وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ایران روز دوشنبه ۱۹ فروردین اعلام کرد که با توجه به اعتراض‌های متعدد به ادغام دو دانشگاه اصلی علوم پزشکی تهران و ایران که در سال ۸۹ صورت گرفته بود، این دو دانشگاه بار دیگر از هم جدا می‌شوند.
به گزارش واحد مرکزی خبر از تهران، محمد حسن طریقت منفرد با اشاره به ادامه انتقادها به ادغام این دو دانشگاه گفت که «این اعتراض‌ها با انتصاب بنده شدت یافت که سرانجام بیشتر اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در وزارتخانه حاضر شدند و رسیدگی به درخواست به حق و منطقی خود را در این زمینه خواستار شدند.»
محمد حسن طریقت منفرد در ادامه گفت که ادغام این دو دانشگاه به موضوع رقابت بین دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور لطمه زده‌است و افزود که «با این ادغام عملا کار دانشگاه‌های اصلی مختل شده بود به گونه‌ای که دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با داشتن رتبه اول در برخی و رتبه دوم در برخی دیگر رشته‌ها، بار سنگین غیرآموزشی به عهده‌اش گذاشته شده بود.»
وزیر بهداشت ایران سرپرست تعیین شده برای دانشگاه علوم پزشکی ایران را «مسعود اعتمادیان» معرفی کرد و گفت: «کمیته نقل و انتقال هم انتخاب شده است که مراحل اداری را طی می‌کند، البته آن قسمت از دانشگاه که به استان البرز منتقل شده است در آنجا باقی می‌ماند اما بقیه امکانات و بیمارستان‌ها به جایگاه خود برخواهند گشت.»
به گزارش خبرگزاری ایسنا، حسن ابوالقاسمی، رییس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، روز دوشنبه با ابراز خوشحالی این خبر گفت: «اینکه دانشگاه علوم پزشکی ایران مجددا احیا شده است، امکان رقابت بین دانشگاهی را افزایش می‌دهد.»
مرضیه وحید دستجردی، وزیر پیشین بهداشت و درمان در اقدامی که ناظران در تاریخ آموزش عالی ایران بی‌سابقه خوانده‌اند، روز هشتم آبان سال ۸۹ دانشگاه علوم پزشکی ایران با نزدیک به چهل سال سابقه را منحل اعلام کرد.
پس از این انحلال، تمامی فعالیت‌های این دانشگاه در استان البرز و تهران به دانشکده علوم پزشکی کرج و دانشگاه‌های علوم پزشکی شهید بهشتی و تهران منتقل شد.
به گفته وزیر بهداشت وقت، انحلال دانشگاه علوم پزشکی ایران در راستای اجرای تصمیمات دولت مبنی بر خروج دستگاه‌های اجرایی از استان تهران و ابلاغیه معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی محمود احمدی‌نژاد صورت گرفته است.
اما اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران استدلال‌هایی از این دست را «غیرمرتبط و یا حتی متضاد» خواندند که به گفته آنان، توجیه‌کننده این تصمیم نیست.
پس از ادغام این دو دانشگاه، اعتراض‌های پیاپی به این تصمیم ادامه یافت و این ادغام از جمله اعتراض استادان دانشگاه علوم پزشکی ایران به دولت محمود احمدی‌نژاد، تذکر کتبی نمایندگان مجلس به وزیر بهداشت، انتقاد شدید وزیر اسبق بهداشت از این تصمیم، و تحصن دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران را به دنبال داشت.
پس از آن حدود ۹۰ عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران با انتشار نامه‌ای ضمن «غیراخلاقی و توهین‌آمیز» خواندن این تصمیم، خاطرنشان کردند که «رفتارهایی مانند انحلال این دانشگاه باعث شکل‌گیری احساس بی‌ثباتی و ناامنی شغلی در سطح تمامی مراکز علمی و دانشگاهی می‌شود.»
دانشگاه علوم پزشکی ایران که در سال ۱۳۵۲ با نام «مرکز پزشکی شاهنشاهی» بنیانگذاری شده بود، در زمان انحلال دارای بیش از شش هزار دانشجو و ۷۳۱ عضو هیات علمی بود و بر اساس آخرین رتبه‌بندی وزارت بهداشت، چهارمین دانشگاه برتر علوم پزشکی کشور به شمار می‌رفت.
به گزارش واحد مرکزی خبر از تهران، محمد حسن طریقت منفرد با اشاره به ادامه انتقادها به ادغام این دو دانشگاه گفت که «این اعتراض‌ها با انتصاب بنده شدت یافت که سرانجام بیشتر اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در وزارتخانه حاضر شدند و رسیدگی به درخواست به حق و منطقی خود را در این زمینه خواستار شدند.»
محمد حسن طریقت منفرد در ادامه گفت که ادغام این دو دانشگاه به موضوع رقابت بین دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور لطمه زده‌است و افزود که «با این ادغام عملا کار دانشگاه‌های اصلی مختل شده بود به گونه‌ای که دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با داشتن رتبه اول در برخی و رتبه دوم در برخی دیگر رشته‌ها، بار سنگین غیرآموزشی به عهده‌اش گذاشته شده بود.»
وزیر بهداشت ایران سرپرست تعیین شده برای دانشگاه علوم پزشکی ایران را «مسعود اعتمادیان» معرفی کرد و گفت: «کمیته نقل و انتقال هم انتخاب شده است که مراحل اداری را طی می‌کند، البته آن قسمت از دانشگاه که به استان البرز منتقل شده است در آنجا باقی می‌ماند اما بقیه امکانات و بیمارستان‌ها به جایگاه خود برخواهند گشت.»
به گزارش خبرگزاری ایسنا، حسن ابوالقاسمی، رییس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، روز دوشنبه با ابراز خوشحالی این خبر گفت: «اینکه دانشگاه علوم پزشکی ایران مجددا احیا شده است، امکان رقابت بین دانشگاهی را افزایش می‌دهد.»
مرضیه وحید دستجردی، وزیر پیشین بهداشت و درمان در اقدامی که ناظران در تاریخ آموزش عالی ایران بی‌سابقه خوانده‌اند، روز هشتم آبان سال ۸۹ دانشگاه علوم پزشکی ایران با نزدیک به چهل سال سابقه را منحل اعلام کرد.
پس از این انحلال، تمامی فعالیت‌های این دانشگاه در استان البرز و تهران به دانشکده علوم پزشکی کرج و دانشگاه‌های علوم پزشکی شهید بهشتی و تهران منتقل شد.
به گفته وزیر بهداشت وقت، انحلال دانشگاه علوم پزشکی ایران در راستای اجرای تصمیمات دولت مبنی بر خروج دستگاه‌های اجرایی از استان تهران و ابلاغیه معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی محمود احمدی‌نژاد صورت گرفته است.
اما اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران استدلال‌هایی از این دست را «غیرمرتبط و یا حتی متضاد» خواندند که به گفته آنان، توجیه‌کننده این تصمیم نیست.
پس از ادغام این دو دانشگاه، اعتراض‌های پیاپی به این تصمیم ادامه یافت و این ادغام از جمله اعتراض استادان دانشگاه علوم پزشکی ایران به دولت محمود احمدی‌نژاد، تذکر کتبی نمایندگان مجلس به وزیر بهداشت، انتقاد شدید وزیر اسبق بهداشت از این تصمیم، و تحصن دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران را به دنبال داشت.
پس از آن حدود ۹۰ عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران با انتشار نامه‌ای ضمن «غیراخلاقی و توهین‌آمیز» خواندن این تصمیم، خاطرنشان کردند که «رفتارهایی مانند انحلال این دانشگاه باعث شکل‌گیری احساس بی‌ثباتی و ناامنی شغلی در سطح تمامی مراکز علمی و دانشگاهی می‌شود.»
دانشگاه علوم پزشکی ایران که در سال ۱۳۵۲ با نام «مرکز پزشکی شاهنشاهی» بنیانگذاری شده بود، در زمان انحلال دارای بیش از شش هزار دانشجو و ۷۳۱ عضو هیات علمی بود و بر اساس آخرین رتبه‌بندی وزارت بهداشت، چهارمین دانشگاه برتر علوم پزشکی کشور به شمار می‌رفت.