گروهی از دانشمندان آمريکايی و روسی در گزارشی که روز سه شنبه منتشر ساختند اعلام کردند که ايران قادر خواهد بود که در يک تا سه سال آينده يک بمب اتمی ساده توليد کند، و تا پنج سال بعد از آن خواهد توانست به توليد کلاهک هستهای دست بزند.
علاوه بر اين، در همين گزارش آمده که ايران پيشرفت هايی در زمينه فناوری موشکی به دست آورده و توانايی آن را خواهد داشت که در «فاصله زمانی حدود شش تا هشت سال» موشکی دوربرد با قابليت حمل کلاهکی به وزن۱۰۰۰ کيلوگرم برای شليک به هدفی در فاصله دو هزار کيلومتری، توليد کند.
مؤسسه «ايستوست»، که مقرش در آمریکا است و در مورد چالشهای جهانی تحقیق می کند، برای نخستين بار شش متخصص روس و شش کارشناس آمريکايی را گردهم آورد تا ارزيابی مشترکی از تهديد ايران هستهای و توانايی موشکی اين کشور به دست دهند.
اين مؤسسه اعلام کرده است که در اسفند ماه گذشته نتايج اصلی گزارش را در اختيار ژنرال جيمز جونز، مشاور امنيت ملی، سرگئی لاوروف، وزير خارجه روسيه، و نيکلای پاتروشِف، دبير شورای امنيت سازمان ملل قرار داده است.
در اين گزارش همچنين آمده است که ايران با وجود انکار داشتن برنامه تسليحات هستهای «پاسخهای اطمينانبخشی به پرسشهای مطرح در مورد ابعاد نظامی احتمالی در برنامه هستهایاش ارائه نداده است.»
همچنين متن گزارش به ادامه غنیسازی اورانيوم از جانب ايران اشاره داشته اما در ادامه میافزايد که «روشن نيست که آيا تهران تصميمی برای توليد جنگافزارهای هستهای دارد يا نه.»
بر طبق دادههای اين گزارش مشترک متخصصان روس و آمريکايی، ايران تا اسفند ۱۳۸۷ مقدار يک هزار و ده کيلوگرم اورانيوم با غلظت غنیسازی پايين توليد کرده که در صورت تبديل به اورانيوم غنیشده با غلظت بالا، برای ساخت يک بمب کافی خواهد بود.
طبق برآورد منتشر شده در گزارش متخصصان مؤسسه «ايستوست»، بدون کمکهای فنی خارجی، ايران برای ساخت موشکهای بينقارهای به «دستکم ۱۰ تا ۱۵ سال» زمان نياز دارد. اما همين گزارش میافزايد چنانچه ايران کمکهای اساسی در ارتباط با ساخت و توليد موشک دريافت دارد، زمان ساخت اين گونه موشکها بسيار کمتر خواهد شد.
در همين زمينه گزارش تأکيد دارد که تهديدی آنی از جانب ايران برای توليد موشکهای باليستيک ميانبرد يا دوربرد وجود ندارد و حتی به فرض وجود چنين تهديدی، سيستم دفاع موشکی پيشنهادی آمريکا برای استقرار در اروپا «دفاع قابل اتکايی برای مقابله با آن نخواهد بود.»
کارشناسان مؤسسه «ايستوست» در اين زمينه نتيجه میگيرند که «بدين ترتيب ادامه استقرار سيستم دفاع موشکی در لهستان و جمهوری چک، عقلايی نخواهد بود.»
گريگوری چرنیياوسکی، يکی از متخصصان روسی شرکت کننده در اين بررسی که در عين حال رئيس کميته دانشمندان برای کنترل تسليحات و امنيت جهانی است در بيانيهای اعلام کرده است که «فراهم آوردن گزارشی که دو طرف بتوانند بر سر آن به توافق برسند به هيچوجه کار آسانی نبود اما گزارش نهايی شالوده و اساس فنی مستحکمی برای تصميمگيریهای آتی خواهد بود.»
علاوه بر اين، در همين گزارش آمده که ايران پيشرفت هايی در زمينه فناوری موشکی به دست آورده و توانايی آن را خواهد داشت که در «فاصله زمانی حدود شش تا هشت سال» موشکی دوربرد با قابليت حمل کلاهکی به وزن۱۰۰۰ کيلوگرم برای شليک به هدفی در فاصله دو هزار کيلومتری، توليد کند.
اين مؤسسه اعلام کرده است که در اسفند ماه گذشته نتايج اصلی گزارش را در اختيار ژنرال جيمز جونز، مشاور امنيت ملی، سرگئی لاوروف، وزير خارجه روسيه، و نيکلای پاتروشِف، دبير شورای امنيت سازمان ملل قرار داده است.
در اين گزارش همچنين آمده است که ايران با وجود انکار داشتن برنامه تسليحات هستهای «پاسخهای اطمينانبخشی به پرسشهای مطرح در مورد ابعاد نظامی احتمالی در برنامه هستهایاش ارائه نداده است.»
همچنين متن گزارش به ادامه غنیسازی اورانيوم از جانب ايران اشاره داشته اما در ادامه میافزايد که «روشن نيست که آيا تهران تصميمی برای توليد جنگافزارهای هستهای دارد يا نه.»
بر طبق دادههای اين گزارش مشترک متخصصان روس و آمريکايی، ايران تا اسفند ۱۳۸۷ مقدار يک هزار و ده کيلوگرم اورانيوم با غلظت غنیسازی پايين توليد کرده که در صورت تبديل به اورانيوم غنیشده با غلظت بالا، برای ساخت يک بمب کافی خواهد بود.
طبق برآورد منتشر شده در گزارش متخصصان مؤسسه «ايستوست»، بدون کمکهای فنی خارجی، ايران برای ساخت موشکهای بينقارهای به «دستکم ۱۰ تا ۱۵ سال» زمان نياز دارد. اما همين گزارش میافزايد چنانچه ايران کمکهای اساسی در ارتباط با ساخت و توليد موشک دريافت دارد، زمان ساخت اين گونه موشکها بسيار کمتر خواهد شد.
در همين زمينه گزارش تأکيد دارد که تهديدی آنی از جانب ايران برای توليد موشکهای باليستيک ميانبرد يا دوربرد وجود ندارد و حتی به فرض وجود چنين تهديدی، سيستم دفاع موشکی پيشنهادی آمريکا برای استقرار در اروپا «دفاع قابل اتکايی برای مقابله با آن نخواهد بود.»
کارشناسان مؤسسه «ايستوست» در اين زمينه نتيجه میگيرند که «بدين ترتيب ادامه استقرار سيستم دفاع موشکی در لهستان و جمهوری چک، عقلايی نخواهد بود.»
گريگوری چرنیياوسکی، يکی از متخصصان روسی شرکت کننده در اين بررسی که در عين حال رئيس کميته دانشمندان برای کنترل تسليحات و امنيت جهانی است در بيانيهای اعلام کرده است که «فراهم آوردن گزارشی که دو طرف بتوانند بر سر آن به توافق برسند به هيچوجه کار آسانی نبود اما گزارش نهايی شالوده و اساس فنی مستحکمی برای تصميمگيریهای آتی خواهد بود.»