حسامالدین آشنا، مشاور رئیسجمهوری ایران، با اشاره به «بازنگری در قانون اساسی به شرط باقی ماندن چهار اصل تغییرناپذیر» گفت: «اگر کسانی با این چهار اصل مشکل داشته باشند، باید به فکر مواجهههای سختتر برای تغییرات مورد نظر خود باشند و هزینههای آن را بپردازند».
مشاور حسن روحانی که روز یکشنبه ۱۸ آذر در مراسم «روز دانشجو» در دانشگاه تهران سخن میگفت، این چهار اصل «تغییرناپذیر» را «اسلامیت، جمهوریت، ولایت فقیه و اعتنای حکومت به آرای مردم» اعلام کرد و گفت: «از نظر تئوریک، امکان تغییر قانون اساسی به جز این چهار اصل کلی وجود دارد».
آقای آشنا درباره گفتههای خود مبنی بر «مواجهههای سختتر برای تغییرات» و «هزینههای آن» توضیح بیشتری نداد.
او با این حال در پاسخ به سوال دانشجویی که پرسید «رنج مردم چه زمانی تمام میشود و ما تا چه زمانی باید حضور امثال شما را شاهد باشیم» گفت: «تا وقتی که انتخاب بهتری وجود داشته باشد».
در یک سال گذشته، به ویژه پس از اعتراضهای دیماه ۹۶ در ایران، شماری از فعالان سیاسی به «اصلاحناپذیر بودن قانون اساسی و نظام فعلی جمهوری اسلامی» اشاره کره و خواستار «براندازی» شدهاند.
جناحهای موسوم به اصولگرا و اصلاحطلب در ایران نیز در ماههای اخیر بارها به «براندازان» اشاره کردهاند.
از جمله سعید حجاریان، فعال سیاسی اصلاحطلب، حدود سه هفته پیش در مصاحبه با روزنامه اعتماد گفته بود: «اکنون رقیب اصلاحات نه جناح راست بلکه براندازان هستند».
معترضان در اعتراضات دی پارسال شعار میدادند که «اصلاحطلب، اصولگرا/ دیگه تمومه ماجرا»، «رضاشاه روحت شاد» و یا « ای شاه ایران/ برگرد به ایران».
در حالی که مقامها و گروههای سیاسی درون نظام جمهوری اسلامی پس از این اعتراضات اعلام کردند که باید «صدای مردم را شنید»، ولی مسئولیت مشکلات و نابسامانیهای فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایران را متوجه یکدیگر کردند.
حسامالدین آشنا در سخنان روز یکشنبهاش با اشاره به اینکه در اصلاحیه سال ۶۸، امکان «بازنگری» به قانون اساسی افزوده شد و «بنبست قبلی برطرف شد» گفت: «حتی فارغ از بازنگری» هم، در قانون اساسی فعلی «ظرفیتهای فراوانی برای تغییر وجود دارد».
با این حال مشاور رئیسجمهوری ایران با اشاره به اینکه «روابط قدرت در ایران خیلی پیچیده است» گفت: رؤسای جمهور یا شخصیتهای ارشد «بعد از خروجشان [از سمتهای خود] متوجه شدند که خیلی از مسائل را نمیدانند».
آقای آشنا از جمله به ردیفهای خاص در بودجه اشاره کرد و گفت: «پشت هر ردیف بودجه یک قبیله و یک پدر و مادر قرار دارد» و «هر رئیسجمهوری فکر کرده که دوستانی دارد و باید آنها را تقویت کند».