لبنان و اسرائیل روز پنجشنبه پنجم آبان با امضای توافقنامه تعیین مرز دریایی میان دو کشور، که نتیجه یک سال میانجی‌گری نماینده ویژه دولت آمریکا بود، آن را مبادله کردند و رسمیت بخشیدند.
نمایندگان دو کشور برای مبادله سند توافقنامه به منطقه مرزی راس‌نقوره رفتند اما هیات لبنانی مستقیم با همتایان اسرائیلی خود دیدار نکرد، بلکه در اتاقی جدا در دفتر نمایندگی نیروهای سازمان ملل متحد مستقر در منطقه، این سند را رد و بدل کرد.
به نوشته وب‌سایت وای‌نت‌نیوز، اعضای دو هیات با یکدیگر دست ندادند و عکس دسته‌جمعی هم نگرفتند.
آموس هوکشتاین، دیپلمات آمریکایی که در یک سال اخیر بارها میان اسرائیل و لبنان در رفت‌وآمد بود، در این مراسم حضور داشت.
میشل عون، رئیس‌جمهوری لبنان، بامداد پنجم آبان پس از امضای این توافقنامه در بیروت، در بیانیه‌ای تاکید کرد که این سند «هیچ تضادی با سیاست خارجی لبنان» ندارد.
دقایقی پس از آن، اعضای کابینه یائیر لاپید، نخست‌وزیر دولت انتقالی اسرائیل، به اتفاق آرا این توافقنامه را تصویب کردند.
آقای لاپید گفت این‌که یک کشور دشمن، توافق مورد حمایت جامعه بین‌المللی را پذیرفته است، یک رویداد عادی نیست و معنی عملی آن به رسمیت شناختن اسرائیل از سوی لبنان است.
نخست‌وزیر اسرائیل افزود که آمریکا و فرانسه «پشت» ما ایستاده‌اند و «تضمین‌های امنیتی و اقتصادی» ارائه می‌کنند.
جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا، شامگاه چهارم آبان در دیدار با اسحاق هرتزوگ، همتای اسرائیلی خود که به کاخ سفید رفته بود، توافق یاد شده را «تاریخی، شجاعانه و کاملا دیپلماتیک» خواند.
آقای بایدن افزود که حاصل توافق ایجاد امید و فرصت برای مردم لبنان است و به صلح و ثبات منطقه کمک خواهد کرد.
گروه شبه‌نظامی حزب‌الله لبنان از دو هفته پیش موافقت خود را با این توافق اعلام کرده بود.
این گروه شیعه و همسو با حکومت جمهوری اسلامی ایران، در دوران مذاکرات تهدید کرده بود که چنانچه اسرائیل پیش از نهایی شدن توافق اقدام به بهره‌برداری از حوزه گازی «کاریش» کند، از حمله به این حوزه یا اسرائیل باکی نخواهد داشت.
اسرائیل بهره‌برداری آزمایشی از حوزه «کاریش» را از حدود دو هفته پیش آغاز کرده است.
با تعیین مرزهای دریایی اسرائیل و لبنان و روشن شدن وضعیت محدوده‌ای به وسعت ۸۰۰ کیلومتر مربع در دریای مدیترانه، لبنان نیز می‌تواند سریعا گام‌های لازم را برای تکمیل حفاری در حوزه گازی «قانا» آغاز کند.
میشل عون و سایر سیاستمداران لبنانی که حامی امضای توافقنامه بودند، تاکید داشتند که غیر از مزایای کلان اقتصادی برای لبنان، سایه یک جنگ احتمالی دیگر نیز از سر این کشور رفع خواهد شد.
یائیر لاپید گفته است که کشورش به‌زودی به یکی از صادرکنندگان عمده گاز به کشورهای اروپایی بدل خواهد شد.
اسرائیل و لبنان در حالی بر سر مرزهای دریایی توافق کرده‌اند که هرگز بر سر مرزهای خشکی به توافق نرسیده و تنها به «خط آبی» که توسط سازمان ملل متحد به عنوان آتش‌بس در سال ۲۰۰۰ میلادی پیشنهاد شد، پایبند بوده‌اند.
