سیامک نمازی، ایرانی دوتابعیتی زندانی در ایران، با ارسال نامه‌ای اعتراضی به رئیس قوه قضاییه، با اشاره به گذشت چهار سال و چهار ماه حبس بدون مرخصی، خواستار چند هفته مرخصی برای رسیدگی به روند درمان پدر ۸۴ ساله ممنوع‌الخروجش شد.
در این نامه که روز ۱۱ بهمن نوشته شده و روزنامه قانون تصویر آن را در کانال تلگرامی خود منتشر کرده، سیامک نمازی با اشاره به ممانعت مقام قضایی برای استفاده از حق مرخصی «علی‌رغم تأمین وثیقه نامتعارف» افزوده است: «این در حالی است که در طول این مدت، شاهد اعطای مرخصی به برادر یکی از مقامات عالی کشور فقط بعد از چند ساعت حضور این فرد در زندان بوده‌ام.»
سیامک نمازی بیش از چهار سال پیش در ایران به اتهام «همکاری با حکومت آمریکا» بازداشت شد و پدرش، باقر نمازی، نیز که برای کمک به آزادی او به ایران رفته بود، یک سال بعد دستگیر شد.
پدر و پسر هریک به ده سال زندان محکوم شدند و از سال گذشته، باقر نمازی به دلیل وخامت حال جسمی در مرخصی استعلاجی، اما ممنوع‌الخروج است.
سیامک نمازی در نامه خود به رئیس قوه قضاییه، با تأکید بر بی‌گناهی خود، اتهام «همکاری با دولت متخاصم آمریکا» را «عنوان مجرمانه‌ای فاقد وحدت رویه قضایی» خوانده و محکومیت ده ساله خود را نتیجه دادرسی «غیرمنصفانه در دادگاه‌های قاضی صلواتی» بیان کرده است.
آقای نمازی همچنین با اشاره به حسن رفتار خود در سال‌های حبس، خواسته «از مواهب حداقلی امتیاز به محکومین که همان استفاده از مرخصی پس از سپری کردن بیش از یک‌سوم حبس است» بهره‌مند شود.
مهرماه امسال، دبیرکل سازمان ملل در گزارش خود درباره وضعیت حقوق بشر در ایران به موضوع بازداشت اتباع غیرایرانی یا دوتابعیتی نیز اشاره داشت.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل در گزارش خود ضمن استقبال از آزادی نزار زکا، شهروند لبنانی با تابعیت آمریکا که خرداد امسال آزاد شد، از وضعیت زندانیان دوتابعیتی یا غیرایرانی همچون احمدرضا جلالی، سیامک نمازی، باقر نمازی، نازنین زاغری راتکلیف، کامران قادری، رابرت لوینسون و اخیراً ارس امیری اظهار نگرانی کرده و گفته بود که حکومت ایران انکار می‌کند که آنان را با «طرح و برنامه‌ای» خاص زندانی کرده است.
