۳۰۰ تن از «فعالان حزبالله» که از حامیان محمود احمدینژاد به شمار میآیند در نامهای به رهبر جمهوری اسلامی، نوشتهاند که «ملت» ایران از وضع فعلی کشور، رضایت ندارند» و باید در جمهوری اسلامی، «اصلاحات اساسی و انقلابگونه» صورت بگیرد.
این نامه که در وبسایت دولت بهار، نزدیک به آقای احمدینژاد منتشر شده، این افراد را «جمعی از مسئولین تشکلهای انقلابی و فعالین دانشگاهی و حوزویِ دغدغهمند آرمانهای انقلاب اسلامی» معرفی کرده است.
آنها نوشتهاند که پیش از این، هرگز به آیتالله علی خامنهای نامه ننوشته بودند، «اما در شرایط فعلی که کلیتِ نظام روز به روز به پیکری بیجان و از درون شکننده شبیهتر شده، و با توجه به اینکه کشور نیازمند آغاز اصلاحات اساسی و بنیادین» است، تصمیم به نگارش این نامه خطاب به رهبر گرفتهاند.
استدلال آنها نیز این بوده که اصلاحات اساسی کشور، «مطابق قانون اساسی بر عهده رهبری بوده و مقام مسئول دیگری امکان و اختیار آن را ندارد.»
در این نامه به صراحت، عملکرد ارکان و شخصیتهای حقوقی چون «دولت، رئیس جمهور، مجلس شورای اسلامی، قوه قضائیه، شورای نگهبان، صداوسیما، دستگاه دیپلماسی، امامان جمعه، مجلس خبرگان و دستگاه امنیتی» زیر سوال رفته است.
امضاکنندگان، همچون محمود احمدینژاد، قوه قضائیه ایران را «کانون تحمیل ظلم و اجحاف» نامیده و نوشتهاند که شورای نگهبان نیز به «مانعی برای انتخاب افراد شایسته مستقل موردنظر مردم تبدیل شده» است.
درباره دستگاههای امنیتی هم نظر نویسندگان این نامه این بوده که «گویی به جای امنیت کشور وظیفهشان محافظت از قدرت برخی حاکمان و جناحهای قدرت است...علی الخصوص سازمان اطلاعات سپاه که در چند سال گذشته، بودجه و امکانات بسیار عظیم و گستره نفوذ بیحساب در کشور پیدا کرده و... به عامل اختلال در امور و محدودیت و فشار» به فعالان سیاسی، رسانهای و اقتصادی تبدیل شده است.
امضاکنندگان این نامه انتقادی هشدار دادهاند: «نگرانی عمومی نسبت به آینده کشور، گسست بین مردم و حاکمیت، و تردید نسبت به امکان تحقق آرمانهای انقلاب در ساختار سیاسی فعلی و سازوکارهای موجود، به بالاترین سطح خود در چهار دهه گذشته» رسیده است.
به نوشته آنها، به خاطر «فاصله زیاد وضع امروز کشور...با آنچه قرار بود باشد» و نیز به دلایل فوق، ممکن است جمهوری اسلامی «به تجربهای ناموفق برای آیندگان تبدیل گردد.»
امضاکنندگان این نامه به صراحت اضافه کردهاند که ملت ایران «از وضع فعلی کشور رضایت ندارد و آن را قابل دفاع نمیداند.»
در این نامه آمده که «عدالت، آزادی، مردمسالاری و حتی بعضا استقلال، امروز در کشور ما در وضع ناشایستی به سر میبرند» و مشکلات کشور، «اشکالات کارکردی کوچک یا بزرگ نیست، بلکه امروز تقریبا کلیه نهادهای حاکمیتی... به ضد فلسفه وجودی خود تبدیل شدهاند.»
این ۳۰۰ فعال حزبالله ضمن ابراز نگرانی از «سیر نزولی تحولات کلان» در کشور، محمود احمدینژاد، رئیس جمهور پیشین ایران را «منادی اصلی مطالبات مردم در میان نخبگان سیاسی» معرفی کردهاند.
آنها در عین حال نسبت به برخوردهای امنیتی و قضایی با نزدیکان رئیس دولتهای دهم انتقاد کردهاند. اشاره این افراد به حمید بقایی و اسفندیار رحیممشایی، دو تن از مدیران ارشد دوران ریاست جمهوری احمدینژاد و نیز شماری از هواداران وی است که در زندان به سر میبرند.
امضاکنندگان نامه در ادامه نوشتهاند که «حاکمان»، مردم ایران را «به عنوان طرف مقابل و یک تهدید» نگریسته و «پسوند دینی و اسلامی که قرار بود ضامنِ حرکتِ حکومت در مسیر خیر و صلاح عمومی باشد... امروز خود به عاملِ اصلیِ تبعیض و برتری، و نقدناپذیری و ایجاد حاشیه امن برای مسئولین تبدیل شده است.»
در این نامه همچنین به «تفوق گفتمان ولایتمداری» به عنوان عاملی برای «انگ زدن و طرد افکار مستقل» اشاره است که نتیجه آن، «عرصه عمومیِ شخصیتکُش» شده است.
امضاکنندگان این نامه با تاکید بر ضرورت «اصلاحات اساسی و انقلابگونه» در ایران، نوشتهاند که به دلیل «ضعف جمهوری اسلامی در امیدآفرینی حقیقی»، جریان حزبالله نیز فاقد تحرک جدی و چهرههای شاخص شده است.
از دیگر بخشهای این نامه، اشاره نسبت به اعتراضات سراسری دیماه سال ۹۶ و هشدار نسبت به «فروپاشی اجتماعی ایران» است.
این فعالان حزبالله در عین حال به اعتراضهای علنی اخیر به حجاب اجباری در ایران نیز اشاره کرده و نوشتهاند که این اعتراضها نشانه «آزردگی شدید جامعه از ظاهرگرایی و تبدیل شدن موضوع حجاب و پوشش زنان به عامل پوشاندن تهی شدن روزافزون حکومت از آرمانهای اصیل دینی و ملی» است.
این یکی از معدود نامههای انتقادی جمعی به رهبر جمهوری اسلامی از سوی شماری از افراد وابسته به جریان حزبالله و بسیج دانشجویی است.
این نامه به دنبال اعتراضهای علنی اخیر محمود احمدینژاد درباره ساختار و عملکرد جمهوری اسلامی مطرح میشود.
آقای احمدینژاد پس از فشار به نزدیکان خود، چند نامه به رهبر جمهوری اسلامی نیز نوشته و ضمن انتقاد شدید از وضعیت کشور، خواستار برکناری رئیس قوه قضاییه و «برگزاری فوری و آزاد انتخابات» در کشور بدون دخالت «نهادهای انتظامی» و «مهندسی شورای نگهبان» شده است.
علیاکبر جوانفکر، مشاور مطبوعاتی- رسانهای احمدینژاد نیز با تقدیر از نگارش نامه فعالان حزبالله به رهبر جمهوری اسلامی نوشته که «یقینا اگر فضای ارعاب و تهدید وجود نداشته باشد، تعداد امضاهای نقش بسته در پای چنین نامههایی بیشتر هم خواهد شد.»
وی افزوده که «نخبگان جوان نگارنده این نامه، امروز به این مهم واقف هستند که پیوند با دکتر احمدینژاد، نه فقط متضمن هیچ آب و نانی برای آنها نیست بلکه ممکن است، تحت فشار سیستماتیک و حبس نیز قرار بگیرند»، اما با این حال این نامه را امضا کردهاند.