مرکز آمار ایران طی گزارشی می‌گوید تورم دوازده ماه منتهی به آبان (تورم سالانه) نسبت به دور مشابه پارسال به ۴۱.۴ درصد رسیده است که این شاخص نسبت به تورم مهرماه ۹ دهم درصد کاهش یافته است.
کاهش نرخ تورم به معنی کاهش قیمتها نیست، بلکه نشان میدهد شتاب رشد قیمتها در ۱۲ ماه منتهی به آبان کمتر از ۱۲ ماه منتهی به مهر بوده است.
علت کاهش آهنگ رشد تورم بیشتر به احیای نسبی ارزش ریال در مقابل دلار طی چند ماه گذشته برمی‌گردد.
اوج تورم در سال جاری به شهریورماه برمی‌گردد که تورم سالانه به ۴۲.۷ درصد اوج گرفته بود و بالاترین رقم در تاریخ جمهوری اسلامی به استثنای سال ۱۳۷۶ بود. در این سال نرخ تورم به بالای ۴۹ درصد اوج گرفته بود.
تورم آبان ماه در همه کالاها یکسان نیست. رشد قیمت گوشت قرمز، مرغ و ماهی بالای ۸۰ درصد، خوراکی‌ها نزدیک ۵۹ درصد، میوه نزدیک ۶۰ درصد، سبزیجات حدود ۷۱ درصد و پوشاک و کفش حدود ۵۱ درصد است.
تورم مسکن و اجاره مسکن نیز ۲۳.۵ درصد گزارش شده است و تورم کالاهای غیرخوراکی و خدمات حدود ۳۳.۸ درصد است.
همچنین تورم شهری و روستایی به یک اندازه نیست.
نرخ تورم ۱۲ ماهه منتهی به آبان مهر در شهرها حدود ۴۰.۷ درصد و در روستاها حدود ۴۵.۱ درصد است.
نرخ تورم نقطه به نقطه (میزان افزایش قیمتها در آبان سال جاری نسبت به آبان پارسال) نیز به ۲۷ درصد رسیده که این شاخص نسبت به مهرماه ۱.۳ درصد کاهش نشان میدهد.
البته این آماری است که مرکز آمار مدعی شده است و در برخی موارد به نظر می‌رسد با آمارهای دیگر خود این نهاد همخوانی چندانی ندارد.
برای نمونه، مرکز آمار اخیرا افزایش قیمت مسکن در تهران طی تابستان سال جاری نسبت به تابستان پارسال را ۸۰ درصد و قیمت خانه‌های کلنگی و زمین را ۱۳۲ درصد اعلام کرده است.
به هر تقدیر این آمار باید خیلی نزدیک به تورم نقطه به نقطه ماههای تابستان سال جاری باشد که افزایش قیمت در این ماهها نسبت به ماههای مشابه تابستان پارسال را نشان میدهد، اما در گزارشهای مرکز آمار برای تیر، مرداد و شهریور، تورم نقطه به نقطه مسکن هرگز بالای ۲۴ درصد نشان داده نشده است.
آمارهای رسمی ایران همواره با تردید کارشناسان مواجه هست.
