هلند با بزرگانی چون یوهان کرایوف، جانی رپ، ریسنبرینک، هان، کرول، نیسکانس و برادران کرکهوف در سال‌های ۱۹۷۴ و ۱۹۷۸ دو بار پیاپی جام جهانی را با وجود برتری میدانی، به میزبان‌های قدرتمند باخت تا به بزرگترین آرزوی فوتبال خود نرسد.
در ۱۹۸۸ جام قهرمانی اروپا با صلابت هرچه بیشتر نصیب یاران رود خولیت، مارکو فان باستن و فرانک رایکارد شد تا آلمان در مقام میزبانی، رویای تکرار پیروزی در جام جهانی ۱۹۷۴ را هرگز با واقعیت همراه نبیند.
اکنون هلند در حالی به عنوان مدعی جام جهانی پای به میدانی می‌گذارد که در سایه ظهور ستارگان سال‌های اخیرش پس از شکست قهرمانی ۲۰۰۸ اروپا از روسیه (یک چهارم پایانی و در وقت اضافی به هنگام آخرین مربیگری مارکو فان باستن)، تا کنون همه مسابقه‌های رسمی و دوستانه‌اش را با برتری آشکار نباخته است.
هلند با مهره هایی چون آرین روبن، روبین فان پرسی، وسلی اسنایدر، درک کایت، رافائل فان در فارت، مارک فان بومل، ابراهیم آفلای و ... به رهبری برت فان ماروایک نخستین تیم راه یافته به جام جهانی بود.
این تیم در رقابت‌های مقدماتی رکورد هشت پیروزی، بدون شکست و تساوی را به جا گذاشت که تنها آلمان غربی به هنگام صعود به جام جهانی ۱۹۸۲ موفق به ثبت آن شده بود.
هلند در گروه نهم اروپا با تیم‌های ملی نروژ، اسکاتلند، مقدونیه و ایسلند هماورد بود. این تیم در خانه خود و حریفان همواره جشن پیروزی بر پا کرد تا با ۱۷ گل زده و دو گل خورده کار را تمام کند. هلند در هیچ مسابقه‌ای حالت دفاعی به خود نگرفت و در هنگامی که پیش هم می‌افتاد، باز در اندیشه گل‌های بعدی بود.
نارنجی‌پوشان در گروه پنجم جام جهانی حریفی از قاره آمریکا را پیش رو ندارند. دانمارک، ژاپن و کامرون در این گروه تنها با خلق شگفتی می‌توانند سد راه هلند شوند.
دانمارک تیم نروژ را تداعی می‌کند که در مسابقه‌های مقدماتی دو بار مغلوب هلند شد. کامرون هنوز با آن قدرت کوبنده جام جهانی ۱۹۹۰ و یا حتی سال‌های اولیه ۲۰۰۰ فاصله دارد و ژاپن را نمی‌توان در اندازه‌های تیم پرستاره اروپایی دید.
با پیش‌بینی سرگروهی هلند در مرحله دوم این تیم در دوربان به پیکار تیم دوم گروه ششم متشکل از ایتالیا، پاراگوئه، نیوزیلند و اسلواکی می‌رود. حریف هلند پاراگوئه خواهد بود و یا اسلواکی. هیچکدام از آنان پیشینه برتری بر تیم‌های پرستاره و حرفه‌ای را ندارند.
از این رو حتی در غیاب آرین روبن هم می‌توان مسابقه در مرحله یک چهارم پایانی را برای هلند متصور بود؛ جایی که در پورت الیزابت احتمالاً حریفی از میان تیم‌های برزیل، پرتغال، اسپانیا، سوییس و یا تیمی شگفتی‌آفرین حضور خواهد داشت و هرگز نمی‌توان گذرگاهی آسان را برای هلند تصور کرد. جایی که حضور همه ستارگان ریز و درشت را می‌طلبد. شاید بتوان برنده بازی در پورت الیزابت را صاحب بیشترین بخت برای دستیابی به عنوان قهرمانی در نوزدهمین جام جهانی تصور کرد.
جشنی که به اندوه و نگرانی بدل شد
هلند در مسابقه‌های آماده‌سازی برای جام جهانی هم همواره حرکتی روی نوار پیروزی داشت. آخرین آن با آتشبازی پیروزی بار شش بر یک بر مجارستان بود که قرار بود در ورزشگاه «آره نای» آمستردام با جشن خداحافظی در پیش از پرواز به ژوهانسبورگ پایان یابد.
اما به مصدومیت اتفاقی آرین روبن از ناحیه آسیب دیده هامسترینگ پای چپ در اواخر بازی، جشن به اندوه و نگرانی در اردوی تیم ملی و تماشاگران پرتعداد نارنجی پوش بدل شد. آیا ستاره تیم بایرن مونیخ پس از یک بازی باشکوه و زدن دو گل استثنایی با جام جهانی وداع می‌کند؟ تیم ملی بدون او از طریق پاریس رهسپار آفریقای جنوبی شد.
هلند دو سال پیش در قهرمانی اروپا با دو پیروزی درخشان بر ایتالیا و فرانسه، قهرمان و فینالیست جام جهانی گذشته وعبور از رومانی با بیشتر یاران ذخیره و جوانش، به عنوان بخت نخست قهرمانی پای به مرحله دوم گذاشت که تجربه و شناخت بالای خوس (گاس) هیدینگ هلندی در مقام مربی تیم روسیه سرنوشتی متفاوت برای خداحافظی فان باستن، مربی وقت تیم ملی رقم زد.
اکنون برای فان ماروایک و تیم پرستاره‌اش نگرانی از حریفان نیست که از مصدومیت‌های ستارگان است. مربی متولد دیفنتر در غرب هلند پس از پیروزی شش بر یک بر تیم مجارستان گفت: « ترجیح می‌دادم این بازی را ببازم ولی آرین را همچنان در اوج آمادگی داشته باشم. او درد شدیدی را احساس کرد. این نشانه خوبی نیست، اما من امیدم را از دست نمی‌دهم».
فان پرسی هم پس از دو آسیب‌دیدگی جدی در بازی باشگاهی با منچسترسیتی (در آرسنال در پریمیرشیپ انگلیس) و بازی ملی با تیم ایتالیا (بازی دوستانه) بازگشتی دیرهنگام ولی شگفت‌انگیز داشته است.
برت فان ماروایک به بازی با روش ۱-۳-۲-۴ اعتقاد دارد که حالت تهاجمی همواره سه مهاجم را به مهاجم نوک نزدیک می‌کند و دو هافبک هلند در نیمه حریف و با نفوذهای پیاپی دو مدافع کناری، یادآور دوران فوتبال کامل و روش آکوردئونی زمان بازی یوهان کرایوف و مربیانی چون ارنست هاپل است
فان ماوایک می‌گوید که با بازیکنانی چون روبین فان پرسی، آرین روبن، دیرک کایت و وسلی اسناید اعتقادی به تاکتیک ندارد و باید میان مهاجمان و هافبکها هماهنگی ایجاد کرد، همان که فوتبال کامل نام دارد.
او می‌گوید: «من عاشق فوتبال تهاجمی هستم. اما پیروزی را هم دوست دارم».
فان ماروایک پدر همسر مارک فان بومل است. بازگشت فان بومل به تیم ملی را پاره‌ای به دلیل خانوادگی می‌دانند، اما فان بومل هم در بایرن مونیخ و هم در تیم ملی هلند همواره هافبکی پرفروغ و خستگی‌ناپذیر نشان می‌دهد.
شکست‌ناپذیری و پیروزی‌های پیاپی تیم ملی اسپانیا به قهرمانی در یورو ۲۰۰۸ منجر شد، اما هواداران فوتبال اسپانیا اندازه‌های تیم هلند را در قالب قهرمان جام جهانی ۲۰۱۰ نمی‌بینند.
در ۱۹۸۸ جام قهرمانی اروپا با صلابت هرچه بیشتر نصیب یاران رود خولیت، مارکو فان باستن و فرانک رایکارد شد تا آلمان در مقام میزبانی، رویای تکرار پیروزی در جام جهانی ۱۹۷۴ را هرگز با واقعیت همراه نبیند.
اکنون هلند در حالی به عنوان مدعی جام جهانی پای به میدانی می‌گذارد که در سایه ظهور ستارگان سال‌های اخیرش پس از شکست قهرمانی ۲۰۰۸ اروپا از روسیه (یک چهارم پایانی و در وقت اضافی به هنگام آخرین مربیگری مارکو فان باستن)، تا کنون همه مسابقه‌های رسمی و دوستانه‌اش را با برتری آشکار نباخته است.
هلند با مهره هایی چون آرین روبن، روبین فان پرسی، وسلی اسنایدر، درک کایت، رافائل فان در فارت، مارک فان بومل، ابراهیم آفلای و ... به رهبری برت فان ماروایک نخستین تیم راه یافته به جام جهانی بود.
این تیم در رقابت‌های مقدماتی رکورد هشت پیروزی، بدون شکست و تساوی را به جا گذاشت که تنها آلمان غربی به هنگام صعود به جام جهانی ۱۹۸۲ موفق به ثبت آن شده بود.
هلند در گروه نهم اروپا با تیم‌های ملی نروژ، اسکاتلند، مقدونیه و ایسلند هماورد بود. این تیم در خانه خود و حریفان همواره جشن پیروزی بر پا کرد تا با ۱۷ گل زده و دو گل خورده کار را تمام کند. هلند در هیچ مسابقه‌ای حالت دفاعی به خود نگرفت و در هنگامی که پیش هم می‌افتاد، باز در اندیشه گل‌های بعدی بود.
نارنجی‌پوشان در گروه پنجم جام جهانی حریفی از قاره آمریکا را پیش رو ندارند. دانمارک، ژاپن و کامرون در این گروه تنها با خلق شگفتی می‌توانند سد راه هلند شوند.
دانمارک تیم نروژ را تداعی می‌کند که در مسابقه‌های مقدماتی دو بار مغلوب هلند شد. کامرون هنوز با آن قدرت کوبنده جام جهانی ۱۹۹۰ و یا حتی سال‌های اولیه ۲۰۰۰ فاصله دارد و ژاپن را نمی‌توان در اندازه‌های تیم پرستاره اروپایی دید.
با پیش‌بینی سرگروهی هلند در مرحله دوم این تیم در دوربان به پیکار تیم دوم گروه ششم متشکل از ایتالیا، پاراگوئه، نیوزیلند و اسلواکی می‌رود. حریف هلند پاراگوئه خواهد بود و یا اسلواکی. هیچکدام از آنان پیشینه برتری بر تیم‌های پرستاره و حرفه‌ای را ندارند.
از این رو حتی در غیاب آرین روبن هم می‌توان مسابقه در مرحله یک چهارم پایانی را برای هلند متصور بود؛ جایی که در پورت الیزابت احتمالاً حریفی از میان تیم‌های برزیل، پرتغال، اسپانیا، سوییس و یا تیمی شگفتی‌آفرین حضور خواهد داشت و هرگز نمی‌توان گذرگاهی آسان را برای هلند تصور کرد. جایی که حضور همه ستارگان ریز و درشت را می‌طلبد. شاید بتوان برنده بازی در پورت الیزابت را صاحب بیشترین بخت برای دستیابی به عنوان قهرمانی در نوزدهمین جام جهانی تصور کرد.
جشنی که به اندوه و نگرانی بدل شد
هلند در مسابقه‌های آماده‌سازی برای جام جهانی هم همواره حرکتی روی نوار پیروزی داشت. آخرین آن با آتشبازی پیروزی بار شش بر یک بر مجارستان بود که قرار بود در ورزشگاه «آره نای» آمستردام با جشن خداحافظی در پیش از پرواز به ژوهانسبورگ پایان یابد.
اما به مصدومیت اتفاقی آرین روبن از ناحیه آسیب دیده هامسترینگ پای چپ در اواخر بازی، جشن به اندوه و نگرانی در اردوی تیم ملی و تماشاگران پرتعداد نارنجی پوش بدل شد. آیا ستاره تیم بایرن مونیخ پس از یک بازی باشکوه و زدن دو گل استثنایی با جام جهانی وداع می‌کند؟ تیم ملی بدون او از طریق پاریس رهسپار آفریقای جنوبی شد.
هلند دو سال پیش در قهرمانی اروپا با دو پیروزی درخشان بر ایتالیا و فرانسه، قهرمان و فینالیست جام جهانی گذشته وعبور از رومانی با بیشتر یاران ذخیره و جوانش، به عنوان بخت نخست قهرمانی پای به مرحله دوم گذاشت که تجربه و شناخت بالای خوس (گاس) هیدینگ هلندی در مقام مربی تیم روسیه سرنوشتی متفاوت برای خداحافظی فان باستن، مربی وقت تیم ملی رقم زد.
اکنون برای فان ماروایک و تیم پرستاره‌اش نگرانی از حریفان نیست که از مصدومیت‌های ستارگان است. مربی متولد دیفنتر در غرب هلند پس از پیروزی شش بر یک بر تیم مجارستان گفت: « ترجیح می‌دادم این بازی را ببازم ولی آرین را همچنان در اوج آمادگی داشته باشم. او درد شدیدی را احساس کرد. این نشانه خوبی نیست، اما من امیدم را از دست نمی‌دهم».
فان پرسی هم پس از دو آسیب‌دیدگی جدی در بازی باشگاهی با منچسترسیتی (در آرسنال در پریمیرشیپ انگلیس) و بازی ملی با تیم ایتالیا (بازی دوستانه) بازگشتی دیرهنگام ولی شگفت‌انگیز داشته است.
برت فان ماروایک به بازی با روش ۱-۳-۲-۴ اعتقاد دارد که حالت تهاجمی همواره سه مهاجم را به مهاجم نوک نزدیک می‌کند و دو هافبک هلند در نیمه حریف و با نفوذهای پیاپی دو مدافع کناری، یادآور دوران فوتبال کامل و روش آکوردئونی زمان بازی یوهان کرایوف و مربیانی چون ارنست هاپل است
فان ماوایک می‌گوید که با بازیکنانی چون روبین فان پرسی، آرین روبن، دیرک کایت و وسلی اسناید اعتقادی به تاکتیک ندارد و باید میان مهاجمان و هافبکها هماهنگی ایجاد کرد، همان که فوتبال کامل نام دارد.
او می‌گوید: «من عاشق فوتبال تهاجمی هستم. اما پیروزی را هم دوست دارم».
فان ماروایک پدر همسر مارک فان بومل است. بازگشت فان بومل به تیم ملی را پاره‌ای به دلیل خانوادگی می‌دانند، اما فان بومل هم در بایرن مونیخ و هم در تیم ملی هلند همواره هافبکی پرفروغ و خستگی‌ناپذیر نشان می‌دهد.
شکست‌ناپذیری و پیروزی‌های پیاپی تیم ملی اسپانیا به قهرمانی در یورو ۲۰۰۸ منجر شد، اما هواداران فوتبال اسپانیا اندازه‌های تیم هلند را در قالب قهرمان جام جهانی ۲۰۱۰ نمی‌بینند.