سومین و آخرین مرحله از انتخابات پارلمانی لبنان از بامداد یکشنبه ۲۵ اردیبهشت برگزار شد.
نتایج انتخابات که در هفته جاری اعلام خواهد شد روشن خواهد کرد آیا انتخابات این بار، آن‌گونه که بسیاری از مردم این کشور انتظار دارند یک انقلاب از طریق صندوق‌های رای است یا بر سیستم به‌شدت ناکارآمد و شکست‌خورده دیرینه مهر مشروعیت دوباره خواهد زد.
حوزه‌های رای‌گیری از ساعت هفت بامداد به وقت محلی گشوده شد و حضور نیروهای امنیتی و ارتش برای تامین آرامش و امنیت در روز انتخابات چشمگیر بود. با این حال، درگیری‌هایی جزیی در برخی از مراکز اخذ رای گزارش شده است.
۷۱۸ نامزد در قالب ۱۰۳ فهرست انتخاباتی در ۱۵ حوزه، برای ۱۲۸ کرسی مجلس رقابت می‌کنند. ۱۵ حوزه انتخاباتی شامل پنج استان بیروت در دو ناحیه، استان جبل در چهار ناحیه، استان شمالی در سه ناحیه، البقاع در سه ناحیه و استان جنوبی در سه ناحیه است.
لبنانی‌های ۲۱ ساله به بالا حق رای‌دادن دارند که این بار حدود چهار میلیون نفر هستند. لبنانی‌های ساکن خارج، از جمله لبنانی‌هایی که در ایران زندگی می‌کنند، دو هفته پیش رای دادند.
کرسی‌های مجلس بر اساس پیمان سیاسی موسوم به طائف، به طور مساوی بین مسلمانان و مسیحیان تقسیم می‌شود: ۲۸ کرسی برای سنی‌ها، ۲۸ کرسی برای شیعیان، هشت کرسی برای طایفه دروزی، دو کرسی برای شیعیان طایفه علوی، ۳۴ کرسی برای مسیحیان مارونی، ۱۴ کرسی برای مسیحیان ارتدکس، هشت کرسی برای مسیحیان کاتولیک، پنج کرسی برای ارامنه و یک کرسی نیز برای اقلیت‌های دیگر محفوظ است.
این نخستین انتخابات مجلس در پی رویدادهای این کشور مانند فروپاشی اقتصادی همراه با تظاهرات خونین و متمادی، بحران کرونا و انفجار سهمگین در بندر بیروت است.
اوج تظاهرات اعتراضی مردم و جوانان لبنانی در سال ۲۰۱۹، یک سال بعد از انتخابات پیشین بود که تغییری در پی نداشت.
انفجار دو و نیم تن آمونیوم نیترات در انباری در بندر بیروت در میانه تابستان سال ۲۰۲۰ که نیمی از این شهر را ویران و بیش از ۳۰۰ هزار تن از مردم را بی‌خانمان کرد، شرایط اقتصادی را دشوارتر کرد. هزاران تن از مردم لبنان در پی آن انفجار کشور را ترک کردند.
بحران کرونا و ساختار ضعیف اقتصادی لبنان، در دو سال گذشته باعث تنزل سطح زندگی مردم شده و ارزش لیر لبنان را دچار افت ۹۰ درصدی کرده است.
در کنار این معضلات عمده، لبنان با عواقب حضور بیش از یک میلیون پناهنده سوری نیز دست به گریبان است هر چند تعداد کمی از این پناهندگان در پی بازگشت ثبات نسبی به سوریه، به زادگاه خود بازگشته‌اند.
در انتخابات جاری لبنان برای نخستین بار در چند دوره اخیر سعد حریری، رهبر حزب المستقبل، سیاستمدار سنی ملی‌گرا و طرفدار گشایش در روابط با غرب شرکت نکرده است. او چند بار نخست‌وزیر یا نامزد این پست بود.
با وجود غیبت آقای حریری و جریان المستقبل، ائتلاف ۱۴ مارس که متحد سیاسی آقای حریری و هواداران غرب و عربستان محسوب می‌شوند، حضوری پررنگ در صحنه رقابت دارند.
نامزدهای مستقل، جریان چشمگیر دیگر در انتخابات محسوب می‌شوند.
ائتلاف یا جریان هشت مارس نیز که حامیان یا موتلفین با حزب‌الله و بخشی از مسیحیان هستند، سومین جریان قدرتمند در انتخابات کنونی هستند.
این انتخابات محکی برای سنجیدن جایگاه واقعی سازمان شیعی حزب‌الله نیز تلقی شده است.
در دور پیشین انتخابات در چهار سال پیش، حزب‌الله و متحدین سیاسی‌اش، شامل حزب مسیحی جنبش میهنی به رهبری میشل عون، رئیس‌جمهوری، ۷۱ کرسی از ۱۲۸ کرسی مجلس را در اختیار گرفتند هر چند شمار وزیران وابسته به حزب‌الله در دولت‌های ناپایدار در چهار سال گذشته، دو کرسی وزارتی بود.
حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله، در روزهای اخیر هواداران این سازمان و مردم لبنان را به حمایت بیش‌تر از حزب‌الله و «جریان مقاومت» فرا خواند.
برای اساس پیش‌بینی‌های صورت گرفته، ارزیابی می‌شود که میزان مشارکت رای‌دهندگان این بار بیش از گذشته باشد.
برخی از ناظران سیاسی لبنانی اعلام کرده‌اند هیچ تضمینی نیست که پیامد انتخابات این بار به ایجاد یک ساختار سیاسی جدید یا دست‌کم رسیدن به تعادل و توازن در قدرت منجر شود.
