در حالی که مدیرعامل سازمان اوج وابسته به سپاه با انتشار یک فراخوان اعلام کرده چهار ایرانی که سال ۶۱ در بیروت ربوده شدند، کشته شده‌اند، وزارت خارجه ایران گفته است این چهار نفر زنده‌اند و در زندان اسرائیل به سر می‌برند.
بر اساس روایت مقام‌ها و رسانه‌های دولتی ایران، احمد متوسلیان وابسته نظامی سفارت ایران در بیروت، محسن موسوی کاردار، تقی رستگار مقدم کارمند و کاظم اخوان عکاس خبرگزاری جمهوری اسلامی، چهاردهم تیر سال ۱۳۶۱ در پست بازرسی فالانژیست‌های مسیحی در شمال بیروت ربوده شدند و از آن تاریخ هیچ اطلاعی از سرنوشت آنها در دست نیست.
خبرگزاری مهر روز جمعه ۱۳ تیرماه یادداشتی از احسان محمدحسنی، مسئول سازمان هنری رسانه‌ای اوج که وابسته به سپاه است، منتشر کرد که در آن ادعا شده بود این چهار نفر«پس از ربوده شدن» در ساحل مدیترانه توسط نيروهای لبنانی فالانژ مسيحی وفادار به سمير جعجع «تیرباران شده‌اند و محل دفن ایشان هم مشخص است».
او بر همین اساس از نیروی قدس سپاه خواسته بود که با همکاری وزارت خارجه، به کاوش محل دفن این افراد بپردازد.
در بخش دیگری از این یادداشت آمده بود که این «زنده‌نمایی» ممکن است «منافعی» برای یک «جریان مصلحت‌اندیش و منفعت‌طلب» داشته باشد.
ادعای کشته شدن این چهار نفر در حالی مطرح شده که حسین دهقان، وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران، روز دوشنبه سوم خرداد سال ۹۵ اعلام کرد که چهار ایرانی ربوده‌شده در سال ۱۳۶۱ در بیروت «زنده» و در «اسارت» اسرائیل هستند.
همان زمان، ابوالفضل حسن‌بیگی، نائب‌رییس وقت کمیسیون امنیت ملی مجلس ایران، اعلام کرده بود که احمد متوسلیان، یکی از چهار ایرانی ربوده‌شده، «قطعاً» تا سال ۹۳ زنده بوده است.
سفارت ايران در لبنان هم سال ۱۳۸۷ اعلام کرده بود که آنان هنوز «زنده» و در زندان‌های اسرائيل هستند.
با این حال اسرائیل بارها اعلام کرده که «به احتمال قوی اين چهار ايرانی، توسط نيروهای لبنانی فالانژ مسيحی وفادار به سمير جعجع کشته شده‌اند».
یادداشت تازه مسئول سازمان هنری رسانه‌ای اوج را می‌توان تأیید ادعای اسرائیل در این زمینه تلقی کرد.
در همین حال، امروز وزارت خارجه ایران با صدور بیانیه‌ای بدون تأیید کشته شدن این افراد، خواستار تشکیل کمیته تحقیق صلیب سرخ شده است.
در اطلاعیه وزارت خارجه ایران، مسئولیت این اتفاق متوجه اسرائیل شده و آمده که «شواهد و قرائن گویای آن است» که این چهار نفر به اسرائیل تحویل داده شده و «اکنون در زندان‌های» این کشور هستند.
اما با وجود تاکید مجدد وزارت خارجه ایران بر زنده بودن این چهار نفر، در شبکه‌های اجتماعی روایت‌های همسو با کشته شدن آنها برجسته شده است.
حسن دهباشی، مستندساز ساکن ایران، در توئیتی نوشته است که این چهار نفر در ۱۴ تیرماه ۶۱ کشته شده‌اند و چون مصلحت بوده که در «مقابل پرونده‌هایی چون سرنوشت رون آراد مطرح شود، اخبار زنده ماندن آنها اعلام می‌شود».
اشاره او به پرونده رون آراد، کمک‌خلبان اسرائیلی، است که پاییز سال ۱۹۸۶ به اسارت شبه‌نظامیان شیعه امل درآمد.
دولت اسرائیل سال‌ها برای یافتن او تلاش کرد و سعی کرد با این شبه‌نظامیان و همچنین حزب‌الله لبنان وارد معامله شود و یک جایزه ده میلیون دلاری برای تعیین سرنوشت رون آراد نیز تعیین کرد.
پیشتر برخی رسانه‌ها این گمانه را مطرح کرده بودند که اگر رون آراد تحویل داده شود، امکان دارد سرنوشت چهار ایرانی ربوده‌شده نیز مشخص شود.
با این حال، شهریور ۹۵ رسانه‌های اسرائیلی گزارش دادند بعد از آن‌که میانجی‌گران غربی و کوشش‌های مشترک غیرمستقیم اسرائیل با ایران و حزب‌الله لبنان این نتیجه را قطعی کرد که رون آراد زنده نیست و فالانژهای مسیحی تحت فرمان سمیر جعجع نیز چهار ایرانی را کشتند و دفن کردند، اسرائیل پرونده تلاش برای یافتن رون آراد را بست.
با وجود بسته شدن این پرونده در اسرائیل، پرونده چهار ایرانی ربوده‌شده کماکان در ایران باز است و بحث و گمانه‌زنی درباره آن جریان دارد.
