روزنامه « واشنگتن پست» در تحليلی از سياست آمريکا در قبال ايران می نويسد که دولت باراک اوباما به اين نتيجه رسيده است که تحت تاثير مجموعه ای از اقدامات مثل تحريم و عمليات خرابکارانه و همينطور مشکلات فنی خود ايران، برنامه های هسته ای آن کشور کندتر شده است.
به همين خاطر از نظر مقامات آمريکا قبل از توسل به اقدام نظامی عليه ايران « يک فرصت کوچک» برای گزينه های ديگر ايجاد شده است.
مقامات اسراييلی نيز به اين نتيجه رسيده اند که تا زمان دستيابی ايران به توانايی لازم برای توليد سلاح هسته ای فرصت بيشتری باقی است. موشه يالون معاون نخست وزير اسراييل در مصاحبه ای در اواخر ماه دسامبر گفت که غرب تا زمان دستيابی ايران به سلاح هسته ای سه سال ديگر فرصت دارد.
هفته گذشته نيز مئير داگان که به زودی دوره رياست وی بر سازمان امنيتی اسراييل « موساد » به پايان خواهد رسيد گفت ايران حتی در بهترين حالت قبل از سال ۲۰۱۵ قادر به توليد سلاح هسته ای نخواهد بود.
تحليلگر روزنامه واشنگتن پست از قول يک مقام ارشد در دولت آمريکا نيز می نويسد:« برنامه هسته ای ايران آنطور که ما يک سال پيش نگران آن بوديم به سرعت پيش نمی رود»
ارزيابی جديد از سرعت پيشرفت برنامه های هسته ای ايران باعث شده که از شدت حادترين مسئله استراتژيک در سال۲۰۱۰ کاسته شود. سال گذشته فضای جنگ و اقدام نظامی اظهار نظر بسياری از مقامات اسراييلی و آمريکايی را در برگرفته بود. اکنون به نظر می رسد که تب جنگ فروکش کرده است.
واشنگتن پست خاطر نشان می کند که استفاده از روشهای ساده تری مثل تحريم و عمليات خرابکارانه به اهداف مورد نظر در اقدام نظامی دست يافته اند بدون آنکه هزينه های سنگين جنگ را به بار بياورند. اين روش ممکن است سياستی گمراه کننده و حرکت در کج راه باشد ولی عملا به نتيجه رسيده است. شايد به اين دليل که درکنار حفظ راههای موجود برای گفتگو ، شيوه مناسبی برای مقابله با سياست های متناقض و چندگانه حکومت ايران است.
مقامات دولت های غربی هيچيک در مورد جزييات عمليات خرابکارانه عليه برنامه های هسته ای ايران اظهار نظری نکرده و رسما مسئوليت اين اقدامات را نپذيرفته اند. شايد واضح ترين نشانه از کارايی اين اقدامات اعتراف محمود احمدی نژاد رييس جمهور ايران بود. وی در ماه نوامبر گفت:« آنها با ايجاد مشکلات در بخشهای الکترونيکی موفق شدند کار تعدادی از سانتريفوژها را مختل کنند.»
تحليلگر واشنگتن پست يادآوری می کند که يک بررسی دقيق و جالب از نحوه کار و تاثيرات بد افزار يا کرم «استاکس نت» در اواخر دسامبر توسط « انستيتو علوم و امنيت بين المللی » منتشر شد.
در اين گزارش به خوبی توضيح داده می شود که چگونه اين بدافزار دستگاههای کنترل سانتريفوژها را هدف گرفته و به وسيله تغيير دادن مکرر سرعت گردش اين دستگاهها باعث اختلال کار آنها می شود.
براساس گزارش « انستيتو علوم و امنيت بين المللی » اين بدافزار يا کرم رايانه ای احتمالا در اوايل سال ۲۰۰۹ به مراکز کنترل برنامه های هسته ای ايران رسوخ کرده است. در اواخر سال ۲۰۰۹ يا اوايل سال ۲۰۱۰ ايران حدود ۱۰۰۰ سانتريفوژ فعال را از دور خارج کرده و آنها را با دستگاههای جديد جايگزين کرد که در مقايسه با از کار افتادگی اين دستگاهها در يک حالت معمولی بسيار گسترده تر بود.
به نوشته واشنگتن پست « استاکس نت » فقط بخشی از اقدامات گوناگون برای ايجاد اختلال در غنی سازی اورانيوم ايران بوده است . « انستيتو علوم و امنيت بين المللی » در نتيجه گيری خود می نويسد:« اقدامات پنهانی و خرابکارانه ای شبيه به اين تاثيرات گسترده ای در کاهش سرعت برنامه های هسته ای ايران داشته اند.»
تاخير در سرعت برنامه های هسته ای ايران از آن جهت مهم است که به آمريکا و متحدان آن کشور زمان بيشتری می دهد تا خود را برای خطر استراتژيک مسلح شدن ايران به بمب اتمی آماده کنند.
مقامات دولت آمريکا معتقدند که اقدام ايران برای توليد اورانيوم با غلظت ۹۰ درصد که برای توليد بمب اتمی ضروری است قابل تشخيص خواهد بود. پس از آن مرحله ايران برای ساخت کامل بمب حداقل به يک تا دو سال دگير زمان نياز دارد.
واشنگتن پست خاطر نشان می کند که البته ايران ممکن است با پنهان کاری زيرکانه ای بتواند کار غنی سازی با غلظت بالا را در مراکز هسته ای جديد خود در حوالی شهر قم انجام دهد. برای اين کار آنها ناگزير هستند که يا از مدلهای قديمی و ناکارآمدتر سانتريفوژها و يا از دستگاههايی که هنوز به بدافزار « استاکس نت» آلوده هستند استفاده کنند.
بنابرارزيابی مقامات آمريکايی فن آوری های ديگر برای کمک به مراحل غنی سازی مثل راکتور آب سنگين و يا استفاده از ليزر، در حال حاضر در دسترس ايران نيستند. در عين حال صدور تکنولوژی های مشابه از سوی روسيه و کشورهای ديگر متوقف شده است و ايران خود به تنهايی توانايی فنی ساختن قطعات و وسايل لازم در اين روش های بديل را ندارد.
تحليلگر واشنگتن پست در پايان می نويسد که دولت باراک اوباما هنوز هم درهای مذاکره را به روی ايران باز نگاه داشته است. دور بعدی گفتگوها بين ايران و کشورهای پنج بعلاوه يک در ماه جاری در استانبول برگزار خواهد شد. اما مهمترين نکته در مجموعه تحولات مربوط به بحران هسته ای ايران اين است که آن کشور در پيشبرد برنامه های هسته ای خود با مشکلات فنی جدی روبرو است.
به همين خاطر از نظر مقامات آمريکا قبل از توسل به اقدام نظامی عليه ايران « يک فرصت کوچک» برای گزينه های ديگر ايجاد شده است.
مقامات اسراييلی نيز به اين نتيجه رسيده اند که تا زمان دستيابی ايران به توانايی لازم برای توليد سلاح هسته ای فرصت بيشتری باقی است. موشه يالون معاون نخست وزير اسراييل در مصاحبه ای در اواخر ماه دسامبر گفت که غرب تا زمان دستيابی ايران به سلاح هسته ای سه سال ديگر فرصت دارد.
هفته گذشته نيز مئير داگان که به زودی دوره رياست وی بر سازمان امنيتی اسراييل « موساد » به پايان خواهد رسيد گفت ايران حتی در بهترين حالت قبل از سال ۲۰۱۵ قادر به توليد سلاح هسته ای نخواهد بود.
تحليلگر روزنامه واشنگتن پست از قول يک مقام ارشد در دولت آمريکا نيز می نويسد:« برنامه هسته ای ايران آنطور که ما يک سال پيش نگران آن بوديم به سرعت پيش نمی رود»
ارزيابی جديد از سرعت پيشرفت برنامه های هسته ای ايران باعث شده که از شدت حادترين مسئله استراتژيک در سال۲۰۱۰ کاسته شود. سال گذشته فضای جنگ و اقدام نظامی اظهار نظر بسياری از مقامات اسراييلی و آمريکايی را در برگرفته بود. اکنون به نظر می رسد که تب جنگ فروکش کرده است.
واشنگتن پست خاطر نشان می کند که استفاده از روشهای ساده تری مثل تحريم و عمليات خرابکارانه به اهداف مورد نظر در اقدام نظامی دست يافته اند بدون آنکه هزينه های سنگين جنگ را به بار بياورند. اين روش ممکن است سياستی گمراه کننده و حرکت در کج راه باشد ولی عملا به نتيجه رسيده است. شايد به اين دليل که درکنار حفظ راههای موجود برای گفتگو ، شيوه مناسبی برای مقابله با سياست های متناقض و چندگانه حکومت ايران است.
مقامات دولت های غربی هيچيک در مورد جزييات عمليات خرابکارانه عليه برنامه های هسته ای ايران اظهار نظری نکرده و رسما مسئوليت اين اقدامات را نپذيرفته اند. شايد واضح ترين نشانه از کارايی اين اقدامات اعتراف محمود احمدی نژاد رييس جمهور ايران بود. وی در ماه نوامبر گفت:« آنها با ايجاد مشکلات در بخشهای الکترونيکی موفق شدند کار تعدادی از سانتريفوژها را مختل کنند.»
تحليلگر واشنگتن پست يادآوری می کند که يک بررسی دقيق و جالب از نحوه کار و تاثيرات بد افزار يا کرم «استاکس نت» در اواخر دسامبر توسط « انستيتو علوم و امنيت بين المللی » منتشر شد.
در اين گزارش به خوبی توضيح داده می شود که چگونه اين بدافزار دستگاههای کنترل سانتريفوژها را هدف گرفته و به وسيله تغيير دادن مکرر سرعت گردش اين دستگاهها باعث اختلال کار آنها می شود.
براساس گزارش « انستيتو علوم و امنيت بين المللی » اين بدافزار يا کرم رايانه ای احتمالا در اوايل سال ۲۰۰۹ به مراکز کنترل برنامه های هسته ای ايران رسوخ کرده است. در اواخر سال ۲۰۰۹ يا اوايل سال ۲۰۱۰ ايران حدود ۱۰۰۰ سانتريفوژ فعال را از دور خارج کرده و آنها را با دستگاههای جديد جايگزين کرد که در مقايسه با از کار افتادگی اين دستگاهها در يک حالت معمولی بسيار گسترده تر بود.
به نوشته واشنگتن پست « استاکس نت » فقط بخشی از اقدامات گوناگون برای ايجاد اختلال در غنی سازی اورانيوم ايران بوده است . « انستيتو علوم و امنيت بين المللی » در نتيجه گيری خود می نويسد:« اقدامات پنهانی و خرابکارانه ای شبيه به اين تاثيرات گسترده ای در کاهش سرعت برنامه های هسته ای ايران داشته اند.»
تاخير در سرعت برنامه های هسته ای ايران از آن جهت مهم است که به آمريکا و متحدان آن کشور زمان بيشتری می دهد تا خود را برای خطر استراتژيک مسلح شدن ايران به بمب اتمی آماده کنند.
مقامات دولت آمريکا معتقدند که اقدام ايران برای توليد اورانيوم با غلظت ۹۰ درصد که برای توليد بمب اتمی ضروری است قابل تشخيص خواهد بود. پس از آن مرحله ايران برای ساخت کامل بمب حداقل به يک تا دو سال دگير زمان نياز دارد.
واشنگتن پست خاطر نشان می کند که البته ايران ممکن است با پنهان کاری زيرکانه ای بتواند کار غنی سازی با غلظت بالا را در مراکز هسته ای جديد خود در حوالی شهر قم انجام دهد. برای اين کار آنها ناگزير هستند که يا از مدلهای قديمی و ناکارآمدتر سانتريفوژها و يا از دستگاههايی که هنوز به بدافزار « استاکس نت» آلوده هستند استفاده کنند.
بنابرارزيابی مقامات آمريکايی فن آوری های ديگر برای کمک به مراحل غنی سازی مثل راکتور آب سنگين و يا استفاده از ليزر، در حال حاضر در دسترس ايران نيستند. در عين حال صدور تکنولوژی های مشابه از سوی روسيه و کشورهای ديگر متوقف شده است و ايران خود به تنهايی توانايی فنی ساختن قطعات و وسايل لازم در اين روش های بديل را ندارد.
تحليلگر واشنگتن پست در پايان می نويسد که دولت باراک اوباما هنوز هم درهای مذاکره را به روی ايران باز نگاه داشته است. دور بعدی گفتگوها بين ايران و کشورهای پنج بعلاوه يک در ماه جاری در استانبول برگزار خواهد شد. اما مهمترين نکته در مجموعه تحولات مربوط به بحران هسته ای ايران اين است که آن کشور در پيشبرد برنامه های هسته ای خود با مشکلات فنی جدی روبرو است.
