سه هفته از انتخابات پارلمان اروپا گذشته ولی هنوز معلوم نيست که چه کسی رئیس کميسيون اروپا خواهد شد.
اگر بنا باشد که طبق مقرارات و مصوبات اتحاديه اروپا عمل شود می بايست روسای دولت های اتحاديه که در شورای اروپايی سالی دو بار دور هم جمع می شوند نماينده خود را برای سمت رئيس کميسيون اروپا به پارلمان پيشنهاد کنند و پارلمان آن نماينده را رسما تاييد کند.
طبق قرارداد ليسبون قرار شده است که نمايندگان دولتهای اروپايی نتيجه انتخابات پارلمان را در نظر گرفته و سياستمدار برنده انتخابات پارلمان را برای خدمت در مقام رئيس کميسيون که عملکردی مانند رئيس دولت اتحاديه اروپا را دارد، پيشنهاد کنند. پارلمان به اينصورت نماينده خود را که اکثريت آراء را کسب کرده، تاييد می کند. اگر اين سناريوی آرمانی و تئوريک دنبال شود، تشنج های طبيعی و جنگ قدرت بين دولت های اتحاديه اروپا و پارلمان اروپا می توانند به حد نسبتا کمی تقليل يابند.
اکثريت آراء و سليقه و مصلحت حزبی
ژان کلود يونکر از حزب مسيحی دموکرات لوکزامبورگ و نماينده احزاب مسيحی دموکرات و محافظه کار کشورهای اتحاديه اروپا اکثريت آراء انتخابات پارلمان اروپا را در ۲۵ ماه مه کسب کرد.
ولی روسای دولت های بریتانیا، هلند و سوئد مخالف برنده انتخابات پارلمان اروپا، جين کلاد يونکر هستند.
ديويد کامرون، نخست وزیر بریتانیا، کاملا مخالف اين است که آقای يونکر در مهمترين جايگاه قدرت سياسی اتحاديه اروپا قرار بگيرد. او حتی گفته است که اگر ژان کلود يونکر در سمت رئيس کميسيون انتخاب شود او بيشترين سعی خود را خواهد کرد که انگلستان از اتحاديه اروپا بيرون بيايد.
نخست وزير سوئد، فردريک راينفلد، نيز کانديد شدن يونکر را زير سئوال می برد. به نظر او پيروزی نماينده جناح محافظه کاران مسيحی اروپا نبايد حتما به معنی اين باشد که حتما بايد يونکر رئيس کميسيون بشود. راينزفلد گفته است که اگر يونکر انتخاب شود شانس بقيه کانديدها کمتر می شود. به نظر او تنها روسای دولت های اروپايی بايد رئيس کميسيون را تعيين کنند و نتيجه انتخابات پارلمان آنچنان اهميتی ندارد.
مارک روته، نخست وزير هلند، نيز با انتخاب يونکر مخالف است.
به دعوت راينفلد هر دو مخالف به علاوه صدر اعظم آلمان، آنگلا مرکل، روز ۱۰ ژوئيه ۲۰۱۴ به سوئد رفته اند که راه حلی برای اين بن بست سياسی پيدا کنند. عکسهايی هم از اين چهار سياستمدار در جرايد منتشر شده که آنها را بصورت نمادين در يک قايق نشان می دهد. بغير از روته که عضو حزب ليبرالها است، سه نفر ديگر از نمايندگان احزاب محافظه کار اروپا محسوب می شوند.
طبق گزارشات مختلف خانم مرکل از يک سو از انتخاب يونکر دفاع می کند ولی از سوی ديگر از کامرون خواسته که بريتانيا به هيچ وجه اجازه ندارد از اتحاديه اروپا خارج شود. بعلاوه مرکل از کامرون خواسته که اتحاديه اروپا را با نظريه بيرون رفتن از اتحاديه تهديد نکند.
فردريک راينزفلد که سه سياست مدار مزبور را به کشور خود دعوت کرده، گفته است تصميمات در مورد انتخاب يونکر آخر ماه ژوئن در نشست سران اروپا گرفته خواهد شد، ولی مفسران عقيده دارند که آنها در مورد سرنوشت يونکر هم صحبت کرده اند.
احزاب محافظه کار اروپا کلا مخالف دخالت اتحاديه اروپا در امور ملی کشورها هستند، مخالف دخالتهای بيش از حد در مسائل اقتصادی نيز می باشند و از آزادی در بازار درونی اروپا دفاع می کنند.
سناريوهای ممکن
بر اساس گزارشات منتشر شده از ديدار چهار سياستمدار مزبور سناريوهای مختلفی مورد بحث قرار گرفته است. اگر کامرون انتخاب يونکر را قبول کند، قرار شده است که يکی از سياستمداران مورد اعتماد کامرون در مقامی در نزديکی يونکر منصوب شود.
به اين صورت امکان دارد که رئيس جمهور کنونی لتونی، والديز دموبروکيز، که از حزب محافظه کار نيز هست به عنوان کميسار امور اقتصادی منصوب شود. و خانم هله تورنينگ، نخست وزير کنونی دانمارک از حزب سوسيال دموکراتها، رئيس شورای اروپا شود. رادوسلاو سيکورسکی، وزير خارجه ليبرال لهستان قرار است کارگزار امور خارجی اتحاديه اروپا شود. مارتين شولس، سوسيال دموکرات آلمانی، که مقام دوم را در انتخابات پارلمانی بعد از يونکر کسب کرده بود، بزرگترين بازنده اين تصميمات محسوب می شود.
اگر بنا باشد که طبق مقرارات و مصوبات اتحاديه اروپا عمل شود می بايست روسای دولت های اتحاديه که در شورای اروپايی سالی دو بار دور هم جمع می شوند نماينده خود را برای سمت رئيس کميسيون اروپا به پارلمان پيشنهاد کنند و پارلمان آن نماينده را رسما تاييد کند.
طبق قرارداد ليسبون قرار شده است که نمايندگان دولتهای اروپايی نتيجه انتخابات پارلمان را در نظر گرفته و سياستمدار برنده انتخابات پارلمان را برای خدمت در مقام رئيس کميسيون که عملکردی مانند رئيس دولت اتحاديه اروپا را دارد، پيشنهاد کنند. پارلمان به اينصورت نماينده خود را که اکثريت آراء را کسب کرده، تاييد می کند. اگر اين سناريوی آرمانی و تئوريک دنبال شود، تشنج های طبيعی و جنگ قدرت بين دولت های اتحاديه اروپا و پارلمان اروپا می توانند به حد نسبتا کمی تقليل يابند.
اکثريت آراء و سليقه و مصلحت حزبی
ژان کلود يونکر از حزب مسيحی دموکرات لوکزامبورگ و نماينده احزاب مسيحی دموکرات و محافظه کار کشورهای اتحاديه اروپا اکثريت آراء انتخابات پارلمان اروپا را در ۲۵ ماه مه کسب کرد.
ولی روسای دولت های بریتانیا، هلند و سوئد مخالف برنده انتخابات پارلمان اروپا، جين کلاد يونکر هستند.
ديويد کامرون، نخست وزیر بریتانیا، کاملا مخالف اين است که آقای يونکر در مهمترين جايگاه قدرت سياسی اتحاديه اروپا قرار بگيرد. او حتی گفته است که اگر ژان کلود يونکر در سمت رئيس کميسيون انتخاب شود او بيشترين سعی خود را خواهد کرد که انگلستان از اتحاديه اروپا بيرون بيايد.
نخست وزير سوئد، فردريک راينفلد، نيز کانديد شدن يونکر را زير سئوال می برد. به نظر او پيروزی نماينده جناح محافظه کاران مسيحی اروپا نبايد حتما به معنی اين باشد که حتما بايد يونکر رئيس کميسيون بشود. راينزفلد گفته است که اگر يونکر انتخاب شود شانس بقيه کانديدها کمتر می شود. به نظر او تنها روسای دولت های اروپايی بايد رئيس کميسيون را تعيين کنند و نتيجه انتخابات پارلمان آنچنان اهميتی ندارد.
مارک روته، نخست وزير هلند، نيز با انتخاب يونکر مخالف است.
به دعوت راينفلد هر دو مخالف به علاوه صدر اعظم آلمان، آنگلا مرکل، روز ۱۰ ژوئيه ۲۰۱۴ به سوئد رفته اند که راه حلی برای اين بن بست سياسی پيدا کنند. عکسهايی هم از اين چهار سياستمدار در جرايد منتشر شده که آنها را بصورت نمادين در يک قايق نشان می دهد. بغير از روته که عضو حزب ليبرالها است، سه نفر ديگر از نمايندگان احزاب محافظه کار اروپا محسوب می شوند.
طبق گزارشات مختلف خانم مرکل از يک سو از انتخاب يونکر دفاع می کند ولی از سوی ديگر از کامرون خواسته که بريتانيا به هيچ وجه اجازه ندارد از اتحاديه اروپا خارج شود. بعلاوه مرکل از کامرون خواسته که اتحاديه اروپا را با نظريه بيرون رفتن از اتحاديه تهديد نکند.
فردريک راينزفلد که سه سياست مدار مزبور را به کشور خود دعوت کرده، گفته است تصميمات در مورد انتخاب يونکر آخر ماه ژوئن در نشست سران اروپا گرفته خواهد شد، ولی مفسران عقيده دارند که آنها در مورد سرنوشت يونکر هم صحبت کرده اند.
احزاب محافظه کار اروپا کلا مخالف دخالت اتحاديه اروپا در امور ملی کشورها هستند، مخالف دخالتهای بيش از حد در مسائل اقتصادی نيز می باشند و از آزادی در بازار درونی اروپا دفاع می کنند.
سناريوهای ممکن
بر اساس گزارشات منتشر شده از ديدار چهار سياستمدار مزبور سناريوهای مختلفی مورد بحث قرار گرفته است. اگر کامرون انتخاب يونکر را قبول کند، قرار شده است که يکی از سياستمداران مورد اعتماد کامرون در مقامی در نزديکی يونکر منصوب شود.
به اين صورت امکان دارد که رئيس جمهور کنونی لتونی، والديز دموبروکيز، که از حزب محافظه کار نيز هست به عنوان کميسار امور اقتصادی منصوب شود. و خانم هله تورنينگ، نخست وزير کنونی دانمارک از حزب سوسيال دموکراتها، رئيس شورای اروپا شود. رادوسلاو سيکورسکی، وزير خارجه ليبرال لهستان قرار است کارگزار امور خارجی اتحاديه اروپا شود. مارتين شولس، سوسيال دموکرات آلمانی، که مقام دوم را در انتخابات پارلمانی بعد از يونکر کسب کرده بود، بزرگترين بازنده اين تصميمات محسوب می شود.