در حالی که هنوز مشکل قطعی و افت فشار آب در شهرهای همدان و شهرکُرد حل نشده است، گزارش‌های مردمی حکایت از بروز مشکلات مشابه در ارومیه دارد.
به گزارش خبرآنلاین در روز پنج‌شنبه، ۲۷ مرداد، شهروندان ارومیه‌ای اعلام کرده‌اند که در بیش از یک هفته گذشته برخی مناطق این شهر با افت فشار آب روبه‌رو بوده و در برخی مناطق این مشکل از صبح آغاز می‌شود و از ساعت ۱۶ تا ساعت‌های پایانی شب شدت می‌گیرد. در همین حال برخی شهروندان نیز گفته‌اند که در ساعت‌هایی از روز آب به طور کامل قطع می‌شود.
بر اساس این گزارش، شرکت آب و فاضلاب این شهر نیز در پاسخ به تماس‌های تلفنی شهروندان، «گرمای شدید هوا» و «تعمیرات» را علت بروز این مشکلات اعلام کرده است.
پیش از این و در روزهای گذشته همچنین گزارش‌های متعددی نیز از مشکلات قطعی و افت فشار آب در شهرهای همدان و شهرکُرد منتشر شده بود.
خبرگزاری صدا و سیما در روز پنج‌شنبه، ۲۷ مرداد، در گزارشی با اشاره به قطع مکرر آب از ساعت ۲۳ تا ۵ صبح در چند ماه گذشته در مناطقی از همدان اعلام کرد که این مشکل در روزهای گذشته شدت گرفته و در برخی مناطق، آب به مدت هشت ساعت تا دو شبانه‌روز در هفته گذشته کاملا قطع شده است.
در این گزارش آمده بود که «تاخیر در انتقال آب از سد تالوار» و «اتمام ذخایر آب سد‌ها و کاهش سطح سفره‌های آب زیرزمینی» موجب شده است که روزانه بیش از ۱۲ ساعت آب شرب شهر همدان قطع شده یا به علت افت فشار قابل استفاده نباشد.
درباره حل مشکل آب شرب همدان علیرضا قاسمی فرزاد، استاندار همدان، گفته است که با اجرایی شدن پروژه طرح آبرسانی همدان، مشکل «تاریخی» آب شرب این شهر در «ماه‌های آینده» یک بار برای همیشه حل خواهد شد.
به گفته آقای قاسمی فرزاد، در طرح آبرسانی همدان ۱۷ سال تاخیر صورت گرفته و این طرح طی این مدت تنها ۴۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.
حبیب‌الله شعبانی، امام جمعه همدان در واکنش به مشکلات قطعی آب در این شهر و «نبود اطلاع‌رسانی دقیق» گفته است: «انجام پروژه [آبرسانی] که ۱۸ سال بر روی زمین مانده، در طول ۶ ماه و یک سال، کار سختی است.»
در هفته‌های گذشته در شهرکرد، مرکز استان چهارمحال و بختیاری، نیز بحران قطعی آب موجب شکل‌گیری اعتراض‌های گسترده مردمی شد و مردم معترض این استان روز سه‌شنبه، ۲۵ مرداد، مقابل استانداری تجمع کردند و شعار «مرگ بر رئیسی» سر دادند.
مشکلات قطعی و افت فشار آب در شهرهای غربی کشور چند هفته پس از باران‌های سیل‌آسا در ایران رخ داده است.
گرچه انتظار می‌رفت که سامانه بارشی اخیر موسوم به «مونسون هند» به بهبودی وضعیت ذخایر آبی کشور کمک کند، شرکت مدیریت منابع آب در گزارشی در ۱۳ مرداد اعلام کرد که میزان پُرشدگی سدهای کشور از ابتدای سال آبی جاری تنها «به ۴۶ درصد» رسیده و میزان آب ورودی سدهای کشور نسبت به سال آبی پیش تنها پنج درصد افزایش یافته است.
محمدرضا رضایی کوچی، رئیس کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی، روز هفتم مرداد مدیریت بارش در کشور را «ضعیف» خوانده و ضمن تاکید بر لزوم «هوشمند کردن مدیریت سیلاب‌ها» گفته بود در این حوزه «نه تنها برنامه‌ای نداریم، بلکه این عدم مدیریت‌ها جان و مال هموطنان را نیز به خطر می‌اندازد.»
عباسعلی نوبخت، سرپرست جدید سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری ایران اوایل تیر امسال از افزایش ۶۶ درصدی استان‌های بیابانی در کشور خبر داده و گفته بود که تعداد استان‌های بیابانی ایران از ۱۴ مورد در آغاز برنامه چشم‌انداز ۲۰ ساله، اکنون به حدود ۲۱ استان افزایش یافته است.
آقای نوبخت همچنین با استناد به داده‌های سازمان توسعه عمران ملل متحد گفته بود که ایران جزو کشورهایی است که به دلیل تغییرات اقلیمی و خشکسالی در سال ۲۰۲۵ با بحران شدید آب مواجه می‌شود و در سال ۲۰۴۰ به اوج بحران بی‌آبی می‌رسد.
مهدی قمشی، عضو هیئت علمی گروه آب دانشگاه شهید چمران اهواز، اردیبهشت امسال گفته بود که ایران بر اساس شاخص‌های بین‌المللی هم‌اکنون به تنش «شدید» آبی بسیار نزدیک شده است.
یک سال پیش از آن نیز مصطفی فدایی‌فرد، از رؤسای کمیته ملی سدهای بزرگ ایران، دلیل بحران آب در ایران را نه «کم‌آبی ناشی از خشکسالی»، بلکه «سوءمدیریت منابع آب» عنوان کرده بود.
