مقامات آمريکا چهارشنبه اعلام کردند ويليام برنز، معاون وزير امور خارجه آمريکا، برای شنيدن نظرات ايران در خصوص بسته پيشنهادی کشورهای موسوم به ۱+۵ در نشست روز شنبه ژنو شرکت خواهد کرد.
این نخستین بار است که يک ديپلمات ارشد آمريکا در مذاکرات رو در رو با ايران بر سر برنامه هسته ای جمهوری اسلامی حضور خواهد داشت.
رويکرد تازه آمريکا در قبال برنامه هسته ای ايران واکنش های متفاوتی در پی داشته است. برخی از کشورهای اروپایی، همچون فرانسه، از اين اقدام واشينگتن استقبال کردند. این در حالی است که برخی افراد نيز از اين اقدام دولت آمریکا انتقاد می کنند.
جان بولتون، سفير پيشين آمريکا در سازمان ملل متحد، در گفت وگو با رادیو فردا، می گويد: تحولات اخير در مورد ايران، وارونه کردن سياستی است که واشنگتن پنج سال بر سر آن پافشاری کرده است.
رادیو فردا: آيا بنظرشما تحولات اخير در رابطه واشنگتن- تهران چرخش مهمی در سياست خارجی آمريکا به حساب می آيد؟
جان بولتون: بله فکر مي کنم اين روند، روندی کاملا معکوس از سوی دولت بوش و امتياز بزرگی برای رژيم ايران است.
- «فکر می کنم ايرانی ها با حضور يک ديپلمات ارشد آمريکا بر سر يک ميز، اوضاع را بسوی يک گفت گوی بطئی و کند بکشانند تا با خريد بيشترزمان، از انتخابات ماه نوامبر بگذرند و اگرموفق شوند و اگر همانطور که نظر سنجيها نشان می دهد سناتور اوباما رييس جمهوری بعدی آمريکا شود، به نظر من، تمام فشارها از روی ايران برداشته می شود».
حقيقت اينست که دولت بوش در ۵ سال گذشته گفته است با دولت ايران بر سر يک ميز نخواهد نشست مگر اينکه تهران فعاليتهای غنی سازی خود را تعليق کند.
گر چه اروپايی ها هم همين را گفته اند اما اين اقدام اخير که در عين حال پنهانکاری چندان ماهرانه ای هم نيست در حالی صورت می گيرد که ايران حتی می تواند به غنی سازی خود ادامه دهد.
اما مهمتر از حضور يک ديپلمات آمريکايی در مذاکرات ژنو، اين است که دولت بوش به احتمال زياد پيشنهاد اروپاييها موسوم به توقف در برابر توقف را می پذيرد، پيشنهادی که درواقع يک تعليق شش هفته ای غنی سازی بيشتر از سوی ايران است و آمريکا هم در ازای آن از تحريم ها بيشتر عليه ايران خوددداری خواهد کرد.
بايد توجه داشت چنين سياستی، امری کاملا متفاوت از آن چيزی است که ما تا بحال از ايران خواسته ايم که آنهم توقف کامل غنی سازی اورانيوم بوده و اگر چنين اقدامی در هفته آينده و يا در ماه آينده مورد توافق طرفين قرار گيرد در واقع پيروزی بسيار بزرگی برای ايران خواهد بود.
به نظر شما اين تلاشهای ديپلماتيک به جايی خواهد رسيد؟
هيچ امکان جدی برای اينکه ايران برنامه تسليحات اتمی خودرا کنار بگذارد وجود ندارد. دستيابی تهران به سلاح هسته ای، در واقع به منزله بيمه عمر رژيم ايران است.من فکر می کنم ايران بی ميل نباشد تا درمورد برخی از مشوقهايی که اروپاييها مطرح کرده اند مذاکره کند ولی درحال حاضرحضوريک ديپلمات آمريکايی در اين مذاکرات، ايران را در موقعيت سياسی بهتری قرار می دهد.
در صورت ناکام ماندن اين مذاکرات، آيا امريکا ادعا نخواهد کرد، تلاش های ديپلماتيک هم بجايی نرسيد و بنابراين بايد به مرحله بعدی استفاده از گزينه ها برويم؟
دولت بوش و به ويژه خود رييس جمهوری همواره گفته است برای آمريکا غير قابل قبول خواهد بود که ايران مجهز به سلاح هسته ای شود و از چنين عبارتی اين گونه استنباط می شد وخود من هم اين گونه آنرا درک می کردم که در صورت ناکام ماندن مذاکرات، راه حل بعدی گزينه نظامی خواهد بود.
ولی واقعا فکر نمی کنم در حال حاضر چنين اتفاقی روی دهد. فکر می کنم ايرانی ها با حضور يک ديپلمات ارشد آمريکا بر سر يک ميز، اوضاع را بسوی يک گفت گوی بطئی و کند بکشانند تا با خريد بيشترزمان، از انتخابات ماه نوامبر بگذرند و اگرموفق شوند و اگر همانطور که نظر سنجيها نشان می دهد سناتور اوباما رييس جمهوری بعدی آمريکا شود، به نظر من، تمام فشارها از روی ايران برداشته می شود.
خلاصه اين که زمان به سود ايران است و دولت بوش نيز بازيچه دست ايران شده است.
