کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان نوشت که از این پس این روز یادآور «دختران جوانی خواهد بود که تنها برای یک زندگی انسانی در ایران قربانی خشونت شدند».
کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای که روز جمعه چهارم آذر برابر با ۲۵ نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان منتشر کرد، همچنین آورده که از این پس، جهان «دل‌آوری زنان جوان و نوجوانی را خواهد ستود که از مرگ و هم‌سرنوشتی با «خواهران میرابال» هراسی به دل راه ندادند، آزادی خود را طلب کردند و در این راه چندان پای فشردند که همراهانی بسیار از هر جنس و سن و از هر قوم و مسلک یافتند».
۲۵ نوامبر سالروز کشته شدن «خواهران میرابال» در دومینیکن است، سه خواهری که با دیکتاتوری رافائل تروخیلو رهبر دومینیکن مبارزه می‌کردند و در ۲۵ نوامبر سال ۱۹۶۰ به دست نیروهای امنیتی به قتل رسیدند.
سازمان ملل در سال ۱۹۹۱ این روز را به عنوان روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان نامگذاری کرد و دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی و غیردولتی را فراخواند که در این روز به اطلاع‌رسانی و آموزش برای رفع خشونت علیه زنان بپردازند.
کانون نویسندگان ایران همچنین نوشت که در جریان اعتراضات اخیر در ایران «شاهد انواع خشونت بر زنان بوده‌ایم».
این نهاد صنفی نویسندگان ایرانی در ادامه بیانیه خود به ارائه روایت‌های نادرست حکومت از کشته شدن معترضان ایرانی اشاره کرده و اخبار و گزارش‌ها درباره تعرض و تجاوز به دختران و زنان در بازداشتگاه‌های جمهوری اسلامی را یادآور شده است.
کانون نویسندگان تاکید کرد: «تجاوز سازمان‌یافته که از دیرباز یکی از ابزارهای شکنجه بوده» اما «این‌همه نتوانسته انفجار خشم فروخفته‌ای را که برخاسته از بسیاری خشونت‌های آشکار و نهان است فرو بنشاند، و فریاد جوانان جان‌به‌لب‌رسیده را خاموش کند که نشان داده‌اند سر سازش و تمکین به قدرت جهنمی ندارند.»
بیانیه جمعی از جامعه‌شناسان زن
همزمان جمعی از جامعه‌شناسان زن ایرانی در بیانیه‌ای به مناسبت این روز که در کانال تلگرامی انجمن جامعه‌شناسی ایران منتشر شده، احساس خطر خود را از «خشونت و تهدید فزاینده علیه زنان چه در حوزه خصوصی و چه حوزه عمومی» اعلام کردند و خواستار «مقابله با خشونت علیه زنان و حذف زمینه‌ها و بسترهای آن» شدند.
در این بیانیه آمده است: «امسال روز جهانی منع خشونت علیه زنان، در شرایطی فرا می‌رسد که زنان ایرانی بیش از دو ماه است برای اعتراض به خشونت و تبعیض جنسیتی به خیابان آمده‌اند و با کنش اعتراضی مسالمت‌آمیز، خشم تاریخی‌شان را از ستم جنسیتی فریاد می‌زنند.»
امضاکنندگان این بیانیه تاکید کردند: «با وجود هشدارهای مکرر دانشگاهیان، پژوهشگران و پیگیری فعالان حقوق زنان تاکنون هیچ تدبیری برای مقابله با خشونت علیه زنان اتخاذ نشده و واکنش رسمی به این مسآله، فروکاستن آن به موضوعی خصوصی، قربانی نکوهی و دعوت زنان به پذیرش اقتدار مردانه بوده است.»
ژاله شادی‌طلب، شهلا اعزازی، سیمین کاظمی، فاطمه موسوی ویایه، اعظم راودراد، عالیه شکربیگی، بیتا مدنی، آذر تشکر، نفیسه آزاد، گیتی خزاعی، فاطمه موسوی میرک و سمیرامیس شاه اسماعیلی، امضاکنندگان این بیانیه هستند.
این جامعه‌شناسان زن همچنین خواستار «پایان یافتن خشونت خیابانی علیه معترضان، آزادی بازداشت‌شدگان، خروج پلیس از دانشگاه‌ها و حفظ امنیت و سلامت دانش‌آموزان» شدند.
هشدارها درباره تداوم خشونت علیه زنان ایرانی در حالی است که رقیه‌سادات مومن، مدیرکل دفتر بررسی‌های امور حقوقی معاونت ریاست جمهوری در امور زنان و خانواده، روز جمعه در گفت‌وگو با خبرگزاری دولتی ایرنا مدعی «سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی درباره کاهش آسیب‌های موجود در این عرصه» شد.
