جمعی از فعالان جنبش زنان ایران در آستانه انتخابات ریاست جمهوری یازدهم نسبت به آن چه گسترش نابرابری‌های جنسیتی و نقض بیش از همیشه حقوق زنان در ایران خوانده‌اند، هشدار دادند.
در بیانیه این فعالان که روز پنج‌شنبه، ۲۳ خرداد، در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد، نامزدهای این دوره انتخابات ریاست جمهوری به خاطر «بی‌توجهی آنان به حقوق برابر جنسیتی» مورد انتقاد قرار گرفته‌اند.
این بیانیه می‌گوید که زنان ایرانی در دهه‌های گذشته «به طور سیستماتیک هدف سرکوب و فشار سیاسی» قرار گرفته‌اند و در آستانه یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری نیز که «یاس عمومی بر کشور مستولی است، باز هم زنان هستند که بیش از پیش هدف حمله‌های سیاسی و اجتماعی قرار می‌گیرند».
در ادامه بیانیه تلاش شده است تصویری از شرایط زنان در جامعه امروز ایران ارائه شود که علاوه بر تحمل «فشارهای سیاسی» داخلی «قربانی» نخست تحریم‌های بین‌المللی نیز بوده‌اند.
امضاکنندگان این بیانیه می‌گویند که محدود کردن حضور زنان در فضاهای عمومی طی چند سال اخیر شدت یافته و مقامات ایران با غربی دانستن تفکرات فمینیستی به «سرکوب زنان» دست زده‌اند.
در این زمینه، آنها به اظهارات اخیر علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، استناد کرده‌اند که گفته است «حضور زنان در مقامات اجرایی باعث افتخار نیست».
به گفته این فعالان اجتماعی، حضور زنان در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی طی سال‌های اخیر با محدودیت‌های بیشتری مواجه بوده، چنان چه آنان حق تحصیل در ۷۰ رشته دانشگاهی در دانشگاه‌های اصفهان را از دست داده‌اند و حتی رشته مطالعات زنان نیز از رشته‌های دانشگاه تهران حذف شده است.
این بیانیه همچنین به «حذف زنان» از عرصه انتخابات ریاست جمهوری اشاره می‌کند و می‌گوید که با رسمی شدن این مسئله، «سیاست‌های زن‌ستیزانه دولتمردان ایران وارد مرحله جدیدی شده است».
به تازگی محمد یزدی از روحانیون محافظه‌کار شورای نگهبان گفته است که قانون اساسی ایران اجازه رئیس جمهور شدن را به زنان نمی‌دهد.
این اظهارات واکنش گروه‌های مختلف زنان را در پی داشت که معتقدند تفسیر آقای یزدی از قانون اساسی کشور اشتباه است.
اکنون نیز فعالان جنبش زنان ایران با اعتراض دوباره به اظهاراتی از این دست می‌گویند که مقامات ایران اگر در گذشته برای «ژست سیاسی – انقلابی» خود از حضور زنان در فضای عمومی سخن می‌گفتند، اکنون از همین کار نیز سر باز می‌زنند و حتی تلاش نمی‌کنند که بخواهند آرای زنان را جذب کنند.
امضاکنندگان این بیانیه در نهایت تاکید کرده‌اند که از فرصت انتخابات ریاست جمهوری برای شنیده شدن هشدارهای خود و پافشاری بر حقوق زنان استفاده کرده‌اند.
این بیانیه به امضای حدود ۱۹۰ فعال اجتماعی مانند شیرین عبادی، آسیه امینی، حمید دباشی، فرزانه طاهری، فریبا داوودی مهاجر، رویا ملکی، نازی عظیما، لونا شاد، محبوبه عباسقلی‌زاده، محمد مصطفایی، گلبرگ باشی، پرستو فروهر، پرتو نوری‌علا، پروین بختیارنژاد و حسن شریعتمداری رسیده است.
در بیانیه این فعالان که روز پنج‌شنبه، ۲۳ خرداد، در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد، نامزدهای این دوره انتخابات ریاست جمهوری به خاطر «بی‌توجهی آنان به حقوق برابر جنسیتی» مورد انتقاد قرار گرفته‌اند.
این بیانیه می‌گوید که زنان ایرانی در دهه‌های گذشته «به طور سیستماتیک هدف سرکوب و فشار سیاسی» قرار گرفته‌اند و در آستانه یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری نیز که «یاس عمومی بر کشور مستولی است، باز هم زنان هستند که بیش از پیش هدف حمله‌های سیاسی و اجتماعی قرار می‌گیرند».
در ادامه بیانیه تلاش شده است تصویری از شرایط زنان در جامعه امروز ایران ارائه شود که علاوه بر تحمل «فشارهای سیاسی» داخلی «قربانی» نخست تحریم‌های بین‌المللی نیز بوده‌اند.
امضاکنندگان این بیانیه می‌گویند که محدود کردن حضور زنان در فضاهای عمومی طی چند سال اخیر شدت یافته و مقامات ایران با غربی دانستن تفکرات فمینیستی به «سرکوب زنان» دست زده‌اند.
در این زمینه، آنها به اظهارات اخیر علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، استناد کرده‌اند که گفته است «حضور زنان در مقامات اجرایی باعث افتخار نیست».
به گفته این فعالان اجتماعی، حضور زنان در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی طی سال‌های اخیر با محدودیت‌های بیشتری مواجه بوده، چنان چه آنان حق تحصیل در ۷۰ رشته دانشگاهی در دانشگاه‌های اصفهان را از دست داده‌اند و حتی رشته مطالعات زنان نیز از رشته‌های دانشگاه تهران حذف شده است.
این بیانیه همچنین به «حذف زنان» از عرصه انتخابات ریاست جمهوری اشاره می‌کند و می‌گوید که با رسمی شدن این مسئله، «سیاست‌های زن‌ستیزانه دولتمردان ایران وارد مرحله جدیدی شده است».
به تازگی محمد یزدی از روحانیون محافظه‌کار شورای نگهبان گفته است که قانون اساسی ایران اجازه رئیس جمهور شدن را به زنان نمی‌دهد.
این اظهارات واکنش گروه‌های مختلف زنان را در پی داشت که معتقدند تفسیر آقای یزدی از قانون اساسی کشور اشتباه است.
اکنون نیز فعالان جنبش زنان ایران با اعتراض دوباره به اظهاراتی از این دست می‌گویند که مقامات ایران اگر در گذشته برای «ژست سیاسی – انقلابی» خود از حضور زنان در فضای عمومی سخن می‌گفتند، اکنون از همین کار نیز سر باز می‌زنند و حتی تلاش نمی‌کنند که بخواهند آرای زنان را جذب کنند.
امضاکنندگان این بیانیه در نهایت تاکید کرده‌اند که از فرصت انتخابات ریاست جمهوری برای شنیده شدن هشدارهای خود و پافشاری بر حقوق زنان استفاده کرده‌اند.
این بیانیه به امضای حدود ۱۹۰ فعال اجتماعی مانند شیرین عبادی، آسیه امینی، حمید دباشی، فرزانه طاهری، فریبا داوودی مهاجر، رویا ملکی، نازی عظیما، لونا شاد، محبوبه عباسقلی‌زاده، محمد مصطفایی، گلبرگ باشی، پرستو فروهر، پرتو نوری‌علا، پروین بختیارنژاد و حسن شریعتمداری رسیده است.
