اتحادیه اروپا از روز یکشنبه تحریم های نفتی و بیمه‌ای علیه جمهوری اسلامی ایران را به مرحله اجرا در آورد. آغاز این تحریم ها به معنی از دست رفتن ۱۸ درصد از بازار صادرات نفت ایران است.
کشورهای عضو اتحادیه اروپا در ۲۳ ژانویه سال جاری، ۳ بهمن ۱۳۹۰، به رغم بحران مالی برخی از اعضا ازجمله یونان تصمیم گرفتند تا واردات نفت ایران را از اول ژوئیه تحریم کنند.
تحریم جدید ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا نه تنها صادرات نفت ایران را هدف قرار می‌دهد بلکه استفاده نفتکشهای ایرانی از بیمه‌های اروپایی را ناممکن می‌کند.
شرکت‌های بیمه اروپایی از این پس از بیمه کردن تجهیزات حمل و نقل نفت و فرآورده‌های پتروشیمی ایران نیز منع می‌شوند و با آغاز تحریم بیمه و نفت توسط اروپا، حتی احتمال توقیف نفتکشهای ایرانی در بنادر و آب‌های بین‌المللی نیز می‌رود.
در حالی که به گزارش سازمان کشورهای صادرکننده نفت، اوپک، تولید نفت ایران از سال ۲۰۱۰ سقوطی پلکانی را تجربه کرده‌است، انتظار می‌رود با آغاز اجرای تحریم‌های تازه اروپا، صادرات نفتی ایران تا یک میلیون بشکه دیگر نیز در روز کاهش پیدا کند که این معادل ۹۰ میلیون دلار در روز است.
این درحالی است که رقبای اصلی ایران در اوپک، یعنی عربستان، عراق، کویت و امارات متحده عربی تولید نفت خود را در ماه‌های اخیر تدریجاً افزایش داده‌اند.
ایران برای ۸۰ درصد از درآمدهای خود به صادرات نفت وابسته است و تحریم جدید اروپایی در زمانی اجرا می‌شود که اقتصاد ایران با تورمی که رسماً ۲۲ درصد اعلام شده و با مشکل گرانی فزاینده کالاها روبه‌رو است.
اتحادیه اروپا تا امروز دومین خریدار بزرگ نفت ایران پس از چین بود و کشورهای عضو این اتحادیه جمعاً ۶۰۰ هزار بشکه در روز از ایران نفت خریداری می‌کردند.
آمارهای سال ۲۰۱۰ نشان می‌دهد که چین ۲۰ درصد، ژاپن ۱۷ درصد، هند ۱۶ درصد و کره جنوبی ۹ درصد از نفت ایران را در آن سال خریده‌اند.
ایالات متحده و اتحادیه اروپا تلاش‌های زیادی برای کاهش میزان واردات نفت کشورهای نام‌برده از ایران کرده‌اند اما در شماری از موارد این تلاش‌ها تنها تا میزان مشخصی موفق بوده‌است.
دولت آمریکا اعلام کرده که هم‌اینک برای ۱۰ کشور از واردکنندگان اصلی نفت از ایران، از جمله چین، هند، مالزی و ترکیه به علت کاهشی که در واردات نفت خود از ایران داشته‌اند معافیت از تحریم قائل شده‌است.
با این حال ایالات متحده اعلام کرده‌است که از ۲۸ ژوئن تحریم‌های تازه‌ای علیه کشورهایی که همچنان اقدام به خرید حجم بالایی نفت از ایران می‌کنند به اجرا گذاشته است.
ایران امیدوار است طی اجلاس وزرای نفت اوپک در ۱۴ ژوئن، اعضای اوپک را قانع کند که سقف تولید خود را پایین‌تر بیاورند تا قیمت نفت افزایش یابد. موضوعی که امکان آن بعید به نظر می‌رسد.
تحریم‌های آمریکا و اروپا علیه ایران برای ناگزیر کردن تهران برای تجدید نظر در برنامه مناقشه‌برانگیز هسته‌ای‌اش اعمال می‌شوند.
تحریم بیمه نفتکشهای ایرانی
دشواری‌های پیش‌رو برای نفتکشهای ایرانی در حالی در افق ظاهر می‌شوند که به گزارش سازمان بین‌المللی انرژی، ایران هم‌اینک ناچار شده از ظرفیت بخشی از نفتکشهای خود برای انبار کردن حدود ۴۲ میلیون بشکه نفتی که قادر به صدور آن نبوده استفاده کند.
طی دو هفته گذشته چین و هند، دو مشتری بزرگ نفت ایران، از تهران خواسته‌اند که نفت صادراتی به این دو کشور را با استفاده از کشتی‌های خود حمل کند و همچنین پوشش بیمه‌ای محموله‌های نفتی را خود ایران متقبل شود.
دو کارشناس مسائل اقتصادی، در گفت‌وگو با رادیو فردا، درباره توان ایران برای پوشش بیمه‌ای و حمل و نقل نفت با تکیه بر ظرفیت‌های داخلی، شدیداً ابراز تردید کرده‌اند.
کشورهای عضو اتحادیه اروپا در ۲۳ ژانویه سال جاری، ۳ بهمن ۱۳۹۰، به رغم بحران مالی برخی از اعضا ازجمله یونان تصمیم گرفتند تا واردات نفت ایران را از اول ژوئیه تحریم کنند.
تحریم جدید ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا نه تنها صادرات نفت ایران را هدف قرار می‌دهد بلکه استفاده نفتکشهای ایرانی از بیمه‌های اروپایی را ناممکن می‌کند.
شرکت‌های بیمه اروپایی از این پس از بیمه کردن تجهیزات حمل و نقل نفت و فرآورده‌های پتروشیمی ایران نیز منع می‌شوند و با آغاز تحریم بیمه و نفت توسط اروپا، حتی احتمال توقیف نفتکشهای ایرانی در بنادر و آب‌های بین‌المللی نیز می‌رود.
در حالی که به گزارش سازمان کشورهای صادرکننده نفت، اوپک، تولید نفت ایران از سال ۲۰۱۰ سقوطی پلکانی را تجربه کرده‌است، انتظار می‌رود با آغاز اجرای تحریم‌های تازه اروپا، صادرات نفتی ایران تا یک میلیون بشکه دیگر نیز در روز کاهش پیدا کند که این معادل ۹۰ میلیون دلار در روز است.
این درحالی است که رقبای اصلی ایران در اوپک، یعنی عربستان، عراق، کویت و امارات متحده عربی تولید نفت خود را در ماه‌های اخیر تدریجاً افزایش داده‌اند.
ایران برای ۸۰ درصد از درآمدهای خود به صادرات نفت وابسته است و تحریم جدید اروپایی در زمانی اجرا می‌شود که اقتصاد ایران با تورمی که رسماً ۲۲ درصد اعلام شده و با مشکل گرانی فزاینده کالاها روبه‌رو است.
اتحادیه اروپا تا امروز دومین خریدار بزرگ نفت ایران پس از چین بود و کشورهای عضو این اتحادیه جمعاً ۶۰۰ هزار بشکه در روز از ایران نفت خریداری می‌کردند.
آمارهای سال ۲۰۱۰ نشان می‌دهد که چین ۲۰ درصد، ژاپن ۱۷ درصد، هند ۱۶ درصد و کره جنوبی ۹ درصد از نفت ایران را در آن سال خریده‌اند.
ایالات متحده و اتحادیه اروپا تلاش‌های زیادی برای کاهش میزان واردات نفت کشورهای نام‌برده از ایران کرده‌اند اما در شماری از موارد این تلاش‌ها تنها تا میزان مشخصی موفق بوده‌است.
دولت آمریکا اعلام کرده که هم‌اینک برای ۱۰ کشور از واردکنندگان اصلی نفت از ایران، از جمله چین، هند، مالزی و ترکیه به علت کاهشی که در واردات نفت خود از ایران داشته‌اند معافیت از تحریم قائل شده‌است.
با این حال ایالات متحده اعلام کرده‌است که از ۲۸ ژوئن تحریم‌های تازه‌ای علیه کشورهایی که همچنان اقدام به خرید حجم بالایی نفت از ایران می‌کنند به اجرا گذاشته است.
ایران امیدوار است طی اجلاس وزرای نفت اوپک در ۱۴ ژوئن، اعضای اوپک را قانع کند که سقف تولید خود را پایین‌تر بیاورند تا قیمت نفت افزایش یابد. موضوعی که امکان آن بعید به نظر می‌رسد.
تحریم‌های آمریکا و اروپا علیه ایران برای ناگزیر کردن تهران برای تجدید نظر در برنامه مناقشه‌برانگیز هسته‌ای‌اش اعمال می‌شوند.
تحریم بیمه نفتکشهای ایرانی
دشواری‌های پیش‌رو برای نفتکشهای ایرانی در حالی در افق ظاهر می‌شوند که به گزارش سازمان بین‌المللی انرژی، ایران هم‌اینک ناچار شده از ظرفیت بخشی از نفتکشهای خود برای انبار کردن حدود ۴۲ میلیون بشکه نفتی که قادر به صدور آن نبوده استفاده کند.
طی دو هفته گذشته چین و هند، دو مشتری بزرگ نفت ایران، از تهران خواسته‌اند که نفت صادراتی به این دو کشور را با استفاده از کشتی‌های خود حمل کند و همچنین پوشش بیمه‌ای محموله‌های نفتی را خود ایران متقبل شود.
دو کارشناس مسائل اقتصادی، در گفت‌وگو با رادیو فردا، درباره توان ایران برای پوشش بیمه‌ای و حمل و نقل نفت با تکیه بر ظرفیت‌های داخلی، شدیداً ابراز تردید کرده‌اند.