رادیو فردا - در نشست بزرگ بین‌المللی برای مقابله با گرمایش زمین، که دوشنبه سی‌ام نوامبر با شرکت صد و پنجاه نفر از سران کشور‌ها و دولت‌های جهان در پاریس برگزار شد، نمایندگی ایران را معصومه ابتکار، معاون رییس جمهوری و رییس سازمان محیط زیست، بر عهده داشت. نوشین حسینی از فریدون خاوند پرسید ه است که این نشست بسیار مهم زیست‌محیطی چه پیآمد‌هایی دارد؟
فریدون خاوند : نشست پاریس را می‌شود تاریخی توصیفی کرد. این نخستین‌بار است که این تعداد از مسئولان درجه اول جامعه بین‌المللی در یک گردهمایی بر سر پاسداری زمین، به دور هم جمع می‌شوند. جای تاسف است که ایران رییس جمهوری خودش را به این نشست نفرستاد.
گردهمایی پاریس یک هدف مشخص دارد و آن مقابله با گرمایش زمین است از راه کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی که گازهای معروف به گلخانه‌ای تولید می‌کنند. اگر کاری انجام نگیرد، تولید این گاز‌ها باعث خواهند شد که تا سال ۲۱۰۰ میلادی کره زمین ۳.۵ تا ۵ درجه گرم‌تر بشود، همراه با پیآمد‌های فاجعه‌آمیز اقلیمی از جمله بالا آمدن آب دریا‌ها.
هدف گردهمایی پاریس، فراهم آوردن یک موافقتنامه بین‌المللی است که بر پایه آن کشور‌ها متعهد بشوند تولید و انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش بدهند تا افزایش دمای زمین تا سال ۲۱۰۰ از دو درجه بیشتر نباشد.
این موافقتنامه، و اجرای آن، پیآمد‌های عظیم اقتصادی خواهد داشت، از جمله گذار از انرژی‌های فسیل که نفت و گاز و زغال باشد به طرف انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر از جمله انرژی‌های خورشیدی و بادی. این گذار، تحولات بسیار بزرگی به وجود می‌آورد هم در مصرف و هم در سرمایه‌گذاری.
ایران در فرآیند ایجاد گازهای گلخانه‌ای چه جایگاهی دارد؟
ایران در زمره ده کشور اول تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای در دنیا است.
ولی اگر میانگین سرانه را در نظر بگیریم، هر ایرانی در سال به طور متوسط معادل ۳.۵ تن دی اکسیدکربن تولید می‌کند و در رده پانزدهم تولیدکننده این گاز در دنیا است. این به صورت نسبی خیلی زیاد است، چون هر ایرانی درست به اندازه یک اسپانیایی دی اکسید کربن تولید می‌کند، هر چند که از لحاظ رشد اقتصادی با اسپانیا فاصله زیادی دارد.
ایران در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای‌اش، چه تعهداتی را حاضر است در چهار چوب موافقتنامه احتمالی پاریس بپذیرد؟
از قرار معلوم خانم ابتکار، رییس سازمان محیط زیست ایران، به نشست پاریس اعلام کرده که کشورش حاضر است به صورت مشروط انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را طی پانزده سال آینده چهار درصد کاهش بدهد، ولی در صورت رفع کامل تحریم‌ها و همکاری بین‌المللی، این کاهش دو برابر خواهد بود.
شاید این تعهد شروعی باشد برای روی آوردن ایران به انرژی‌های پاک، که متاسفانه تا امروز به شدت مورد بی‌‌اعتنایی قرار گرفته‌اند.
