گوردون دوگید، معاون موقت سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، روز پنجشنبه پس از انتشار گزارش محمد البرادعی، مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی، درباره برنامه هستهای ایران با صدور بیانیهای گفت: «ما به این گزارش همچون فرصت از دست رفته دیگری که میتوانست نگرانیهای جامعه بینالمللی را رفع کند، مینگریم.»
وزارت خارجه آمریکا در عین حال میگوید، ایران همچنان باید جامعه جهانی را قانع کند که به دنبال ساخت جنگافزار هستهای نیست.
محمد البرداعی در آخرین گزارش خود درباره برنامه هستهای ایران، بار دیگر گفته است که آژانس هنوز نتوانسته برای همه پرسشهای خود درباره برنامه هستهای ایران پاسخ پیدا کند.
محمد البرادعی با وجود آنکه تاکید کرده آژانس هیچ انحرافی در استفاده ایران از مواد هستهای اعلام شده مشاهده نکرده، اما میگوید تهران پروتکل الحاقی را به اجرا در نیاورده و درنتیجه این سازمان پیشرفتی در همکاریهای خود نداشته است.
دولت ایران در هجدهم دسامبر سال ۲۰۰۳ میلادی، داوطلبانه پروتکل الحاقی را به امضا رساند، اما با وجود امضای آن هنوز آن را به اجرا درنیاورده است.
کشورهایی که پروتکل الحاقی را به اجرا درمیآورند به آژانس بینالمللی انرژی اتمی اجازه میدهند به طور سر زده از تاسیاست هستهای
یا دیگر مجتمعهای نظامی و غیر نظامی بازرسی کند. این پروتکل، تعهداتی بیش از پیمان عدم گسترش سلاحهای هستهای برای کشورهای امضا کننده ایجاد میکند.
گوردون دوگید، معاون موقت سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، در ادامه بیانیه خود آورده است: «در نتیجه عمل نکردن ایران به تعهداتش و عدم شفافیت با آژانس بینالمللی انرژی اتمی، جامعه جهانی نمیتواند به ماهیت صلح آمیز برنامه هستهای ایران مطمئن باشد.»
تاکنون سه قطعنامه تحریمی در شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه برنامه هستهای ایران به تصویب رسیده است. در این قطعنامهها از ایران خواسته شده است ضمن اجرای پروتکل الحاقی، تهران به غنیسازی اورانیوم پایان بخشد.
ایران، غنیسازی اورانیوم را بخشی از حقوق مندرج در پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای (ان پی تی) میداند و قطعنامههای شورای امنیت را دارای انگیزههای سیاسی تلقی میکند.
با این حال پس از آنکه آژانس بینالمللی انرژی اتمی، به عنوان بازوی نظارتی سازمان ملل در امور منع گسترش سلاحهای هستهای، اعلام کرد نمیتواند درمورد ماهیت برنامه هستهای ایران به نتیجه برسد، پرونده ایران را به شورای امنیت این سازمان فرستاد.
وزارت خارجه آمریکا در عین حال میگوید، ایران همچنان باید جامعه جهانی را قانع کند که به دنبال ساخت جنگافزار هستهای نیست.
محمد البرداعی در آخرین گزارش خود درباره برنامه هستهای ایران، بار دیگر گفته است که آژانس هنوز نتوانسته برای همه پرسشهای خود درباره برنامه هستهای ایران پاسخ پیدا کند.
محمد البرادعی با وجود آنکه تاکید کرده آژانس هیچ انحرافی در استفاده ایران از مواد هستهای اعلام شده مشاهده نکرده، اما میگوید تهران پروتکل الحاقی را به اجرا در نیاورده و درنتیجه این سازمان پیشرفتی در همکاریهای خود نداشته است.
دولت ایران در هجدهم دسامبر سال ۲۰۰۳ میلادی، داوطلبانه پروتکل الحاقی را به امضا رساند، اما با وجود امضای آن هنوز آن را به اجرا درنیاورده است.
کشورهایی که پروتکل الحاقی را به اجرا درمیآورند به آژانس بینالمللی انرژی اتمی اجازه میدهند به طور سر زده از تاسیاست هستهای
یا دیگر مجتمعهای نظامی و غیر نظامی بازرسی کند. این پروتکل، تعهداتی بیش از پیمان عدم گسترش سلاحهای هستهای برای کشورهای امضا کننده ایجاد میکند.
گوردون دوگید، معاون موقت سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، در ادامه بیانیه خود آورده است: «در نتیجه عمل نکردن ایران به تعهداتش و عدم شفافیت با آژانس بینالمللی انرژی اتمی، جامعه جهانی نمیتواند به ماهیت صلح آمیز برنامه هستهای ایران مطمئن باشد.»
تاکنون سه قطعنامه تحریمی در شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه برنامه هستهای ایران به تصویب رسیده است. در این قطعنامهها از ایران خواسته شده است ضمن اجرای پروتکل الحاقی، تهران به غنیسازی اورانیوم پایان بخشد.
ایران، غنیسازی اورانیوم را بخشی از حقوق مندرج در پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای (ان پی تی) میداند و قطعنامههای شورای امنیت را دارای انگیزههای سیاسی تلقی میکند.
با این حال پس از آنکه آژانس بینالمللی انرژی اتمی، به عنوان بازوی نظارتی سازمان ملل در امور منع گسترش سلاحهای هستهای، اعلام کرد نمیتواند درمورد ماهیت برنامه هستهای ایران به نتیجه برسد، پرونده ایران را به شورای امنیت این سازمان فرستاد.