نزدیک به ۲۵۰ نفر از وزیران، نمایندگان و مدیران ارشد جمهوری اسلامی در ۳۰ سال گذشته با انتشار نامه‌ای نسبت به «اصرار بر حذف بخش مهمی از نيروهای اصيل انقلاب و اصلاح‌طلبان»، «بی‌توجهی به نظر مردم در انتخابات اخیر ریاست جمهوری» و «تشدید بحران در کشور » هشدار دادند.
این نامه که به امضای ده‌ها تن از وزیران سابق و نماینده ادوار مختلف مجلس، معاونان وزرا، استانداران، فرمانداران و مدیران ارشد در طول ۳۰ سال گذشته رسیده در باره انتخابات تصریح کرده است که «وجدان عمومی» در مورد نتایج اعلام شده «نتوانست نسبت به آنچه اعلام شد، قانع شود.»
در این نامه که خطاب به همه «دلسوزان کشور از مقام رهبری و مراجع عظام و علما و روشنفکران تا همه نهادها و مسئولان مؤثر» نوشته شده بر «اقدام همه جانبه و فوری برای جلب اعتماد عمومی و ترميم شکاف‌های سياسی و اجتماعی پيش آمده ضروری اعلام شده است. »
نویسندگان این نامه همچنین با اشاره به اعتراضات مردم در دو ماه گذشته و سرکوب گسترده آن، نوشته‌اند: «مردم در برابر درخواست روشن و ساده خود آن هم از طريق راهپيمایی مسالمت‌آميز ميليونی و سکوت اعتراض‌آميز مدنی به مهندسی و مدیریت انتخابات متأسفانه با پاسخ ضرب و جرح و حبس بی‌سابقه‌ای مواجه شدند.»
مدیران ارشد ۳۰ سال گذشته در نامه خود به فضای امنیتی کشور در روزهای پس از انتخابات نیز اعتراض کرده و نوشته‌اند: «از اولين روز پس از انتخابات فضای رسانه‌ای و اطلاع‌رسانی کشور به نفع يک جريان سياسی خاص محدود و وابسته شد، فعالان شناخته شده سياسی به وضع و صورتی بی‌سابقه دستگير شدند، رسانه به اصطلاح ملی تبليغاتی وسيع و پردامنه عليه نامزدها و جريان‌های انتخاباتی رقيب دولت را سازمان داد و هرگونه امکان قانونی برابر برای معترضان به نحوه برگزاری و نتايج انتخابات در هر زمينه‌ای عملاً سلب شد.»
امضاکنندگان این نامه سرگشاده با اشاره به سهم و تلاش‌شان برای استقرار جمهوری اسلامی تأکید کرده‌اند که نمی‌توان از کنار نگرانی‌های جدی و عميق فعالان انقلاب و دست‌اندر کاران اين نظام در طول سه دهه اخير به آسانی گذشت و هر راه حل و پيشنهاد دلسوزانه را برای خروج از بحران، قربانی سناريوهای امنيتی و خطی و مشابهت‌سازی‌های نابه‌جای تاريخی کرد.
مدیران ۳۰ سال اخیر در نامه خود ضمن تأکید بر اینکه «اقدام همه جانبه و فوری برای جلب اعتماد عمومی و ترميم شکاف‌های سیاسی و اجتماعی پيش آمده ضروری است» پیشنهاد کرده‌اند که «نظرهای انتقادی و راه‌حل‌های اصلاحی مراجع عظام، استادان دانشگاه‌ها و نخبگان کشور همچنين آقايان هاشمی رفسنجانی، سيدمحمد خاتمی، ميرحسين موسوی و مهدی کروبی را بايد به عنوان حاصل مديريت عالی نظام در قوه مجريه و مقننه تا پيش از دولت نهم جدی، همه جانبه و دلسوزانه برای کشور و نظام قلمداد کرد.»
نویسندگان این نامه چنین اقدامی را یک گام برای خروج از بحران توصیف کرده و تصریح می‌کنند: «اصرار بر حذف بخش مهمی از نيروهای اصيل انقلاب و اصلاح‌طلبان در قالب دستگيری‌های وسيع و محاکمه‌های ناموجه و ناديده گرفتن خواسته‌ها و اعتراض‌های بخش عمده‌ای از جامعه به نتايج انتخابات و نيز بی توجهی به پديده‌های شومی مانند پديده کهريزک که زشتی آن در عرصه ملی و بين‌المللی بر کسی پوشيده نيست، دامنه‌های اين بحران را روز به روز شديدتر و سرمايه‌های اجتماعی نظام را تخريب می‌کند.»
مصطفی معین، احمد مسجد جامعی، عیسی کلانتری، احمد شیرزاد، عباس دوزدوزانی، اکبر ترکان، احمد معتمدی، محمدرضا ظفرقندی، رجبعلی مزروعی، حمیدرضا جلایی‌پور، علی شکوری‌راد، حسین انصاری‌راد، معصومه ابتکار از جمله امضاکنندگان این نامه سرگشاده هستند.
بیشتر بخوانید:
در این نامه که خطاب به همه «دلسوزان کشور از مقام رهبری و مراجع عظام و علما و روشنفکران تا همه نهادها و مسئولان مؤثر» نوشته شده بر «اقدام همه جانبه و فوری برای جلب اعتماد عمومی و ترميم شکاف‌های سياسی و اجتماعی پيش آمده ضروری اعلام شده است. »
نویسندگان این نامه همچنین با اشاره به اعتراضات مردم در دو ماه گذشته و سرکوب گسترده آن، نوشته‌اند: «مردم در برابر درخواست روشن و ساده خود آن هم از طريق راهپيمایی مسالمت‌آميز ميليونی و سکوت اعتراض‌آميز مدنی به مهندسی و مدیریت انتخابات متأسفانه با پاسخ ضرب و جرح و حبس بی‌سابقه‌ای مواجه شدند.»
مدیران ارشد ۳۰ سال گذشته در نامه خود به فضای امنیتی کشور در روزهای پس از انتخابات نیز اعتراض کرده و نوشته‌اند: «از اولين روز پس از انتخابات فضای رسانه‌ای و اطلاع‌رسانی کشور به نفع يک جريان سياسی خاص محدود و وابسته شد، فعالان شناخته شده سياسی به وضع و صورتی بی‌سابقه دستگير شدند، رسانه به اصطلاح ملی تبليغاتی وسيع و پردامنه عليه نامزدها و جريان‌های انتخاباتی رقيب دولت را سازمان داد و هرگونه امکان قانونی برابر برای معترضان به نحوه برگزاری و نتايج انتخابات در هر زمينه‌ای عملاً سلب شد.»
امضاکنندگان این نامه سرگشاده با اشاره به سهم و تلاش‌شان برای استقرار جمهوری اسلامی تأکید کرده‌اند که نمی‌توان از کنار نگرانی‌های جدی و عميق فعالان انقلاب و دست‌اندر کاران اين نظام در طول سه دهه اخير به آسانی گذشت و هر راه حل و پيشنهاد دلسوزانه را برای خروج از بحران، قربانی سناريوهای امنيتی و خطی و مشابهت‌سازی‌های نابه‌جای تاريخی کرد.
مدیران ۳۰ سال اخیر در نامه خود ضمن تأکید بر اینکه «اقدام همه جانبه و فوری برای جلب اعتماد عمومی و ترميم شکاف‌های سیاسی و اجتماعی پيش آمده ضروری است» پیشنهاد کرده‌اند که «نظرهای انتقادی و راه‌حل‌های اصلاحی مراجع عظام، استادان دانشگاه‌ها و نخبگان کشور همچنين آقايان هاشمی رفسنجانی، سيدمحمد خاتمی، ميرحسين موسوی و مهدی کروبی را بايد به عنوان حاصل مديريت عالی نظام در قوه مجريه و مقننه تا پيش از دولت نهم جدی، همه جانبه و دلسوزانه برای کشور و نظام قلمداد کرد.»
نویسندگان این نامه چنین اقدامی را یک گام برای خروج از بحران توصیف کرده و تصریح می‌کنند: «اصرار بر حذف بخش مهمی از نيروهای اصيل انقلاب و اصلاح‌طلبان در قالب دستگيری‌های وسيع و محاکمه‌های ناموجه و ناديده گرفتن خواسته‌ها و اعتراض‌های بخش عمده‌ای از جامعه به نتايج انتخابات و نيز بی توجهی به پديده‌های شومی مانند پديده کهريزک که زشتی آن در عرصه ملی و بين‌المللی بر کسی پوشيده نيست، دامنه‌های اين بحران را روز به روز شديدتر و سرمايه‌های اجتماعی نظام را تخريب می‌کند.»
مصطفی معین، احمد مسجد جامعی، عیسی کلانتری، احمد شیرزاد، عباس دوزدوزانی، اکبر ترکان، احمد معتمدی، محمدرضا ظفرقندی، رجبعلی مزروعی، حمیدرضا جلایی‌پور، علی شکوری‌راد، حسین انصاری‌راد، معصومه ابتکار از جمله امضاکنندگان این نامه سرگشاده هستند.