چهار سازمان سیاسی خارج از ایران با انتشار بیانیه مشترکی، ضمن مخالفت با «سیاست‌های آلترناتیوسازی از سوی قدرت‌های خارجی و اتکاء اپوزيسيون به آنها»، بازگشت به سلطنت در ایران را «سراب» خوانده‌‌اند.
چهار سازمان جمهوری‌خواه عرفی «اتحاد جمهوری‌خواهان ایران»، «حزب چپ ایران، فدائیان خلق»، «سازمان‌های جبهه ملی ایران در خارج از کشور» و «همبستگی جمهوری‌خواهان ایران» امضاکنندگان این بیانیه هستند.
این چهار سازمان تاکید کرده‌اند که «راه نجات کشور از بحران‌های دامن‌گیر آن، گذار خشونت‌پرهیز از جمهوری اسلامی، جدایی دین از دولت و ایجاد حاکمیت متکی بر رای و اراده آزاد مردم و پاسخگو به منتخبان خود است».
این چهار گروه با اشاره به تمرکز خود بر روی تقویت «جمهوری عرفی» و تبیین تمایزات آن با «مدل‌های موروثی و ولایی» حکومت، به طور مشخص مخالفت خود را با بازگشت نظام سلطنت به ایران اعلام کرده‌اند.
آنها اعلام کرده‌اند که «تمامی اَشکال پیشا مدرن حکمرانی اعم از نژاد، مذهب، فره‌ایزدی، پدر شاهی و سلسله مراتب اجتماعی» را «نفی» کرده و «با درس گرفتن از تجارب تاریخ معاصر جهان، بر مخالفت با تمامی اَشکال جمهوری‌های اقتدارگرا اعم از نظامی و ایدئولوژیک پای‌فشاری» می‌کنند.
در این بیانیه آمده که «ما اقدامات مدافعان بازگشت به سراب رژیم سلطنتی و مانور بر سر گفتمان‌های باستان‌گرایی ایدئولوژیک، پوپولیسم راست و ناسیونالیسم افراطی را سرابی بیش نمی‌دانیم».
به نوشته امضاکنندگان این بیانیه، «توسل به خشونت و ترور شخصیت در شبکه‌های مجازی و تلاش محکوم به شکست در ترسیم یک منجی از آقای رضا پهلوی، نه تطبیقی با نقش نمادین شاه مشروطه دارد و نه در چارچوب اصول دموکراسی می‌گنجد».
از زمان اعتراض‌های دی‌ماه سال ۹۶ که در ده‌ها شهر ایران صورت گرفت و شعارهایی در حمایت از دوران پادشاهی پهلوی سر داده شد، گروه‌های هوادار رضا پهلوی و خود وی نیز همچون دیگر گروه‌های سیاسی در شبکه‌های مجازی و رسانه‌ای فعال‌تر شده‌اند.
در شهریورماه سال ۹۷ نیز سازمان سیاسی «فرشگرد» اعلام موجودیت کرد که به صراحت هدف خود را براندازی نظام جمهوری اسلامی اعلام کرده و نقشی محوری برای رضا پهلوی در گذار به نظامی دموکراتیک و سکولار قائل است.
این موضوع تقابل‌هایی را نیز میان هواداران آقای پهلوی و حامیان دیگر گروه‌های سیاسی خارجی و داخلی در فضای مجازی ایجاد کرده است.
چهار تشکل سیاسی جمهوری‌خواه عرفی در بخش دیگری از بیانیه خود با آنچه «سیاست‌های آلترناتیوسازی از سوی قدرت‌های خارجی و اتکاء اپوزيسيون به آنها برای تحولات سياسی» در ایران نامیده‌اند، مخالفت کرده‌اند.
آنها نوشته‌اند که «استقلال کشور و نیروهای اپوزیسیون آن نباید تحت هیچ شرایطی از بابت وابستگی به بلوک‌های غرب و شرق جهانی مخدوش شود».
این چهار تشکل در بیانیه خود اعلام کرده‌اند که «راه نجات» ایران، از «مبارزات درون مرزی با نقش انحصاری مردم ایران در تعیین سرنوشت کشور به دور از هرگونه شتابزدگی و محافظه‌کاری می‌گذرد».
