براساس نتايج تحقيقات جديدی که در وب سايت نشنال جئوگرافيک منتشر شده برای اولين بار وجود آب در يک جرم آسمانی که سطح آن پوشيده از شبنم منجمد است کشف شده است.
اين تحقيقات که توسط دو گروه پژوهشی مستقل روی يک جرم آسمانی به نام « تميس ۲۴» انجام شده نشان می دهد که لايه شبنم منجمد در سطح اين سيارک دارای مواد آغشته به کربن است.
هر دو گروه پژوهشی با استفاده از تلسکوپ ناسا در جزاير هاوايی و از طريق بررسی نحوه انعکاس نور خورشيد بر سطح اين سيارک به وجود آب در سطح آن پی برده اند.
بررسی دقيق تر اجرام آسمانی مشابه در سفرهای پژهشی آينده ناسا اين نکته را مشخص خواهد کرد که آيا آب آشاميدنی و حتی ساختارهايی که موجب پيدايش حيات در سطح کره زمين شده است از طريق اصابت اجرام آسمانی شبيه به اين به زمين انتقال يافته اند يا خير
فرضيه های علمی امروزه حاکی از آن است که اين نوع از اجرام آسمانی بقايای متلاشی شده سياره هايی هستند که از حدود ۶/۴ ميليارد سال پيش در فضا معلق اند.
سيارک « تميس ۲۴» در فاصله ۴۸۰ ميليون کيلومتری از خورشيد قرار دارد و يکی از بزرگترين اجرام آسمانی از مجموعه ای است که بين سياره های مريخ و مشتری در حال گردش هستند. به دليل نزديکی آنها به خورشيد همواره حدس زده می شد که سطح اين اجرام آسمانی بايد خشک باشد.
دليل وجود لايه شبنم منجمد بر سطح « تميس ۲۴ » ممکن است وجود يخ در لايه های زيرين آن باشد که تحت تاثير تابش خورشيد بخار آب ، به سطح آن متصاعد می شود.
به گزارش وب سايت نشنال جئوگرافيک در ماه ژوئن يک فضا پيمای ژاپنی قرار است به هنگام بازگشت به زمين نمونه ها و اطلاعات تازه يی را از سطح اجرام آسمانی مشابه با خود به زمين بياورد.همزمان يک ماموريت اکتشافی ديگر قرار است اطلاعات بيشتری را از يک جرم آسمانی مشابه جمع آوری کند.
براساس برخی از فرضيه ها قاعدتا کره زمين در سرآغاز پيدايش خود بسيار گرمتر از آن بوده که بتواند آبهای ابتدايی خود را حفظ کند. اين نکته برخی از دانشوران را به اين نتيجه رسانده که آب اقيانوسها از طريق برخورد اجرام آسمانی که حاوی آب بوده اند در زمانی که گرمای زمين کاهش يافته بود به سطح اين کره منتقل شده است.
مقايسه ساختار شيميايی آب موجود در اجرام آسمانی با ترکيب آب کره زمين می تواند به اين سئوالات پاسخ دهد. اگر در نمونه برداريها از سطح اجرام آسمانی نشانه هايی از ساختار حيات پيدا شود در آن صورت فرضيه های مربوط به انتقال زمينه حيات به سطح زمين از طريق برخورد اين اجرام تقويت خواهند شد.
اين تحقيقات که توسط دو گروه پژوهشی مستقل روی يک جرم آسمانی به نام « تميس ۲۴» انجام شده نشان می دهد که لايه شبنم منجمد در سطح اين سيارک دارای مواد آغشته به کربن است.
هر دو گروه پژوهشی با استفاده از تلسکوپ ناسا در جزاير هاوايی و از طريق بررسی نحوه انعکاس نور خورشيد بر سطح اين سيارک به وجود آب در سطح آن پی برده اند.
بررسی دقيق تر اجرام آسمانی مشابه در سفرهای پژهشی آينده ناسا اين نکته را مشخص خواهد کرد که آيا آب آشاميدنی و حتی ساختارهايی که موجب پيدايش حيات در سطح کره زمين شده است از طريق اصابت اجرام آسمانی شبيه به اين به زمين انتقال يافته اند يا خير
فرضيه های علمی امروزه حاکی از آن است که اين نوع از اجرام آسمانی بقايای متلاشی شده سياره هايی هستند که از حدود ۶/۴ ميليارد سال پيش در فضا معلق اند.
سيارک « تميس ۲۴» در فاصله ۴۸۰ ميليون کيلومتری از خورشيد قرار دارد و يکی از بزرگترين اجرام آسمانی از مجموعه ای است که بين سياره های مريخ و مشتری در حال گردش هستند. به دليل نزديکی آنها به خورشيد همواره حدس زده می شد که سطح اين اجرام آسمانی بايد خشک باشد.
دليل وجود لايه شبنم منجمد بر سطح « تميس ۲۴ » ممکن است وجود يخ در لايه های زيرين آن باشد که تحت تاثير تابش خورشيد بخار آب ، به سطح آن متصاعد می شود.
به گزارش وب سايت نشنال جئوگرافيک در ماه ژوئن يک فضا پيمای ژاپنی قرار است به هنگام بازگشت به زمين نمونه ها و اطلاعات تازه يی را از سطح اجرام آسمانی مشابه با خود به زمين بياورد.همزمان يک ماموريت اکتشافی ديگر قرار است اطلاعات بيشتری را از يک جرم آسمانی مشابه جمع آوری کند.
براساس برخی از فرضيه ها قاعدتا کره زمين در سرآغاز پيدايش خود بسيار گرمتر از آن بوده که بتواند آبهای ابتدايی خود را حفظ کند. اين نکته برخی از دانشوران را به اين نتيجه رسانده که آب اقيانوسها از طريق برخورد اجرام آسمانی که حاوی آب بوده اند در زمانی که گرمای زمين کاهش يافته بود به سطح اين کره منتقل شده است.
مقايسه ساختار شيميايی آب موجود در اجرام آسمانی با ترکيب آب کره زمين می تواند به اين سئوالات پاسخ دهد. اگر در نمونه برداريها از سطح اجرام آسمانی نشانه هايی از ساختار حيات پيدا شود در آن صورت فرضيه های مربوط به انتقال زمينه حيات به سطح زمين از طريق برخورد اين اجرام تقويت خواهند شد.