مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه ۱+۵ در وین دوشنبه شب بدون دستیابی به توافق جامع و نهایی، پایان یافت.
مهرداد قاسمفر در گفت‌وگو با فریدون خاوند، استاد اقتصاد در پاریس نخست از او پرسیده است که تاثیر این نتیجه بر فضای اقتصادی ایران چه بوده است.
گفت وگوهای هسته ای ایران و «گروه پنج به علاوه یک» در وین شب گذشته بدون دستیابی به توافق پایان یافت. محافل اقتصادی تهران چه واکنشی دارند نسبت به آنچه در وین گذشت؟
فریدون خاوند: بازار های گوناگون تهران، تا آخرین لحظه، گفت وگوهای هسته‌ای وین را لحظه به لحظه دنبال می‌کردند و شاید بشود گفت که قلبشان در پایتخت اتریش می‌تپید.
حساس ترین کانون خبر، در این رابطه، چهار راه استانبول بود که معامله‌گرانش نبض ارز را در دست داشتند. بعد از اعلام گزارش های مربوط به پایان گفت وگوها دلار حدود پنج تا هفت تومان گران تر شد، ولی دیر وقت بود و باید دید امروز معامله گران ارز چه واکنشی از خود نشان می‌دهند.
در بورس هم قیمت سهام شرکت‌هایی که می‌توانستند از امضای یک توافق نهایی در وین سود ببرند، در طول روز بالا رفت ولی در آخرین ساعات معاملات زیر تاثیر خبرهای رسیده از اتریش ورق برگشت.
ناگفته پیدا است که وارد کنندگان، تولید کنندگان، صادر کنندگان، همه و همه به وین چشم دوخته بودند.
طبعا آنچه در وین گذشت محافل اقتصادی تهران را دلسرد کرده، مگر آنکه این ها بخواهند نیمه پر لیوان را ببینند و دستکم خوشحال باشند از این که ورود ارز به ایران کمی بیشتر می‌شود، تحریم‌ها تشدید نشده و گفت وگوها هم همچنان ادامه خواهد داشت.
فرجام گفت وگو های وین چه تاثیری خواهد داشت بر سیاست اقتصادی دولت حسن روحانی؟
آنچه در وین گذشت طبعا خبر خوبی نبود برای حسن روحانی که امید زیادی داشت به انعقاد یک توافق نهایی بر سر پرونده هسته‌ای، لغو کم وبیش سریع تحریم‌ها و دینامیسمی که این رویداد می‌توانست برای اقتصاد ایران به وجود آورد از جمله افزایش صادرات نفت ایران، ورود سرمایه گذاران خارجی، ازاد شدن نقل و انتقال های بانکی، بازگشت بخش قابل ملاحظه ای از دارایی های بلوکه شده ایران در خارج و ده ها عامل محرکه دیگر برای پایان دادن به رکود.
در شرایط فعلی می‌توان گفت که دولت روحانی دستکم چند ماه سخت در پیش دارد، چون نه تنها در عرصه هسته ای به هدف خودش - تاکنون -دست پیدا نکرده، که بازار نفت هم در وضعیت خوبی نیست و به علاوه بسته‌ای را همکه تیم اقتصادی او تهیه کرده بود برای پایان دادن به رکود تورمی، به دلیل مخالفت مجلس عملا خنثی شده و به هر حال پویایی خود را از دست داده است. ولی به هر حال به احتمال زیاد دولت روحانی امیدوار هست این مدت سخت موقتی باشد و خیلی زود روند گفت وگو ها با پویایی تازه‌ای دوباره آغاز بشود.
چه کسانی از وضعیت به وجود آمده در وین خوشحالند؟
گروه هایی در داخل ایران که با تحریم به نان و نوا رسیده اند و نمی خواهند این امتیاز را از دست بدهند. در خارج هم کشور های صادر کننده نفت به ویژه روسیه و عربستان از این که ایران به این زودی ها نمی تواند صادرات نفتش را افزایش بدهد خوشحالند، چون با پایین ماندن صادرات نفت ایران، آهنگ سقوط بهای نفت کند تر می‌شود.
