جمهوری اسلامی با پخش اعترافاتی ضبط شده از احمدرضا جلالی مدعی شد که پزشک و پژوهشگر زندانی که اخیراً به اعدام محکوم شده، در انتقال اطلاعات مربوط به چند محقق هستهای ترور شده ایرانی به اسرائیل نقش داشته است.
در اعترافات تلویزیونی بخش شده از آقای جلالی که توسط بخش ضدجاسوسی وزارت اطلاعات ایران تهیه شده، او که از بهار سال ۹۵ در زندان به سر میبرد، عنوان میکند که در زمان تحصیل در یکی از کشورهای اروپایی توسط فردی که توماس معرفی شده برای جذب در سرویس اطلاعات خارجی این کشور در ازای دریافت شهروندی یک کشور اروپایی، پیشنهاد شغلی دریافت کرده است.
آقای جلالی همچنین در نوار ویدئویی پخش شده به سابقه همکاری خود با پروژههایی در وزارت دفاع ایران اشاره میکند، و میگوید که احتمالاً به این دلیل فرد ادعا شده به دنبال جذب او بوده است.
در این نوار ویدئویی اشارهای به نام این کشور اروپایی نمیشود اما تصویری از کارت اقامت سوئد و نیز تصویری آقای جلالی در رم پایتخت ایتالیا نمایش داده میشود.
در اعترافات پخش شده، آقای جلالی همچنین به نام مسعود علیمحمدی و مجید شهریاری اشاره میکند؛ دو محققی در سال ۲۰۱۰ و در اوج تنش بر سر برنامه هستهای ایران بر اثر انفجار به قتل رسیدند.
در این زمینه راوی گزارش وزارت اطلاعات ایران مدعی میشود که آقای جلالی اطلاعات مربوط به این دو محقق ایرانی را جمعآوری کرده است. راوی همچنین ادعا میکند که آقای جلالی بیش از ۵۰ بار با مأمور ادعایی موساد، سرویس جاسوسی اسرائیل، دیدار داشته و برای هر دیدار مبلغ دو هزار یورو دریافت کرده است.
ایران ترور این مسعود علیمحمدی، مجید شهریاری و نیز چند فرد دیگر دخیل در برنامه هستهای خود را به اسرائیل منتسب میکند و پیشتر مدعی شده بود که عاملان این سوءقصدها با اسرائیل مرتبط بودهاند.
جمهوری اسلامی پیشتر در اردیبهشت سال ۹۱، مجید جمالی فشی را با همین اتهام در ارتباط با ترور مسعود علیمحمدی اعدام کرده است.
مشخص نیست این اظهارات در چه زمانی ضبط شده و آیا ضبط آنها پیش از برگزاری دادگاه یا صدور حکم علیه آقای جلالی صورت گرفته است یا پس از آن.
بخش اعترافات تلویزیونی از روشهای مرسوم جمهوری اسلامی برای تحت فشار قرار دادن زندانیان سیاسی است و بسیاری از نهادها و فعالان حقوق بشری چنین اعترافاتی را فاقد وجاهت میدانند.
پیشتر در سال ۹۱، زمانی که جمهوری اسلامی اعترافات تلویزیونی ۱۲ متهم به دست داشتن در ترور کارشناسان هستهای خود را پخش کرد، عفو بینالملل به شدت از این اقدام انتقاد کرده و تأکید کرده بود که پخش اعترافات تلویزیونی، با ماده ۱۴ معاهده بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی مغایرت دارد و حقوق متهمان و مظنونان را نقض میکند.
در عین حال اظهاراتی که احمدرضا جلالی در این نوار ویدئویی ضبط شده ابراز میکند، مشابه اظهاراتی است که دادستان تهران در آبان ماه امسال از جلسه دادگاه آقای جلالی به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی نقل کرد.
در آن زمان خبرگزاری فرانسه از قول وکلای آقای جلالی نوشت که شواهد ارائه شده در دادگاه اولیه «تحت فشار کسب شده» و آنها «به هیچ وجه اتهامات علیه او را تأیید نمیکنند».
احمدرضا جلالی که دارای اقامت سوئد است و به عنوان پژوهشگر با دانشگاه پیرمنتو در ایتالیا همکاری داشته، در اردیبهشت سال ۹۵، زمانی که به دعوت دانشگاه تهران به ایران سفر کرده بود، بازداشت شد اما خبر بازداشت او تا پیش از دی ماه همان سال درز نکرد.
در دی ماه سال گذشته همسر آقای جلالی برای نخستین بار از زندانی شدن همسرش خبر داد و گفت که دست به اعتصاب غذا زده است.
در آن زمان گزارش شد که آقای جلالی چندین ماه از مدت زندان خود را در انفرادی سپری کرده و مأموران امنیتی به همسر او گفتهاند که بهتر است در مورد بازداشت آقای جلالی سکوت کند.
همان وقت محمود علیزاده طباطبایی، وکیل مدافع وقت احمدرضا جلالی، نیز در گفتوگوی کوتاهی به رادیو فردا گفت که موکلش «دارای پرونده امنیتی» است اما از توضیح بیشتر خودداری کرد.
همسر آقای جلالی کمتر از یک هفته پیش به رادیو فردا گفت که دیوان عالی ایران حکم اعدام همسرش، را تأیید کرده ولی هنوز این حکم به آنها ابلاغ نشده است.
صدور این حکم نیز با واکنش شدید عفو بینالملل روبهرو شد و این نهاد حقوق بشری گفت دادگاههای ایران با تأیید حکم اعدام برای آقای جلالی «حاکمیت قانون را زیرپا گذاشتهاند».
در اواخر آبان ماه دهها برنده نوبل در رشتههای مختلف، در نامهای به نمایندگی ایران در سازمان ملل، خواستار آزادی احمدرضا جلالی شدند.
این نامه را ریچارد رابرتس، زیستشناس و بیوشیمیست بریتانیایی، برنده جایزه نوبل پزشکی در سال ۱۹۹۳ تهیه کرده و ۷۴ برنده جایزه نوبل در رشتههای مختلف از شیمی و پزشکی تا اقتصاد و صلح، نیز آن را امضا کرده بودند.