موزه ملی مردم شناسی مکزيک، نمايشگاهی از صنايع دستی ناياب ايران باستان را به نمايش گذاشته که عمر برخی از آنها به ۶۰۰۰ سال قبل از ميلاد می رسد.
اين نمايشگاه که «پرشيا: تکه های بهشت» نام دارد، با همکاری سفارت ايران در مکزيک بر پا شده و شامل اشيايی از موزه ملی ايران است که در راستای برپايی اين نمايشگاه، به مکزيک انتقال داده شده است.
اشيا به نمايش گذاشته شده، شامل کاسه، کوزه، طلا و نقره است. از جالب توجه ترين اين اشيا کوچک، «ناهيد سراب» متعلق به کرمانشاهان است که عمر آن به ۶۰۰۰ سال قبل از ميلاد برمی گردد.
يکی از اشيا سفالی ديگر، کاسه ای است متعلق به اسماعيل آباد در نزديکی قزوين با قدمت ۵۰۰۰ سال پيش از ميلاد.
يکی از بخش های جالب اين نمايشگاه، نقش های مکرر گياهی و جانوری متعلق به دوره های مختلف تاريخی است.
این نکته از این جهت اهمیت دارد که امروزه در معدود خانواده های ايرانی، حيوان خانگی نگه داری می شود. احتمالا اين حيوانات به منشا کوچ نشينی ايرانی ها و پیوند پايدار و پيوسته آنها با طبيعت ارتباط دارد. شير، آهو، پرنده و گاو جزو اين نقش ها است.
در اين نمايشگاه، بازديدکنندگان همچنين از طريق ويديو، اطلاعات بیشتری کسب می کنند. از طريق يک فيلم کامپيوتری نيز می توان، بازسازی ساختمان ها و مراسم ايران قديم را در پرسپوليس، مشاهده کرد.
توسعه تاريخی و تقريبا همزمان ايران و مکزيک باستان نيز به نمايش گذاشته شده است. يکی از اين نمونه ها اين است که ۵۰۰۰ سال پيش از ميلاد، در ايران گندم کاشته می شد و در مکزيک ذرت.
بازديد کنندگان از نمايشگاه موزه ملی مکزيک، چهره ای صلح آميز از ايران مشاهده می کنند. از جمله پادشاهی هخامنشی که به مدت دو دهه در سراسر خاورميانه، صلح برقرار کرد.
همزمانی نمايشگاه مکزيک و فيلم ۳۰۰
همزمانی اين نمايشگاه و بحث و جنجال بر سر نمايش فيلم ۳۰۰، توجه ويژه ای را به خود کرده است.
گوشه هايی از نبرد سه روزه ترموپيل ميان لشکرايران و ۳۰۰ تن از سربازان يونان باستان، موضوع داستان مصور کتابی از «فرانک ميلر» است که به تازگی فيلمی از روی آن ساخته شده است.
در اين فيلم، ارتش امپراطوری ايران به فرماندهی خشايار شاه، ارتشی شيطان گونه تصوير شده و حتی چهره برخی شخصيت های ايرانی فيلم، شباهتی به چهره يک انسان ندارد و بيشتر شبيه شخصيت های خونخوار فيلم های علمی - تخيلی است.
کمپانی « برادران وارنرز » سازنده فيلم ۳۰۰ در واکنش به اعتراض شماری از ايرانی ها، در بيانيه ای اعلام کرد اين کمپانی قصد توهين به هيچ فرهنگ، مليت و يا نژادی را نداشته و هدف از ساختن اين فيلم بيان واقعيت و سند تاريخی نيست، بلکه اين فيلم تخيلی و صرفاً برای سرگرمی ساخته شده است.
