یک پژوهش دانشگاهی نشان می‌دهد که فیبر خاصی به نام بتا-گلوکان که به‌وفور در جو یافت می‌شود، می‌تواند اثر کاهش وزنی مشابه با داروهایی مانند اوزمپیک را بروز دهد، بدون آن‌که هزینه‌ها و عوارض جانبی مرتبط با این داروها را به دنبال داشته باشد.
محققان در این پژوهش تازه که در دانشگاه آریزونا انجام و گزارش آن در نشریهٔ تخصصی «The Journal of Nutrition» منتشر شده، به بررسی انواع مختلف فیبرهای غذایی و تأثیرات آن‌ها بر سلامت روده و کاهش وزن پرداخته‌اند.
فرانک دوکا، استادیار دانشگاه آریزونا و سرپرست این پژوهش، در این باره گفته است: «ما می‌دانیم که فیبر مهم و مفید است، اما چالش اصلی شناخت دقیق انواع مختلف فیبر و تأثیرات متفاوت آن‌ها بر سلامت انسان است.»
به‌گفتهٔ این استاد دانشگاه، هدف این پژوهش این بوده است که درک بهتری به دست آید از این‌که کدام نوع فیبر بیشترین فایده را برای کاهش وزن و بهبود تعادل گلوکز خون دارد تا بتوان اطلاعات دقیق‌تری به جامعه و صنعت غذایی ارائه داد.
مطالعه‌ای که دوکا و همکارانش انجام داده‌اند، تجزیه و تحلیل گسترده‌ای را بر اساس تأثیر انواع مختلف فیبر بر میکروبیوتای روده ارائه داد. آن‌ها با بررسی فیبرهایی چون پکتین، بتا-گلوکان، دکسترین گندم، نشاسته و سلولز دریافتند که بتا-گلوکان، به‌خصوص آن که در جو یافت می‌شود، قابلیت‌های برجسته‌ای در مقابلهٔ طبیعی با چاقی دارد.
این تحقیقات همچنین بر روی اثرات مختلف فیبرها بر سطوح گلوکز خون و حفظ توده بدون چربی تمرکز داشته است. در یک آزمایش کنترل‌شده، موش‌های آزمایشگاهی به پنج گروه تقسیم شدند و به همهٔ آن‌ها رژیم غذایی پرچرب و پرساکارُز داده شد.
در میان این گروه‌ها، گروهی که با بتا-گلوکان تغذیه شده بودند، کمترین افزایش وزن را داشتند و حتی در شرایط رژیم غذایی ناسالم، افزایش توده چربی قابل‌توجهی در آن‌ها دیده نشد و حفظ توده بدون چربی بیشتری نشان دادند.
نتایج این مطالعه نشان داد که موش‌هایی که با بتا-گلوکان تغذیه شده بودند، علاوه بر کاهش وزن، بهبود قابل‌توجهی در حساسیت به انسولین و کنترل سطوح قند خون نشان دادند، که نشان‌دهندهٔ تأثیر مثبت این نوع فیبر بر متابولیسم بدن است.
مطالعات بیشتر نشان داد که بتا-گلوکان باعث توسعهٔ نوعی میکروبیوتا می‌شود که به بهبود سلامت کلی و کاهش وزن کمک می‌کند. به‌ویژه، این فیبر باعث افزایش تولید بوتیرات در روده شده است.
بوتیرات یک متابولیت (مادهٔ شرکت‌کننده در سوخت‌وساز سلولی) است که نقش کلیدی در تحریک ترشح نوع خاصی از هورمون‌های پروتئینی دارد که به مغز سیگنال سیری می‌دهد.
این مطالعه بر اهمیت بالای بتا-گلوکان به‌عنوان یک عنصر غذایی کلیدی در مبارزه با چاقی و بهبود متابولیسم تأکید می‌کند و پژوهشگران امیدوارند که این یافته‌ها بتواند به توسعهٔ محصولات غذایی مؤثرتر برای تقویت سلامت روده و کل بدن کمک کند.
