيمان کشورهای اروپايی باقی بماند و مردم صربستان می دانند که حالا دوستی به نام آمريکا دارند.»
صربستان با هشدار نسبت به عواقب اعلام يکجانبه استقلال از سوی کوزوو، از شورای امنيت سازمان ملل متحد خواسته بود که مانع از چنين اقدامی شود.
دو هزار پليس و قاضی بين المللی ماموريت يافته اند تا سيستم قانونی چند نژادی را برای اين کشور طرح ريزی کنند.
صربها از کوزوو به عنوان قلب مذهبی کشور و هويت ملی خود ياد می کنند و به همین دلیل با جداشدن آن مخالفند.
منطقه کوزوو، که نزديک به يک ميليون و هشتصد هزار مسلمان آلبانيايی تبار در آن زندگی می کنند، از زمان خاتمه يافتن مداخله نظامی ناتو در سال ۱۹۹۹ در اين منطقه، توسط سازمان ملل متحد اداره شده است.
با اينکه در هشت سال گذشته در کوزوو انتخابات برگزار و پارلمان انتقالی تشکيل شده است، اما از دو سال پيش سازمان ملل کوشيده تا وضع حقوقی اين منطقه را روشن سازد.
ابتدا گروه سه جانبه ای، متشکل از آمريکا، اتحاديه اروپا و روسيه، به مذاکره با مقام های صربستان و نمايندگان اکثريت آلبانيايی تبارهای کوزوو پرداخت که پس از گذشت چهار ماه، اين گفت وگوها بدون دستيابی به نتيجه ای، به شکست انجاميد.
به گفته سفير بلژيک در سازمان ملل متحد، با توجه به مواضع طرفين، ادامه مذاکرات در اين باره «بی معنی» است.
در همين حال رهبران کوزوو گفته اند کهبعد از ۱۸ ماه گفت وگوی بی حاصل با صربستان، به صورت يکجانبه و با هماهنگی با «واشينگتن» و «بيشتر کشورهای عضو اتحاديه اروپا» اعلام استقلال خواهند کرد.
همه اين بحران ها در حالی صورت می گیرد که رييس جمهوری صربستان به تازگی در انتخابات پيروز شده و روز جمعه در مجلس اين کشور سوگند ياد کرد.
