عباس جعفری دولتآبادی، ۱۵ بهمن ماه در جلسه معاونان دادسرای تهران، گفته ۱۵۰ فقره کیفرخواست برای «متهمان» اعتراضات دیماه صادر شده و «چهار نفر» نیز همچنان در بازداشت بهسر میبرند.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی دادسرای عمومی و انقلاب تهران، آقای دولتآبادی اظهار داشته «دیدگاه دادستانی تهران این نیست که هر کس در خیابان دستگیر شود، متهم بوده» و در بخشی دیگر از سخنانش تاکید کرده «تنها چهار نفر در بازداشت هستند».
دادستان تهران هشتم بهمن ماه گفته بود «۱۰ تن» از بازداشتیها هنوز در بازداشت بهسر میبرند.
هیچ منبع مستقلی شمار اعلامشده از سوی آقای دولتآبادی را تائید یا رد نمیکند. دستگاه قضائی ایران از صدور اجازه بازدید نمایندگان بینالمللی از زندانها خودداری میکند.
یک پژوهشگر ارشد سازمان دیدبان حقوق بشر بهتازگی گفته بود نمایندگان مجلس باید از مقامات بخواهند تا به بازرسان مستقل ایرانی و خارجی امکان حضور در زندانهای سرتاسر کشور را بدهند؛ «ایران از سال ۲۰۰۵ به کارشناسان سازمان ملل اجازهی بازدید نداده است».
علیرضا رحیمی، یکی از نمایندگان مجلس تهران، هفته پیش گفته بود «پنج هزار نفر» در جریان اعتراضات در شهرهای ایران، بازداشت شده و «هنوز ۵۰۰ نفر» در بازداشت هستند.
آقای رحیمی که همراه ۱۰ نماینده دیگر برای بازدید و پرسوجو در مورد مرگ شماری از معترضان در حین بازداشت، اخیرا به اوین رفته بود، روز یکشنبه در کانال تلگرام خود نوشت نمایندگان در نهایت موفق «به صبحت با باقیمانده کمی از بازداشتشدگان» شدهاند.
بر اساس گزارشی از کمپین بینالمللی حقوق بشر در ایران، اغلب کسانی که در جریان اعتراضات گسترده دیماه در شهرهای مختلف بازداشت شدند، در مرحله تحقیقات مقدماتی از امکان دسترسی به وکیل و ملاقات با خانواده برخوردار نبودهاند. به گفته این کمپین شماری از بازداشتشدگان نیز با خطر اتهام به مواردی از قبیل «محاربه» روبهرو هستند که بالقوه میتواند به صدور حکم اعدام بیانجامد.
علاوه بر بازداشتها، در هفتههای گذشته گزارشهایی نیز از درگذشت سینا قنبری، از معترضان بازداشتشده در زندان اوین، و نیز وحید حیدری و شهاب ابطحیزاده در اراک، محسن عادلی در دزفول، سارو قهرمانی و کیانوش زندی در سنندج منتشر شده است.
با انتشار این گزارشها شماری از نمایندگان مجلس ایران در مورد وقوع «کهریزک دوم» هشدار دادند، اما مقامهای قضایی جمهوری اسلامی میگویند درگذشتگان در زندان، «خودکشی» کردهاند یا مرگ آنها با تجمعهای اعتراضی ارتباطی نداشته است.
اعتراضات گسترده دی ماه، نخست به شرایط اقتصادی و از مشهد آغاز شد، اما در مدت کوتاهی به دهها شهر مختلف سرایت کرد و روندی سیاسی به خود گرفت. معترضان شعارهای تندی علیه رهبر جمهوری اسلامی، مقامها و نهادهای ارشد جمهوری اسلامی، در مخالفت با مداخله و حضور ایران در دیگر کشورهای منطقه، و یا در حمایت از شاهان دوره پهلوی سر دادند. دستکم ۲۵ نفر در جریان اعتراضات کشته شدند.