گزارش جدید مرکز آمار ایران از وضعیت شاخص فلاکت استان‌ها نشان می‌دهد کرمانشاه و اصفهان صدرنشین هستند.
شاخص فلاکت حاصل جمع جبری نرخ تورم و بیکاری است که از میانۀ دهۀ ۱۹۷۰ میلادی در ادبیات اقتصاد سیاسی به‌عنوان ابزاری برای سنجش بحران اقتصادی در کشورها به‌کار می‌رود.
بر اساس این گزارش، شاخص فلاکت در استان کرمانشاه حدود ۵۱ درصد و در اصفهان بالای ۴۹ درصد است.
بدین ترتیب، مجموع نرخ بیکاری و تورم در این دو استان در تابستان امسال بیشتر از دیگر استان‌ها است.
دقیقا مشخص نیست استان اصفهان که یک منطقه صنعتی در کشور است، چرا از لحاظ شاخص فلاکت در ردیف دوم قرار گرفته، اما بحران کسری برق تابستانی و بدتر شدن تنش آبی در این استان می‌تواند عامل رشد بیکاری در بخش‌های صنعتی و کشاورزی باشد که به بدتر شدن شاخص فلاکت در استان منجر شده باشد.
اصفهان و یزد همچنین در تابستان امسال صدرنشین نرخ تورم در میان استان‌های کشور بودند.
البته مرکز آمار ایران نرخ بیکاری در تابستان را ۷.۵ درصد اعلام کرده است که با توجه به رکود اقتصادی حاکم بر کشور رقم عجیبی است.
افت نرخ بیکاری می‌تواند به خاطر دلسرد شدن خیل عظیمی از بیکاران و «غیرفعال» شدن آنها باشد.
نرخ بیکاری نسبت افراد «بیکار» به افراد «فعال» (شاغل یا در جستجوی کار) است و اگر کسی کلا قید کار را زده و غیرفعال شده باشد، غیرفعال بوده و بیکار حساب نمی‌شود.
گزارش جدید مرکز آمار شمار شاغلان کشور در تابستان را ۲۵ میلیون و ۱۲۹ هزار نفر اعلام کرده که تنها ۳۸۰ هزار نفر بیشتر از دور مشابه سال ۱۳۹۸ و قبل از شیوع کرونا است؛ اما طی این دوره چهار میلیون نفر در کشور به سن اشتغال رسیده‌اند و قاعدتا نرخ بیکاری در کشور باید به شدت اوج می‌گرفت.
به زبان ساده، بخش بزرگی از افراد در جست‌وجوی کار در کشور طی پنج سال گذشته به این علت که از پیدا کردن شغل ناامید شده و به قشر غیرفعال جامعه تبدیل شده‌اند، نرخ بیکاری حتی از ۱۰.۵ درصد به ۷.۵ درصد کاهش یافته است.
