عادل اسدی نيا ، سر کنسول پيشين ايران در دبی ، که چند سال پيش به غرب پناهنده شد ، به تازگی در مصاحبه ای با رسانه های عربی گفته است : ايران شبکه های اطلاعاتی و هسته های پنهان آموزش ديده در کشورهای عرب حوزه خليج فارس داير کرده که در صورت لزوم فعال خواهند شد.
اين ادعا واکنش های تندی را عليه ايران در کويت و امارات متحده عربی به دنبال داشته است، از جمله واکنش رييس پليس دبی، ژنرال ضاحی خلفان ، که به الشرق الاوسط گفت : «کشور های عرب می توانند پانزده ميليون افراد عرب وعرب تبار در ايران را عليه جمهوری اسلامی تحريک کنند».
در اين رابطه ، در گفت وگویی با دکتر تئودور کراسيک، مدير تحقيقات « انيسيتوی مطالعات خاور نزديک و امور نظامی خليج فارس» در امارات متحده عربی صحت و سقم این مسئله مور بررسی قرار گرفته شده است:
به نظر شما ايران شبکه های اطلاعاتی در کشورهای عرب خليج فارس داير کرده است ؟
بايد يادآوری کنم که اين شخص [عادل اسدی نيا] پيشتر هم درباره شبکه های اطلاعاتی ايران در منطقه خليج فارس صحبت کرده بود. البته صحبت های او انگيزه سياسی دارد و زمان اظهار نظرهای او٬ اغلب مصادف می شود٬ با افزايش تنش درباره مسئله هسته ای ايران.
اما درباره وجود شبکه های اطلاعاتی و جاسوسی ايران در کشورهای شورای همکاری خليج فارس، بايد بگويم سازمان ها و افرادی هستند که برای سرويس های مختلف اطلاعاتی کار می کنند و به کار جاسوسی مشغولند. ولی ارقامی که٬ سرکنسول پيشين ايران٬ در مورد تعداد مأمورين اطلاعاتی ايران در کشورهای عرب خليج فارس داده٬ با واقعيات فاصله زيادی دارد.
اما٬ يک عضو پارلمان کويت٬ گفته است که بيست و پنج هزار نفر از سی هزار نفر ايرانيان ساکن کويت اعضای نيروی قدس هستند. فکر می کنيد٬ نيروی قدس در کويت و يا ساير کشورهای شورای همکاری خليج فارس٬ شبکه های اطلاعاتی دارد؟
به باور من٬ ايران مأمورين اطلاعاتی فعال دارد٬ ولی نه به تعدادی که ذکر شد. بايد يادآوری کنم٬ که دولت کويت پيشاپيش طرحی را٬ با نام «طرح اضطراری زمان جنگ»٬ به اجراء در آورده است و برای دولت کويت بررسی اين ادعا٬ مبنی بر فعاليت مآمورين اطلاعاتی ايران در کويت٬ نوعی دورانديشی است٬ چون اين دولت می خواهد از چند و چون فعاليت های احتمالی مأموران ايرانی باخبر باشد. همين کار٬ در ساير کشورهای شورای همکاری خليج فارس هم ادامه دارد.
- «سازمان ها و افرادی هستند که برای سرويس های مختلف اطلاعاتی کار می کنند و به کار جاسوسی مشغولند. ولی ارقامی که٬ سرکنسول پيشين ايران٬ در مورد تعداد مأمورين اطلاعاتی ايران در کشورهای عرب خليج فارس داده٬ با واقعيات فاصله زيادی دارد».
همه اين کشورها٬ اخيرا" در اقدامی تازه٬ صدور ويزا برای ايرانيان را محدود کرده اند. البته بخشی از اين محدوديت ها٬ به مقررات تازه ای مربوط می شود٬ که برای صدور ويزا وضع شده است.
هدف اين کار٬ اعمال کنترل بيشتر٬ از جمله کنترل آمد و شد کارگران خارجی است٬ که به کشورهای شورای همکاری خليج فارس٬ سفر می کنند. همه اين ها٬ از اقدامات الزامی برای اين کشور ها است٬ که می خواهند امنيت خود را٬ در صورت رويارويی با ايران٬ تأمين کنند.
منظور شما از رويارويی با ايران چيست؟رويارويی آمريکا با ايران يا رويارويی کشورهای عربی با ايران؟
منظور من از رويارويی با ايران٬ حمله احتمالی و يک جانبه اسراييل عليه ايران است يا حمله احتمالی عليه ايران به رهبری امريکا٬ در رابطه با مسئله هسته ای ايران و کوشش اين کشور برای دسترسی به سلاح هسته ای.
با اين حساب٬ کشورهای شورای همکاری خليج فارس٬ چه نگرانی عمده ای در باره ايران دارند؟ شبکه های اطلاعاتی ، حضور نظامی ايران در خليج فارس يا مسئله هسته ای ايران؟
مهم ترين نگرانی اين کشورها٬ رويايی ايران با اسراييل و يا با امريکا است. برخی دوباره به طبل جنگ با ايران می کوبند و شايعاتی هم وجود دارد که جنگ به زودی شروع خواهد شد. همه اينها باعث نگرانی در کشورهای شورای همکاری خليج فارس است.
نگرانی بعدی در منطقه٬ مربوط می شود به تلقی و استنباط هر کدام از کشورهای٬ شورای همکاری خليج فارس٬ از فعاليت ها و سياست های دولت ايران و نتايج آن.
امارات متحده عربی٬ مسئله جزاير تنب بزرگ و تنب کوچک و ابو موسی و سياست ايران در اين رابطه را مد نظر دارد.
کويت و عربستان سعودی٬ با توجه به موقعيت خود٬ نگران نتايج احتمالی رويارويی ايران با اسراييل يا امريکا هستند و احتمال حمله موشکی ايران به خاک آنها.
قطر و عمان وضعيت خاص خود را دارند. قطر سعی دارد پلی باشد بين ايران و کشورهای شورای همکاری خليج فارس و در پی يافتن راه ميانه ای است٬ که مورد قبول هر دو طرف٬ باشد. عمان٬ که همواره روابط خوب تاريخی با ايران داشته٬ به عنوان رابط بين ايران و شورای همکاری خليج فارس٬ عمل می کند.
- «برای دولت کويت بررسی اين ادعا٬ مبنی بر فعاليت مآمورين اطلاعاتی ايران در کويت٬ نوعی دورانديشی است٬ چون اين دولت می خواهد از چند و چون فعاليت های احتمالی مأموران ايرانی باخبر باشد. همين کار٬ در ساير کشورهای شورای همکاری خليج فارس هم ادامه دارد».
چطور می توان تنش موجود در منطقه خليج فارس را کاهش داد؟ چه راه هايی وجود دارد؟
گرچه تنش در منطقه رو به افزايش است ولی منبع تنش در خارج از منطقه است. هيچکس مايل نيست که جنگی با ايران صورت گيرد٬ زيرا نتايج آن فاجعه بار خواهد بود.
به باور من٬ راه های مختلفی برای کاهش تنش در منطقه وجود دارد٬ همه کشورهای ساحلی خليج فارس٬ از نظر اقتصادی٬ به هم وابسته هستند و همه خواستارصدور مطمئن نفت از منطقه به بازارهای جهانی .
کشورهای منطقه با انتخاب گزينه هايی می توانند به ثبات و آرامش در منطقه کمک کنند٬ مانند اقدامات اعتمادسازی٬ همکاری در زمينه مرزبانی و مقابله با قاچاق مواد مخدر و اسلحه. بنابراين٬ به رغم شعارها و الفاظ تند برخی از سياست مداران٬ گزينه های خوبی برای بهبود ثبات و آرامش در منطقه خليج فارس وجود دارد.
شما راه هايی را برای بهبود ثبات در خليج فارس پيشنهاد کرديد. رابطه اقتصادی چطور؟
بله٬ روابط اقتصادی٬ يک رابطه ديرينه و تاريخی است و تا به امروز ادامه داشته است. برابر آماری که من در دست دارم٬ شرکت های ايرانی٬ در سال جاری٬ بيش از چهار صد و هفده ميليون دلار در امارات متحده عربی سرمايه گذاری کرده اند.
اين مبلغ قابل توجهی است٬ به ويژه برای ايران که اقتصادش با مشکلاتی روبرو است. ضمنا" امارات متحده عربی٬ به خاطر موقعيت جغرافيائی و نزديکی به ايران٬ بزرگ ترين صادر کننده کالا به ايران است.
بيشترين کالا از بندر دبی به ايران صادر می شود. به عبارت ديگر٬ امارات و ايران٬ از نظر اقتصادی خيلی به هم نزديک هستند و رابطه اقتصادی می تواند٬ به تقويت روابط٬ در ديگر زمينه ها هم٬ کمک کند.
در عين حال٬ اين رابطه اقتصادی٬ ضريب امنيت دبی را نيز بالا خواهد برد. در صورت رويارويی ايران با امريکا٬ بعيد به نظر می رسد٬ که ايران دبی را٬ که سرمايه گذاری زيادی در آن کرده٬ هدف قرار دهد.
