اعتراضات گسترده در هنگکنگ از سوی مخالفان نزدیکی بیش از حد به پکن، بار دیگر به خشونت کشیده شد و پلیس با شلیک گلولههای پلاستیکی و گاز اشکآور به معترضان یورش بردهاست.
دستکم ۴۵ نفر در جریان وقایع ۳۰ تیر ماه زخمی شدهاند، که وضعیت یکی از آنها «وخیم» گزارش شدهاست.
از سوی دیگر گزارشها حاکی از حملات افرادی نقابدار به معترضان در ایستگاههای مترو است.
بنا بر گزارشها «صدها هزار تن» از مخالفان لایحه معلقشده استرداد مظنونان به چین، بار دیگر راهی خیابانهای این شبهجزیره کوچک شدهاند.
اعتراضات گسترده علیه این لایحه، که از منظر بسیاری از ناظران در عین حال اعتراضی به سیاستهای متمایل به حکومت مرکزی پکن است، هفتههاست ادامه دارد.
با وجود آنکه اعتراضات سیاسی گسترده و خشونت پلیس در هنگکنگ رایج نیست، اما در هفتههای گذشته خیابانهای این مرکز مالی آسیا محل وقوع هر دو مورد بودهاست.
همزمان ویدئوهای منتشرشده در فضای مجازی حاکی از حمله افراد نقابدار در خروجیهای مترو به شهروندانیست که لباسهای همرنگ معترضان پوشیده بودند.
در پی اعتراضات روز یکشنبه صدها تن از معترضان راهی «دفتر رابط دولت مرکزی چین در منطقه ویژه اداری هنگکنگ» شدهاند.
دفتر رابط چین، عملا مرکز اصلی حضور مقامها و ماموران دولت مرکزی چین در این منطقه ویژه اداریست. هنگکنگ کشوری مستقل نیست، اما از سازوکار مالی، قضائی و انتظامی مستقل از چین بهره میبرد.
با این حال گزارشی از تلاش معترضان برای ورود به دفتر رابط دولت مرکزی منتشر نشدهاست؛ چنین اقدامی میتواند با واکنش شدید پکن روبهرو شود.
البته شماری از معترضان بهسوی دیوارهای این دفتر تخممرغ پرتاب کردهاند. مقامهای چین واقعه اخیر را محکوم کردهاند. روزنامه وابسته به دولت مرکزی چین، «گلوبالتایمز» در حساب کاربری خود در توئیتر رخدادها را به «شورش» تعبیر کردهاست.
معترضان هنگکنگی در تازهترین دور از اعتراضات خود خواستار برگزاری «انتخابات مستقیم» و تحقیقات در مورد عملکرد پلیس در این منطقه شدهاند.
اعتراضات تازه وقتی بالا گرفت که ادارهکنندگان امور هنگکنگ لایحهای را ارائه کردند که در نهایت به استراد مظنونان به چین میانجامد. معترضان میگویند این اقدام بسیاری از شهروندان و نیز خارجیها را در معرض روبهرو شدن با سیستم قضائی «ناعادلانه» چین قرار میدهد. اتهامی که ادارهکنندگان هنگکنگ رد کردهاند با این حال آنها تصویب و اجرای لایحه را نیز در نهایت متوقف کردند.
در هنگکنگ شکلی از انتخابات وجود دارد که به احزاب و گروههای غیرکمونیستی نیز اجازه ورود میدهد. هنگکنگ از نوعی مجلس محلی برخوردار است ولی از سوی دیگر صاحب دولتی اجراییست که قدرت گستردهای دارد و این دولت نزدیک به پکن است.