روزنامه بریتانیایی گاردین در گزارشی میگوید که لایههای یخ سطح گرینلند در ماه جاری با سرعتی بیسابقه در حال ذوب شدن بودهاند و تصاویر ماهوارهای حاکی از این است که لایههای یخ در تمام سطح این جزیره بزرگ در شمال اقیانوس اطلس یا از بین رفته یا شکافهای عمیقی برداشته است.
روند سریع ذوب شدن این لایههای یخ طی چهار روز توسط سه ماهواره مختلف عکسبرداری شده، و شواهد و مدارک به دست آمده از آنها دانشمندان را بهشدت متعجب و نگران کرده و بر ابعاد نگرانی از پیامدهای طبیعی گرمایش جو زمین افزوده است.
دانشمندان ناسا، موسسه فضایی آمریکا، در مطلبی که روز سهشنبه گذشته در وبسایت این موسسه منتشر شد اذعان کردند که ابعاد این تغییر تا حدی تکاندهنده و بیسابقه بوده که ابتدا تصور میکردند در ثبت این تصاویر اشتباهی رخ داده است.
در بخشی از این مطلب در وبسایت ناسا آمده است: «این تصاویر چنان باورنکردنی بود که ابتدا از خود میپرسیدیم نکند اشتباهی در کار عکسبرداری ماهوارهها رخ داده باشد.»
سپس این تصاویر برای آزمایش و تحقیقات بیشتر به مرکز پژوهشی مناطق قطبی در ناسا ارسال میشوند. کارشناسان این بخش نیز تایید میکنند که سطح یخبندان جزیره گرینلند در اواسط ماه ژوئیه بسیار گرم بوده و تحت تاثیر این وضعیت بخش گستردهای از این لایههای یخ ذوب شده است.
کارشناسان مراکزعلمی دیگری نظیر مرکز پژوهشهای جوی در دانشگاه جورجیا و دانشگاه نیویورک نیز این موضوع را تایید کردهاند.
به نظر میرسد که حتی پس از روزها تحقیق و پژوهش، پذیرش یک چنین ابعاد بیسابقهای از ذوب شدن لایههای یخ در جوار قطب شمال برای دانشمندان دشوار است.
روزنامه گاردین میافزاید که تصاویر دریافت شده توسط ناسا روند ذوب شدن یخهای گرینلند را در فاصله روزهای ۸ تا ۱۲ ژوئیه، ۱۸ تا ۲۲ تیرماه، نشان میدهد. در طی این چهار روز اندازهگیریها توسط سه ماهواره مختلف نشان میدهد که مناطق در حال ذوب با سرعت کمنظیری گسترش یافته و از ۴۰ درصد به ۹۷ درصد از سطح جزیره گرینلند میرسد.
پژوهشگران ناسا که از سالها پیش مشغول انجام تحقیقات میدانی در این منطقه بودهاند میگویند هیچ گاه چنین روند سریعی از ذوب شدن لایههای یخبندان را شاهد نبودهاند.
معمولا نیمی از سطح یخبندان جزیره گرینلند در طول تابستان ذوب میشود. اما پژوهشگران ناسا میگویند که آمارهای آنها نشان میدهد که ابعاد و سرعت ذوب شدن یخهای منطقه طی چند دهه اخیر افزایش یافته است.
در همین حال این دومین رخداد طبیعی غیرمنتظره در طبیعت جزیره گرینلند طی روزهای میانی ماه ژوئیه بوده است. حادثه دیگر جدا شدن یک کوه یخی عظیم با ابعاد محله «منهتن» در شهر نیویورک از جزیره یخبندان گرینلند بود. اما برای دانشمندان موضوع ذوب شدن سریع لایههای یخ اهمیت بیشتری دارد.
برخی ازپژوهشگران معتقدند که هر ۱۵۰ سال یک بار ممکن است لایههای یخبندان گرینلند با سرعتی دو برابر حد معمول ذوب شوند. به گفته آنها، شاید امسال یکی از آن موارد همین اتفاق سال جاری بوده است. ولی تاکید میکنند که اگر چنین حالتی در سالهای آینده نیز تکرار شود جای نگرانی بسیاری هست.
روزنامه گاردین یادآوری میکند که از جمله پیامدهای چنین تغییر محسوسی بالا رفتن سطح آب دریاها و گرمتر شدن مناطق قطب شمال خواهد بود. در مناطق مرکزی گرینلند عمق لایههای یخ به حدود سه هزار متر میرسد، ولی در حاشیه آن عمق لایههای یخ بسیار کمتر است و بخش زیادی از آن ذوب شده و به آب دریا میپیوندد.
ذوب شدن لایههای یخ یکی از عوامل مهم در تعیین سطح آب دریاهاست. دانشمندان معتقدند که یکپنجم از افزایش سطح آب دریاها که تقریبا حدود سه میلیمتر محاسبه میشود، فقط محصول ذوب شدن لایههای یخ در گرینلند است.
مراکز هواشناسی بینالمللی میگویند که در فاصله روزهای ۸ تا ۱۶ ماه ژوئیه یک توده بزرگ هوای گرم آسمان گرینلند را در برگرفته بود و به احتمال زیاد ذوب شدن لایههای یخ منطقه تحت تاثیر این شرایط روی داده است.
روند سریع ذوب شدن این لایههای یخ طی چهار روز توسط سه ماهواره مختلف عکسبرداری شده، و شواهد و مدارک به دست آمده از آنها دانشمندان را بهشدت متعجب و نگران کرده و بر ابعاد نگرانی از پیامدهای طبیعی گرمایش جو زمین افزوده است.
دانشمندان ناسا، موسسه فضایی آمریکا، در مطلبی که روز سهشنبه گذشته در وبسایت این موسسه منتشر شد اذعان کردند که ابعاد این تغییر تا حدی تکاندهنده و بیسابقه بوده که ابتدا تصور میکردند در ثبت این تصاویر اشتباهی رخ داده است.
در بخشی از این مطلب در وبسایت ناسا آمده است: «این تصاویر چنان باورنکردنی بود که ابتدا از خود میپرسیدیم نکند اشتباهی در کار عکسبرداری ماهوارهها رخ داده باشد.»
سپس این تصاویر برای آزمایش و تحقیقات بیشتر به مرکز پژوهشی مناطق قطبی در ناسا ارسال میشوند. کارشناسان این بخش نیز تایید میکنند که سطح یخبندان جزیره گرینلند در اواسط ماه ژوئیه بسیار گرم بوده و تحت تاثیر این وضعیت بخش گستردهای از این لایههای یخ ذوب شده است.
کارشناسان مراکزعلمی دیگری نظیر مرکز پژوهشهای جوی در دانشگاه جورجیا و دانشگاه نیویورک نیز این موضوع را تایید کردهاند.
به نظر میرسد که حتی پس از روزها تحقیق و پژوهش، پذیرش یک چنین ابعاد بیسابقهای از ذوب شدن لایههای یخ در جوار قطب شمال برای دانشمندان دشوار است.
روزنامه گاردین میافزاید که تصاویر دریافت شده توسط ناسا روند ذوب شدن یخهای گرینلند را در فاصله روزهای ۸ تا ۱۲ ژوئیه، ۱۸ تا ۲۲ تیرماه، نشان میدهد. در طی این چهار روز اندازهگیریها توسط سه ماهواره مختلف نشان میدهد که مناطق در حال ذوب با سرعت کمنظیری گسترش یافته و از ۴۰ درصد به ۹۷ درصد از سطح جزیره گرینلند میرسد.
پژوهشگران ناسا که از سالها پیش مشغول انجام تحقیقات میدانی در این منطقه بودهاند میگویند هیچ گاه چنین روند سریعی از ذوب شدن لایههای یخبندان را شاهد نبودهاند.
معمولا نیمی از سطح یخبندان جزیره گرینلند در طول تابستان ذوب میشود. اما پژوهشگران ناسا میگویند که آمارهای آنها نشان میدهد که ابعاد و سرعت ذوب شدن یخهای منطقه طی چند دهه اخیر افزایش یافته است.
در همین حال این دومین رخداد طبیعی غیرمنتظره در طبیعت جزیره گرینلند طی روزهای میانی ماه ژوئیه بوده است. حادثه دیگر جدا شدن یک کوه یخی عظیم با ابعاد محله «منهتن» در شهر نیویورک از جزیره یخبندان گرینلند بود. اما برای دانشمندان موضوع ذوب شدن سریع لایههای یخ اهمیت بیشتری دارد.
برخی ازپژوهشگران معتقدند که هر ۱۵۰ سال یک بار ممکن است لایههای یخبندان گرینلند با سرعتی دو برابر حد معمول ذوب شوند. به گفته آنها، شاید امسال یکی از آن موارد همین اتفاق سال جاری بوده است. ولی تاکید میکنند که اگر چنین حالتی در سالهای آینده نیز تکرار شود جای نگرانی بسیاری هست.
روزنامه گاردین یادآوری میکند که از جمله پیامدهای چنین تغییر محسوسی بالا رفتن سطح آب دریاها و گرمتر شدن مناطق قطب شمال خواهد بود. در مناطق مرکزی گرینلند عمق لایههای یخ به حدود سه هزار متر میرسد، ولی در حاشیه آن عمق لایههای یخ بسیار کمتر است و بخش زیادی از آن ذوب شده و به آب دریا میپیوندد.
ذوب شدن لایههای یخ یکی از عوامل مهم در تعیین سطح آب دریاهاست. دانشمندان معتقدند که یکپنجم از افزایش سطح آب دریاها که تقریبا حدود سه میلیمتر محاسبه میشود، فقط محصول ذوب شدن لایههای یخ در گرینلند است.
مراکز هواشناسی بینالمللی میگویند که در فاصله روزهای ۸ تا ۱۶ ماه ژوئیه یک توده بزرگ هوای گرم آسمان گرینلند را در برگرفته بود و به احتمال زیاد ذوب شدن لایههای یخ منطقه تحت تاثیر این شرایط روی داده است.