دادگاه حمید نوری روز دوشنبه ۲۲ آذر در استکهلم سوئد ادامه یافت و در جریان آن، رحمت علی‌کرمی به عنوان شاهد گفت که حمید نوری را در زندان های اوین و گوهردشت دیده است.
آقای علی‌کرمی که از سال ۱۳۶۰ به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق در زندان‌های اوین، قزل‌حصار و گوهردشت زندانی بود، در دادگاه رسیدگی به اتهامات حمید نوری گفت که هنگام دستگیری ۱۷ سال و چند ماه داشت، دانش‌آموز بود و بیش از ده‌سال را در زندان مانده است.
او گفت که در زندان با اسم رحمان شناخته می‌شد.
حمید نوری متهم است که در اعدام‌های دسته‌جمعی زندانیان سیاسی در زندان گوهردشت کرج مشارکت داشته است، اتهامی که خود آن را رد می‌کند. او روز ۱۸ آبان ۹۸ با یک پرواز مستقیم از ایران به فرودگاه استکهلم رسید و بلافاصله دستگیر شد.
رحمت علی‌کرمی، به گفته خود، ۱۲ شهریور ۱۳۶۰ به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق دستگیر و تا آذر ۱۳۷۰ در زندان‌های اوین، قزل‌حصار و گوهردشت زندانی بود.
او از بهمن ۱۳۶۶ تا بهمن ۱۳۶۷ در زندان گوهردشت زندانی بود و در دادگاه حمید نوری گفت که شب انتقالش به زندان گوهردشت، حمید نوری را در این زندان دید.
به گفته او، داود لشکری لشکری در موقع ورود او و دیگر زندانیان به زندان گوهردشت خطاب به آن‌ها گفته است: «این‌جا گوهردشت است. ما این‌جا چشم هم در آورده‌ایم».
حمید نوری مدعی است که از سال ۱۳۶۱ تا سال ۱۳۷۲ در زندان اوین بوده و چند بار به زندان گوهردشت به عنوان ماموریت سر زده است.
رحمت علی‌کرمی اما گفت که در سال ۱۳۶۲ حمید نوری را در زندان اوین دیده بود و او را می‌شناخت و در زندان گوهردشت هم بارها او را دیده بود.
او گفت اواسط مرداد ماه در زندان گوهردشت، «یک روز ناصریان (محمد مقیسه) و حمید عباسی (نوری) که معمولا همراه او بود با چند نفر از پاسدارها به بند ما آمدند. یکی از بچه‌ها که الان ایران است جلوی ناصریان (محمد مقیسه) را گرفت و اعتراض کرد که ما را از این بند منتقل کنید. ناصریان (محمد مقیسه) گفت کسانی که نمی‌خواهند، بیایند. ناصریان (محمد مقیسه) و عباسی (حمید نوری) ۴۸ نفر را بردند. گفتند وسایل‌تان را جمع کنید برویم. از این ۴۸ نفر، ۱۶ نفر برگشتند».
به گفته او، این ۴۸ نفر تصور می‌کردند که به بند دیگری منتقل می‌شوند.
رحمت علی‌کرمی مدعی شد که بعد از انتقال به زندان گوهردشت، چشم‌بندهای زندانیان دست خودشان بود و او از لنگ، عنوان چشم‌بند استفاده می‌کرد. او توضیح داد: «ما لنگ که نازک بود به عنوان چشم‌بند استفاده می‌کردیم و به راحتی می‌شد از تارهای آن چند تار را بیرون کشید و بهتر دید».
او سپس به ملاقات حضوری با خانواده‌ها در سالگرد انقلاب ۵۷ اشاره کرد و گفت که این ملاقات در سالنی انجام شد که اعدام‌ها در آنجا صورت گرفته بود و ناصریان (محمد مقیسه) و عباسی ( حمید نوری) در این سالن حضور داشتند.
به گفته آقای علی‌کرمی، سمت حمید نوری در زندان اوین کمک دادیاری بود: «نقشی که او آنجا داشت در اصل کمک دادیار بود یا کارهای دادیاری و مصاحبه‌ها برای آزادی را انجام می‌داد. موضوعی که خیلی در ذهنم ماند وقتی بود که مهدی اسحاقی را که هم اتاقی من بود زده بود و چیز دیگری از او در ذهنم نیست».
او در پاسخ به این سوال دادستان که از کجا می‌دانید حمید نوری مصاحبه‌ها را انجام می‌داد گفت: «معمولا مصاحبه‌ها برای آزادی ۲۰ تا ۳۰ نفری بود و وقتی بچه‌ها برمی‌گشتند می‌گفتند که مصاحبه را حمید عباسی (نوری) انجام داده است».
او گفت که حمید نوری در زندان گوهردشت، لباس شخصی داشت اما در زندان اوین در سال ۶۲ لباس دادستانی داشت که سبز رنگ بود.
رحمت علی‌کرمی درباره مشخصات ظاهری حمید نوری گفت: «قد بلند، لاغر با چهره روشن بود. حرف زدنش آرام بود و وقتی با ناصریان (محمد مقیسه) که بازجوی من بود مقایسه می‌کنم عباسی (حمید نوری) قیافه خشنی از خودش نشان نمی‌داد».
او سپس به دیدن حمید نوری در دادگاه اشاره کرد و گفت: «انگار همان روز اول است که من او را می‌بینم. با همان لبخند، با همان نگاه و صورت، فقط پیرتر شده. یعنی یک ذره من شک ندارم که خودش است».
در ادامه جلسه دادگاه روز دوشنبه، وکیل حمید نوری به راستی‌آزمایی روایت رحمت علی‌کرمی پرداخت و از تناقض‌ها در گفته‌های او و دیگر شاهدان از جمله حسین فارسی سوال کرد.
برگزاری دادگاه حمید نوری که تا آوریل سال آینده در دادگاه استکهلم سوئد ادامه خواهد داشت، واکنش مقامات جمهوری اسلامی را نیز در پی داشته است.
سعید خطیب‌زاده، سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی، روز اول شهریور محاکمه آقای نوری را «یک طراحی» توسط سازمان مجاهدین خلق خواند و مدعی شد که دادگاه سوئد «به یک سری داستان و مستندسازی و شاهدسازی دروغی که همه از سوی یک گروهک صورت گرفته استناد کرده است».
