ایران دیگر یکی از پنج مبدا پناهندگان به ایرلند نیست

سخت گیری های ایرلند در سال 2006 موجب شده بود تا گروهی از پناهجویان دست به اعتصاب غذا بزنند.

بر اساس اعلام وزارت دادگستری ايرلند، در سال ۲۰۰۷ ميلادی، ايران ديگر چون سال ۲۰۰۶، يکی از پنج مبدا اصلی پناهجويان به اين کشور، نبوده است.


وزارت دادگستری ايرلند اعلام کرده بود که در سال ۲۰۰۶ ميلادی، ايران در کنار کشورهای عراق، سودان، نيجريه و رومانی، پنج کشور اصلی هستند که شهروندانشان برای پناهنده شدن به ايرلند مهاجرت می کنند.


اما در آمار رسمی وزارت دادگستری ايرلند که روز جمعه منتشر شد، آمده است که در سال ۲۰۰۷ ميلادی، در اين فهرست تغييراتی صورت گرفته و در اين سال کشورهای پاکستان، چين و گرجستان همراه با عراق و نيجريه مبدا حرکت پناهجويان به ايرلند بوده اند.


به گزارش خبرگزاری فرانسه، برايان لنيهان، وزير دادگستری ايرلند در بيانيه ای گفت که تعداد کسانی که به ايرلند درخواست پناهندگی داده اند، به پايين ترين حد خود از سال ۱۹۹۷ ميلادی تا کنون رسيده است.



ايرلند به شکل سنتی يک کشور پناهنده پذير توصيف می شد، اما دوره شکوفايی اقتصادی ايرلند، معروف به «سلتيک تايگر» که از اويل دهه ۹۰ ميلادی آغاز شد، جذابيت اين کشور را برای پناهجويان افزايش داد.

آقای لنيهان، گفت که در سال ۲۰۰۷ ميلادی، سه هزار و ۹۸۵ نفر از ايرلند درخواست پناهندگی کرده اند که نسبت به سال پيش از آن، هفت و شش دهم درصد، کاهش نشان می دهد.


در سال ۲۰۰۶ ميلادی، چهار هزار و ۳۱۴ نفر از ايرلند درخواست پناهندگی کرده بودند.


در بيانيه وزير دادگستری ايرلند آمده است: «همچنين برای نخستين بار در يک دهه اخير، تعداد کسانی که به ايرلند درخواست پناهندگی داده اند، از چهار هزار نفر نيز کمتر شده است.»


به گفته وی علل کاهش چشمگير تعداد پناهجويان در ايرلند، «اجرای دقيق استراتژی جلوگيری از سوء استفاده از پناهندگی و همچنين روند بررسی بسيار دقيق پرونده های پناهندگی» بوده اند.


ايرلند به شکل سنتی يک کشور پناهنده پذير توصيف می شد، اما دوره شکوفايی اقتصادی ايرلند، معروف به «سلتيک تايگر» که از اويل دهه ۹۰ ميلادی آغاز شد، جذابيت اين کشور را برای پناهجويان افزايش داد.


در اين دوره که عملا تا سال های آغازين هزار سوم ادامه يافت، ايرلند از يک کشور اروپايی فقير به يکی از ثروتمندترين کشورهای اين قاره بدل شد.


همزمان شکوفايی اقتصادی ايرلند موجب شد تا نياز اين کشور به نيروی کار افزايش يابد و در دهه ۹۰ ميلادی، مراحل مهاجرت به ايرلند، آسان تر از هميشه طی شود.


همين موضوع موجب شد تا تعداد پناهجويان در ايرلند، از ۳۹ تن در سال ۱۹۹۲ ميلادی به ۱۱ هزار و ۶۳۴ تن در سال ۲۰۰۲ ميلادی برسد.


با سپری شدن دوره طلايی شکوفايی اقتصادی، سياست های دولتی در زمينه برخورد با پناهجويان نيز تغيير کرد و وزير دادگستری ايرلند، در بيانيه روز جمعه خود نه تنها از کاهش چشمگير تعداد تقاضاهای پناهندگی استقبال کرد، بلکه اعلام کرده است که اين روند ادامه خواهد داشت.