سیامک نمازی، شهروند ایرانی-آمریکایی زندانی در ایران، با ارسال نامهای اعتراضی به رئیس قوه قضاییه، خواستار رسیدگی مجدد به پروندهاش و دیدار با ابراهیم رئیسی شده است.
در این نامه که روز ۱۲ تیرماه نوشته شده و روزنامه قانون تصویر آن را روز جمعه در کانال تلگرامی خود منتشر کرد، آقای نمازی همچنین با اشاره به این که پنج سال است بدون مرخصی در زندان به سر میبرد، خواستار استفاده از حقوق قانونی خود شده است.
سیامک نمازی ۱۱ بهمن سال گذشته نیز مشابه چنین نامهای به رئيس قوه قضاییه نوشته و خواستار دریافت مرخصی شده بود که به درخواست او توجه نشد.
سیامک نمازی پنج سال پیش در ایران به اتهام «همکاری با حکومت آمریکا» بازداشت شد و پدرش، باقر نمازی، نیز که برای کمک به آزادی او به ایران رفته بود، یک سال بعد دستگیر شد.
محمدباقر نمازی از مقامهای سابق یونیسف در ایران و استاندار خوزستان پیش از انقلاب بهمن ۱۳۵۷ ایران بود. او که برای پیگیری وضعیت پسر بزرگش، سیامک نمازی، به ایران سفر کرده بود در اسفند ۱۳۹۴ بازداشت شد.
سیامک نمازی، پسر محمدباقر نمازی که او نیز ملیت دوگانه ایرانی و آمریکایی دارد، بازرگانی بود که در راستای بهبود رابطه ایران و غرب فعال بود. او از مهرماه سال ۱۳۹۴ در جریان سفر به تهران، بازداشت شد.
بر اساس رای دادگاه انقلاب، پدر و پسر هر یک به ده سال زندان محکوم شدند و از سال گذشته، باقر نمازی به دلیل وخامت حال جسمی در مرخصی استعلاجی به سر میبرد، اما ممنوعالخروج است.
سیامک نمازی در نامه خود به رئیس قوه قضاییه، مانند نامه قبلی با تأکید بر بیگناهی خود، اتهام «همکاری با دولت متخاصم آمریکا» را «عنوان مجرمانهای فاقد وحدت رویه قضایی» خوانده است.
او نوشته است که در جریان دادگاه به خاطر مشارکت در رویدادهایی محکوم شده که از وجود آنها بیخبر بوده است.
آقای نمازی همچنین توضیح داده که پیش از محاکمه، یک سال در یک اتاق محبوس بوده و دسترسی به کاغذ و قلم نداشته و تنها ۳۰ دقیقه قبل از دادگاه موفق به ملاقات با وکیل خود شده است.
به نوشته این زندانی، او در جریان دادگاه اجازه مشورت با وکیل نداشته است و ادعاهایی که در دادنامه علیه او مطرح شده و موجب محکومیت او شده، «نه در دادگاه طرح شد و نه فرصت هیچگونه دفاعی نسبت به آنها داده شد».
به نوشته آقای نمازی، قاضی دادگاه به او گفته که بر اساس گزارشهای نهادهای امنیتی او در سه دهه گذشته «در راستای براندازی نظام در حال شبکهسازی» بوده است.
سیامک نمازی درباره این اتهام نوشته او در سه دهه گذشته در داخل ایران زندگی نکرده و با توجه به این که در سن ۴۴ سالگی بازداشت شده، از نظر نهادهای امنیتی او از سن ۱۴ سالگی در حال شبکهسازی برای براندازی بوده است.
آقای نمازی همچنین با اشاره به این که در طول این مدت برخی از «از ما بهتران» و «آقازادهها» به مرخصی رفته و از تسهیلات قضایی استفاده کردهاند، خواستار اعطای مرخصی شده است تا بتواند به دیدار پدر ۸۴ سالهاش که در خارج از زندان تحت نظر است و مادر «پیر و خسته»اش که ۱۷۰۰ روز برای آزادی او تلاش کرده، برود.
آقای نمازی در این نامه همچنین به آزادی برخی از زندانیان دو تابعیتی اشاره کرده و با توجه به سپری شدن حدود نیمی از دوران محکومیتش خواستار بهرهمندی از تسهیلات قانونی در این زمینه شده است.
برایان هوک، مسئول امور ایران در وزارت خارجه آمریکا روز سهشنبه ۲۷ خرداد با درخواست آزادی سیامک نمازی گفت که آماده مذاکرات رو در رو با مقامهای ایران برای مبادله تعداد بیشتری از زندانیان است.
ماه گذشته همزمان با آزادی سیروس عسگری و مجید طاهری از زندان در آمریکا، مایک وایت، نظامی سابق آمریکایی نیز پس از آزادی و ترک ایران وارد امریکا شد. پیش از این مسعود سلیمانی، استاد دانشگاه زندانی در آمریکا، با ژیائو وانگ، پژوهشگر چینی آمریکایی محبوس در ایران مبادله شده بودند.
با وجود این تاکنون گزارشی مبنی بر احتمال مبادله سیامک نمازی و پدرش یا تمایل مقامهای دولت ایران به این مبادله منتشر نشده است.