فعالان کارگری می گویند تجمع اعتراضی کارگران نيشکر هفت تپه روز شنبه در مقابل فرمانداری شوش ادامه یافت و پلیس مانع از راهپمیایی آنها به سمت مرکز شهر شده است.
کارگرانی که در حرکت اعتراضی روز شنبه، ارديبهشت، اعتصابيون شرکت نيشکر هفت تپه و خانواده هايشان حضور داشتند، گفتند که کارگران ابتدا در مقابل فرمانداری شوش تجمع کردند تا پاسخ مسئولان به خواسته های صنفی شان را بشنوند.
يک کارگر اعتصابی شرکت نيشکر هفت تپه به راديو فردا گفت:«فرماندار شوش پيگيری هايش را کرده و به تهران رفته بود که ببيند وضعيت شرکت به چه نحو است و آيا حقوق معوقه کارگران پرداخت می شود يا نه. اما او هم مثل مسئولان پاسخی نداشت و البته حتی جلوی کارگران نيامد که بگويد جواب منفی بوده است».
به گفته کارگران، نارضايتی تجمع کنندگان از بی توجهی مسئولان به مشکلاتشان باعث حرکت آنان به سمت مرکز شهر شوش شد تا بدين شکل، مردم را از وضعيت زندگی خود آگاه کنند.
آنها در اين راهپيمايی مسالمت آميز، شعارهايی نيز سر می دادند. کوروش، يکی از کارگران اعتصابی، در گفت و گو با راديو فردا چند شعار را مطرح کرد:«اين بچه گرسنه، وعده سرش نمی شه» ، «معيشت زندگی حق مسلم ماست» و«کارگر هفت تپه ايم، سه ماه حقوق نگرفته ايم».
کارگران و خانواده هايشان در سر راه خود به سوی مرکز شهر شوش با ماموران نيروی انتظامی مواجه شدند که به گفته کارگران، با باتوم و گاز اشک آور به آنان حمله کردند و کوشيدند متفرق شان کنند.
يک کارگر اعتصابی اشاره کرد که پرتاب گاز اشک آور موجب بروز مشکلاتی برای جمعيت شد و افزود:«بر اثر استفاده نيروی انتظامی از گاز اشک آور، حال يکی از کارگران که در زمان جنگ عراق و ايران، مجروح شيميايی شده بود، دچار مشکل شد و اورا به بيمارستان اعزام کردند.»
به گفته وی« متاسفانه پرتاب گاز اشک آور، زنان کارگری را که در صف جلوی راهپيمايان بودند، دچار مشکلات تنفسی کرد.»
کوروش هم گفت که چند تن از کارگران بر اثر ضربات باتوم به طور سطحی زخمی شدند.
سال سخت برای کارگران ايران
اعتصاب کنونی کارگران نيشکر هفت تپه، سومين اعتصاب آنان در سال جاری به حساب می آيد. کارگران اين واحد بزرگ توليدی در استان خوزستان بارها در اعتراض به وضعيت خود و پرداخت نشدن حقوق شان دست به اعتصاب زده اند.
کوروش با اشاره به مشکلات اقتصادی به وجود آمده برای کارگران شرکت نيشکر هفت تپه گفت:«کارگری که سه ماه حقوق نگرفته، کارگری که سه ماه است که شرمنده زن و بچه اش است، کارگری که با خون دل زحمت می کشد، الان بايد ببيند کسی هست که جوابش را بدهد يا نه.»
او اضافه کرد:« سالی که سال نوآوری و شکوفايی نام گرفته است، بايد سال بدبختی برای کارگران ايران نام بگيرد.»
يک کارگر اعتصابی نيز در خصوص مشکلات کارگران گفت:«مردم گرسنه اند. الآن وضعيت به شکلی هست که خدا گواه است که ا زتهيه غذا عاجز هستيم و حتی برخی از کارگران يک ماه است که با نان و سبزی شکم خود را سير می کنند و فقط تلاش می کنند که بتوانند غذای بخورو نميری را برای زن و بچه خود تامين کنند.»
در عين حال، در کنار درخواست برای دريافت حقوق معوقع، کارگران خواستار برخورد با مافيای شکر هستند که صنعت شکر در ايران را به رکود و نابودی سوق داده است.
يکی از کارگران اعتصابی عقيده دارد:«مشکل اصلی شرکت، واردات شکر به کشور است که در دست مافيا قرار دارد که آقازاده ها در راس آن قرار دارند و متاسفانه تاثير زيادی بر مسئولان دست اندرکار شکر دارند.»
وی با انتقاد از سياست های وزارت بازرگانی که با واردات انبوه شکر به ايران موافقت کرده است، افزود:«وزير بازرگانی هم اصلا پاسخگوی مسايل بوجود آمده نيست.»
اين موضوع تنها از سوی کارگران مطرح نشده است. انجمن صنفی کارخانه های قند و شکر با انتشار نامه ای به مقام های دولتی، خواستار تشکيل کميته بحران در خصوص پيامدهای واردات انبوه و مرگ بار شکر به ايران شد.
درخواست اتحاديه های بين المللی
برخی از فعالان کارگری، برخورد روزهای اخير عليه کارگران نيشکر هفت تپه را تلاشی از سوی جمهوری اسلامی برای خاموش کردن حرکت اعتراضی روزافزون کارگران در ايران می دانند.
مهدی کوهستانی نژاد، مسئول آسيا و خاورميانه کنگره کار کانادا، از جمله اين فعالان کارگری است که در عين حال، برخورد نيروی انتظامی را نمونه کوچک تری از رويداد غمبار خاتون آباد شهربابک در سال ۱۳۸۲ دانست که در آن، هشت کارگر کشته شدند.
او گفت:«اين نوع برخورد نشان می دهد که کارگران ايران و به ويژه خوزستان به خاطر وضعيت زندگی خود،هر روز در يکی از بخش ها به خاطر پرداخت نشدن حقوق، نبود امنيت شغلی و تيره بودن دورنمای زندگی شان به خيابان می آيند و اعتراض می کنند.»
برخوردهای انتظامی، امنيتی و قضايی با کارگران ئ فعالان کارگری، اعتراض های جهانی را به دنبال داشته است.
مهدی کوهستانی نژاد بر اين باور است که جمهوری اسلامی بايد در انتظار واکنش جدی و سخت تر اتحاديه های بين المللی کارگری باشد.
مسئول آسيا و خاورميانه کنگره کار کانادا گفت:«در مورد پرونده خاتون آباد که در سال ۱۳۸۲ با سرکوبی کارگران و قتل و زندانی کردن آنان همراه بود، اتحاديه های کارگری سکوت نکرده اند و اين پرونده همچنان در سازمان بين المللی کار،آی ال او، باز است.»
آخرين گزارش ها حاکی از آن است که اتحاديه های بين المللی کارگری از سازمان بين المللی کار، آی ال او، خواهند خواست جمهوری اسلامی ايران را در نشست ماه جاری خود در ژنو به خاطر برخورد با کارگران و نقض پياپی کنوانسيون های بين المللی که آنها را پذيرفته است، بازخواست کند.
