روزنامههای سهشنبه ایران در تیترها و عکسهای صفحه نخست خود گزارشهایی از «آزادی پایتخت لیبی به دست انقلابیون» و «سقوط دیکتاتوری قذافی» منتشر کردهاند. برخی روزنامهها «لیبی را الگویی خاص برای معترضان» و البته «آیندهای برای دیکتاتورها» توصیف کردهاند.
روزنامهها همچنین از «خودسوزی یک معلم تهران در میدان انقلاب» و تاکید دوباره وزیر علوم دولت احمدینژاد بر اجرای تفکیک جنسیتی در دانشگاهها خبر دادهاند.
بازتاب آزادی پایتخت لیبی به دست انقلابیون در روزنامهها
«آزادی پایتخت لیبی به دست انقلابیون» و «سقوط دیکتاتوری قذافی» بازتاب گستردهای در روزنامههای سهشنبه ایران داشته و شماری از روزنامهها عکس و تیتر یک خود را به «پایان حکومت سرهنگ معمر قذافی» اختصاص دادهاند.
روزنامه شرق علاوه بر تیتر یک، عکس صفحه نخست خود را نیز به قذافی اختصاص داده و همچنین کارتونی از جمال رحمتی منتشر کرده که معمرقذافی را در حال غرق شدن در دریای خون نشان میدهد.
این روزنامه با تیتر «سلام سرهنگ به پایان» نوشته است که «تا بامداد دیروز معمر محمد عبدالسلام أبو منیار القذافی همچنان قدرت را در طرابلس در دست داشت و مخالفانش را موشهایی توصیف میکرد که خانه به خانه فرار خواهند کرد». او حتی «خطاب به ائمه مساجد گفته بود: طرابلس در آتش میسوزد. باید مردم را به بهشت هدایت کنید»، اما «امروز کسی از مخفیگاهش خبر ندارد».
به گزارش روزنامه شرق، معمر قذافی «در آخرین پیام صوتی خود پیشبینی کرده بود» چند دههزار «جنگجوی قبیلهای به یاریش خواهند شتافت و سنگر به سنگر و خانه به خانه از پایتخت او دفاع میکنند»، اما «دستگیری پسران رهبر لیبی نشان داد که امید به ماندن قذافی بر اریکه قدرت حتی از میان نزدیکان او نیز رخت بربسته است».
روزنامه ابتکار نیز با تاکید بر این که «سرهنگ به آخر خط رسیده» از «پایان یک دیکتاتور دیگر» خبر داده و نوشته است که «سرانجام پس از ماهها جنگ فرسایشی در لیبی، از اولین ساعات بامداد دوشنبه، انقلابیون از شرق و غرب و جنوب دروازههای طرابلس را رد کردند و وارد شهر شدند تا پس از ۴۲ سال دیکتاتوری سرهنگ قذافی در سرزمین لیبی به پایان برسد» و «در حالی که همگان جنگ نفسگیر و خونبار هواداران قذافی و مخالفان را انتظار میکشیدند، مخالفان بدون کمترین مقاومتی وارد پایتخت شدند و یکی پس از دیگری مراکز حساس شهر را به تصرف خود درآوردند».
روزنامه ابتکار همچنین خبر داده است که «محمود احمدینژاد در گفتوگویی تلفنی با نخستوزیر ترکیه تأکید کرد که نباید به کشورهای غربی اجازه دخالت در اعتراضات مردم منطقه را داد» و گفته است که «دخالت قدرتهای زورگو شرایط را بدتر میکند که نمونه بارز آن لیبی است».
همین روزنامه گزارش داده است که هوگو چاوز، رئیسجمهور ونزوئلا و از متحدان محمود احمدینژاد، هم «دولتهای غربی را به خاطر اقدامات آنها در لیبی محکوم کرده و گفته که آنها «عملاً طرابلس را به ویرانی کشاندهاند».
روزنامه اعتماد با تیتر «سرهنگ هم رفت» نوشته است در حالی که «مخالفان پیش از این خبر داده بودند ماه رمضان پایان کار سرهنگ است خیلی زودتر از آن چه انتظار میرفت وعده خود را عملی ساختند، تا نشان دهند در عصری که به عنوان «پایان انقلاب» خوانده میشود مردم هنوز میتوانند دست به کار شوند و سرنوشت خود را تعیین کنند».
روزنامه کیهان که تحت نظر نماینده رهبر جمهوری اسلامی فعالیت میکند، اما در تیتر نخست خود نوشته است که «مردم لیبی با فریاد الله اکبر سقوط قذافی را جشن گرفتند» و حتی آن را «پیروزی دیگری برای جهان اسلام» توصیف کرده است.
این روزنامه درعین حال نوشته است که «انقلابیون لیبی با تصرف طرابلس به چهار دهه» حکومت مطلقه معمر قذافی «پایان دادند» و البته این را هم نوشته است که «هزاران تن از نیروهای موسوم به گردانهای قذافی و گارد ویژه خود را تسلیم کردند» و «در پی سقوط پایتخت، هزاران تن از زندانیان سیاسی به دست مردم و مخالفان دیکتاتور آزاد شدند».
روزنامه کیهان هیچ اشارهای به حمایت نظامی ناتو از انقلابیون لیبی بر اساس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل و به ویژه سخنان روسای جمهور آمریکا، فرانسه و دیگر کشورها نکرده، و اصلیترین واکنش بینالمللی به تحولات لیبی را «بیانیه گروه حماس» توصیف کرده و نوشته است که این گروه «طی بیانیهای از تصرف طرابلس پایتخت لیبی ابراز خشنودی کرد و این پیروزی را به انقلابیون تبریک گفته است».
«لیبی الگویی خاص برای معترضان»، آیندهای برای دیکتاتورها
مصطفی ایزدی طی یادداشتی در روزنامه روزگار با تیتر «پهلوان پنبهها در صف رفتن» نوشته است که «در لیبی یک دیکتاتور دیگر عرب منتظر سرنوشتی چون صدام و بن علی و مبارک است، پهلوان پنبههایی که پنبه آنان یکی پس از دیگری زده شد.» و البته «هنوز دیکتاتورهای دیگری هستند که در دایره خشم ملتهای خود قرار دارند».
نعمت احمدی وکیل دادگستری نیز طی یادداشتی در روزنامه روزگار از لیبی به عنوان «الگویی خاص برای معترضان» نام برده و نوشته است که «پیروزی مردم لیبی پیغام صریحی به حاکمانی داد که بقای نظام و حکومت خود را در پناه اسلحه و برخورد تند و خونین با مردم میدانند».
یادداشتنویس روزنامه روزگار با اشاره به این که «معمر قذافی تا آخرین پیام صوتی خود مردم و انقلابیون را به حیوانات تشبیه میکرد و از آنان به عنوان موشهایی یاد میکرد که باید آنان را سوراخ به سوراخ تعقیب کرد و از داغ و درفش و دار یاد میکرد» تاکید کرده است که «پیروزی مردم لیبی، پیروزی اراده مردم بر یکسونگری و برداشتهای متحجرانه و شیوه حکومتی است که بر حول محور رهبری فردی حرکت میکند».
روزنامه اعتماد طی چند یادداشت به ارزیابی رویدادهای لیبی پرداخته، از جمله بهروز بهزادی، سردبیر اعتماد، در یادداشتی با تیتر «او یک دیکتاتور بود» نوشته است که «در هنگامه جشن و جنگ در خیابانهای طرابلس، پایتخت لیبی، یکی از خبرنگاران از جوانانی که در طرابلس جمع بودند پرسید که فکر میکنید سرهنگ قذافی کجاست؟ پاسخ این جوانان که مستقیم برای سراسر جهان پخش میشد، جالب بود، گفتند شاید همین جا و بعد فاضلاب خیابان را نشان دادند و گفتند اینجا. به راستی که امروز جای قذافی در زبالهدان تاریخ است. در فاضلاب تاریخ. انقلاب مردمی لیبی او را به فاضلاب فرستاده است».
نویسنده روزنامه اعتماد نوشته است که «اکنون این سوال برایم مطرح شده است که چرا سرهنگ با تمام محبوبیتی که در بین خلقهای عرب و مردم خود داشت، امروز در زبالهدان یا فاضلاب جای دارد، چرا هلهلههایی را که مردم برای سرهنگ میکشیدند، امروز برای شکست و نابودی او میکشند؟»
و در پاسخ با اشاره به جدایی تدریجی قذافی از مردم نوشته است که هنگامی که «خوی خودکامگی به سراغش آمد، یک تنه در جای مردم قرار گرفت. برای مردم تصمیم گرفت، آنان را به هیچ گرفت و تبدیل به یک دیکتاتور تمامعیار شد» و «سرهنگ از مردم بریده، حتی از عمق تنفر مردم نسبت به خود اطلاع نداشت».
روزنامه ابتکار در سرمقاله شماره سهشنبه نیز نوشته است که «سرانجام کبوتر آزادی سوار بر مگسک اسلحهها و لولههای تانک انقلابیون از پی صدها و بلکه هزاران خون ریختهشده، سرخ و سبز، از دروازههای طرابلس گذشت و خود را به ویرانههای بابالعزیزیه رساند تا طومار یک دیکتاتور دیگر از کلکسیون دیکتاتورهای خاورمیانه و جهان عرب درهم پیچیده شود».
این روزنامه در عین حال نوشته است که «از مدافعان چند ده هزارنفری قذافی خبری نبود، انگار که گارد فدائیان سرهنگ، مانند فدائیان صدام و دیگران طبلی توخالی و لشکری پوشالی بیش نبود».
روزنامه جام جم وابسته به صدا و سیمای جمهوری اسلامی از آن چه در لیبی روی داده به عنوان «خیزش اسلامی» نام برده و نوشته است که «معمر قذافی در سال ۱۹۶۹ به همراهی تعدادی از افسران ارتش علیه سلطان ادریس اول کودتا کرد و بدون خونریزی قدرت را به دست گرفت، اما حالا که قرار است بعد از ۴۲ سال قدرت را ترک کند، از هیچ کوششی برای ماندن دریغ نمیکند و در منظر او بیارزشترین چیز، جان مردم لیبی است».
«خودسوزی یک معلم تهران در میدان انقلاب»
روزنامه اعتماد از «خودسوزی یک معلم تهران در میدان انقلاب» تهران خبر داده است. این روزنامه با اشاره به این که «یک شهروند تهرانی غروب دیروز در ضلع شمال غربی میدان انقلاب تهران دست به خودسوزی زد» نوشته است که این مرد جوان «با بنزین» اقدام به خودسوزی در میدان انقلاب کرد.
روزنامه اعتماد این «معلم» را «جوان م» و «۳۰ و چند ساله» توصیف کرده و نوشته است که پس از اقدام او برای خودسوزی «توسط آتشنشانی خاموش و به بیمارستان منتقل شد و درباره وضعیتش اطلاع جدیدی به دست نیامده است».
این روزنامه اسم و مشخصات این مرد جوان که در میدان انقلاب تهران خودسوزی کرده را ذکر نکرده اما شغل او را «معلمی» عنوان کرده است.
در سالهای اخیر اخبار برخی از خودسوزیهای اعتراضآمیز در ایران منتشر شده است. از جمله در اواخر بهمن ۱۳۸۷ مردی که رسانهها او را «جانباز جنگ» معرفی میکردند در مقابل مجلس شورای اسلامی خودسوزی کرد. این «جانباز معترض» پس از مراجعه مکرر به برخی از اعضای مجلس از جمله اسماعیل کوثری از فرماندهان پیشین سپاه و بر اثر بیتوجهی به درخواستهایش شد خودسوزی کرد و جان باخت، اما علی لاریجانی، رئیس مجلس، چندی بعد ادعا کرد که او یک «معتاد» بوده، اما محمد دهقان یک نماینده دیگر مجلس شورای اسلامی خودسوزی این مرد را «پیامی به مجلس و بقیه مسئولان» توصیف کرده و گفته بود که «چه جانباز باشد چه نباشد یک انسان بوده که طبق قانون اساسی همه ایرانیان از حقوق مساوی برخوردارند و طبق همین قانون اساسی همه باید از تعرض مصون باشند».
وزیر علوم: وجود اختلاط برای به دست آوردن علم و دانش غلط است
روزنامه کیهان اظهارات وزیر علوم دولت احمدینژاد درباره لزوم اجرای تفکیک جنسیتی در دانشگاهها را منتشر کرده و از قول وی نوشته است که «وجود اختلاط برای به دست آوردن علم و دانش غلط است».
به نوشته این روزنامه، کامران دانشجو همچنین گفته است که «کجای قرآن و سنت رسولالله اختلاط تجویز شده است؟» و «وجود اختلاط برای به دست آوردن علم و دانش غلط است، اختلاط یعنی مناسبات به سبک غربی که این مناسبات غلط است».
وزیر علوم دولت محمود احمدینژاد گفته است که «در خصوص اسلامی شدن دانشگاهها برنامه من از ابتدا در دو حوزه محتوا و مناسبات بوده است که در هر دو مقوله حرکت و فعالیت کردیم» و «در مورد اسلامی شدن دانشگاهها بحث زیاد است و ما در خصوص اسلامی شدن دانشگاهها ۲۱۸ جلسه داشتیم».
به نوشته کیهان، کامران دانشجو با اشاره به مخالفتهای گسترده با تفکیک جنسیتی در دانشگاه و همچنین سرویسهای دانشگاهی گفته است که «برخی بعد از ۳۲ سال که از انقلاب میگذرد با جسارت میگویند که چرا سرویس اتوبوس دانشگاهها را جدا میکنید»، آیا «من باید توجیه کنم که چرا این کار خوب است؟»
وزیر علوم در عین حال گفته است که در بخشی از مباحث مربوط به «اسلامی کردن دانشگاهها» و به ویژه آن چه با عنوان «تحول در علوم انسانی» در حال اجراست، «چون دغدغه مقام رهبری است، ورود پیدا کرده و در این راستا مراجع و منابع را هماهنگ نموده است».
روزنامهها همچنین از «خودسوزی یک معلم تهران در میدان انقلاب» و تاکید دوباره وزیر علوم دولت احمدینژاد بر اجرای تفکیک جنسیتی در دانشگاهها خبر دادهاند.
بازتاب آزادی پایتخت لیبی به دست انقلابیون در روزنامهها
«آزادی پایتخت لیبی به دست انقلابیون» و «سقوط دیکتاتوری قذافی» بازتاب گستردهای در روزنامههای سهشنبه ایران داشته و شماری از روزنامهها عکس و تیتر یک خود را به «پایان حکومت سرهنگ معمر قذافی» اختصاص دادهاند.
روزنامه شرق علاوه بر تیتر یک، عکس صفحه نخست خود را نیز به قذافی اختصاص داده و همچنین کارتونی از جمال رحمتی منتشر کرده که معمرقذافی را در حال غرق شدن در دریای خون نشان میدهد.
این روزنامه با تیتر «سلام سرهنگ به پایان» نوشته است که «تا بامداد دیروز معمر محمد عبدالسلام أبو منیار القذافی همچنان قدرت را در طرابلس در دست داشت و مخالفانش را موشهایی توصیف میکرد که خانه به خانه فرار خواهند کرد». او حتی «خطاب به ائمه مساجد گفته بود: طرابلس در آتش میسوزد. باید مردم را به بهشت هدایت کنید»، اما «امروز کسی از مخفیگاهش خبر ندارد».
به گزارش روزنامه شرق، معمر قذافی «در آخرین پیام صوتی خود پیشبینی کرده بود» چند دههزار «جنگجوی قبیلهای به یاریش خواهند شتافت و سنگر به سنگر و خانه به خانه از پایتخت او دفاع میکنند»، اما «دستگیری پسران رهبر لیبی نشان داد که امید به ماندن قذافی بر اریکه قدرت حتی از میان نزدیکان او نیز رخت بربسته است».
روزنامه ابتکار نیز با تاکید بر این که «سرهنگ به آخر خط رسیده» از «پایان یک دیکتاتور دیگر» خبر داده و نوشته است که «سرانجام پس از ماهها جنگ فرسایشی در لیبی، از اولین ساعات بامداد دوشنبه، انقلابیون از شرق و غرب و جنوب دروازههای طرابلس را رد کردند و وارد شهر شدند تا پس از ۴۲ سال دیکتاتوری سرهنگ قذافی در سرزمین لیبی به پایان برسد» و «در حالی که همگان جنگ نفسگیر و خونبار هواداران قذافی و مخالفان را انتظار میکشیدند، مخالفان بدون کمترین مقاومتی وارد پایتخت شدند و یکی پس از دیگری مراکز حساس شهر را به تصرف خود درآوردند».
روزنامه ابتکار همچنین خبر داده است که «محمود احمدینژاد در گفتوگویی تلفنی با نخستوزیر ترکیه تأکید کرد که نباید به کشورهای غربی اجازه دخالت در اعتراضات مردم منطقه را داد» و گفته است که «دخالت قدرتهای زورگو شرایط را بدتر میکند که نمونه بارز آن لیبی است».
همین روزنامه گزارش داده است که هوگو چاوز، رئیسجمهور ونزوئلا و از متحدان محمود احمدینژاد، هم «دولتهای غربی را به خاطر اقدامات آنها در لیبی محکوم کرده و گفته که آنها «عملاً طرابلس را به ویرانی کشاندهاند».
روزنامه اعتماد با تیتر «سرهنگ هم رفت» نوشته است در حالی که «مخالفان پیش از این خبر داده بودند ماه رمضان پایان کار سرهنگ است خیلی زودتر از آن چه انتظار میرفت وعده خود را عملی ساختند، تا نشان دهند در عصری که به عنوان «پایان انقلاب» خوانده میشود مردم هنوز میتوانند دست به کار شوند و سرنوشت خود را تعیین کنند».
روزنامه کیهان که تحت نظر نماینده رهبر جمهوری اسلامی فعالیت میکند، اما در تیتر نخست خود نوشته است که «مردم لیبی با فریاد الله اکبر سقوط قذافی را جشن گرفتند» و حتی آن را «پیروزی دیگری برای جهان اسلام» توصیف کرده است.
این روزنامه درعین حال نوشته است که «انقلابیون لیبی با تصرف طرابلس به چهار دهه» حکومت مطلقه معمر قذافی «پایان دادند» و البته این را هم نوشته است که «هزاران تن از نیروهای موسوم به گردانهای قذافی و گارد ویژه خود را تسلیم کردند» و «در پی سقوط پایتخت، هزاران تن از زندانیان سیاسی به دست مردم و مخالفان دیکتاتور آزاد شدند».
روزنامه کیهان هیچ اشارهای به حمایت نظامی ناتو از انقلابیون لیبی بر اساس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل و به ویژه سخنان روسای جمهور آمریکا، فرانسه و دیگر کشورها نکرده، و اصلیترین واکنش بینالمللی به تحولات لیبی را «بیانیه گروه حماس» توصیف کرده و نوشته است که این گروه «طی بیانیهای از تصرف طرابلس پایتخت لیبی ابراز خشنودی کرد و این پیروزی را به انقلابیون تبریک گفته است».
«لیبی الگویی خاص برای معترضان»، آیندهای برای دیکتاتورها
مصطفی ایزدی طی یادداشتی در روزنامه روزگار با تیتر «پهلوان پنبهها در صف رفتن» نوشته است که «در لیبی یک دیکتاتور دیگر عرب منتظر سرنوشتی چون صدام و بن علی و مبارک است، پهلوان پنبههایی که پنبه آنان یکی پس از دیگری زده شد.» و البته «هنوز دیکتاتورهای دیگری هستند که در دایره خشم ملتهای خود قرار دارند».
نعمت احمدی وکیل دادگستری نیز طی یادداشتی در روزنامه روزگار از لیبی به عنوان «الگویی خاص برای معترضان» نام برده و نوشته است که «پیروزی مردم لیبی پیغام صریحی به حاکمانی داد که بقای نظام و حکومت خود را در پناه اسلحه و برخورد تند و خونین با مردم میدانند».
یادداشتنویس روزنامه روزگار با اشاره به این که «معمر قذافی تا آخرین پیام صوتی خود مردم و انقلابیون را به حیوانات تشبیه میکرد و از آنان به عنوان موشهایی یاد میکرد که باید آنان را سوراخ به سوراخ تعقیب کرد و از داغ و درفش و دار یاد میکرد» تاکید کرده است که «پیروزی مردم لیبی، پیروزی اراده مردم بر یکسونگری و برداشتهای متحجرانه و شیوه حکومتی است که بر حول محور رهبری فردی حرکت میکند».
روزنامه اعتماد طی چند یادداشت به ارزیابی رویدادهای لیبی پرداخته، از جمله بهروز بهزادی، سردبیر اعتماد، در یادداشتی با تیتر «او یک دیکتاتور بود» نوشته است که «در هنگامه جشن و جنگ در خیابانهای طرابلس، پایتخت لیبی، یکی از خبرنگاران از جوانانی که در طرابلس جمع بودند پرسید که فکر میکنید سرهنگ قذافی کجاست؟ پاسخ این جوانان که مستقیم برای سراسر جهان پخش میشد، جالب بود، گفتند شاید همین جا و بعد فاضلاب خیابان را نشان دادند و گفتند اینجا. به راستی که امروز جای قذافی در زبالهدان تاریخ است. در فاضلاب تاریخ. انقلاب مردمی لیبی او را به فاضلاب فرستاده است».
نویسنده روزنامه اعتماد نوشته است که «اکنون این سوال برایم مطرح شده است که چرا سرهنگ با تمام محبوبیتی که در بین خلقهای عرب و مردم خود داشت، امروز در زبالهدان یا فاضلاب جای دارد، چرا هلهلههایی را که مردم برای سرهنگ میکشیدند، امروز برای شکست و نابودی او میکشند؟»
و در پاسخ با اشاره به جدایی تدریجی قذافی از مردم نوشته است که هنگامی که «خوی خودکامگی به سراغش آمد، یک تنه در جای مردم قرار گرفت. برای مردم تصمیم گرفت، آنان را به هیچ گرفت و تبدیل به یک دیکتاتور تمامعیار شد» و «سرهنگ از مردم بریده، حتی از عمق تنفر مردم نسبت به خود اطلاع نداشت».
روزنامه ابتکار در سرمقاله شماره سهشنبه نیز نوشته است که «سرانجام کبوتر آزادی سوار بر مگسک اسلحهها و لولههای تانک انقلابیون از پی صدها و بلکه هزاران خون ریختهشده، سرخ و سبز، از دروازههای طرابلس گذشت و خود را به ویرانههای بابالعزیزیه رساند تا طومار یک دیکتاتور دیگر از کلکسیون دیکتاتورهای خاورمیانه و جهان عرب درهم پیچیده شود».
این روزنامه در عین حال نوشته است که «از مدافعان چند ده هزارنفری قذافی خبری نبود، انگار که گارد فدائیان سرهنگ، مانند فدائیان صدام و دیگران طبلی توخالی و لشکری پوشالی بیش نبود».
روزنامه جام جم وابسته به صدا و سیمای جمهوری اسلامی از آن چه در لیبی روی داده به عنوان «خیزش اسلامی» نام برده و نوشته است که «معمر قذافی در سال ۱۹۶۹ به همراهی تعدادی از افسران ارتش علیه سلطان ادریس اول کودتا کرد و بدون خونریزی قدرت را به دست گرفت، اما حالا که قرار است بعد از ۴۲ سال قدرت را ترک کند، از هیچ کوششی برای ماندن دریغ نمیکند و در منظر او بیارزشترین چیز، جان مردم لیبی است».
«خودسوزی یک معلم تهران در میدان انقلاب»
روزنامه اعتماد از «خودسوزی یک معلم تهران در میدان انقلاب» تهران خبر داده است. این روزنامه با اشاره به این که «یک شهروند تهرانی غروب دیروز در ضلع شمال غربی میدان انقلاب تهران دست به خودسوزی زد» نوشته است که این مرد جوان «با بنزین» اقدام به خودسوزی در میدان انقلاب کرد.
روزنامه اعتماد این «معلم» را «جوان م» و «۳۰ و چند ساله» توصیف کرده و نوشته است که پس از اقدام او برای خودسوزی «توسط آتشنشانی خاموش و به بیمارستان منتقل شد و درباره وضعیتش اطلاع جدیدی به دست نیامده است».
این روزنامه اسم و مشخصات این مرد جوان که در میدان انقلاب تهران خودسوزی کرده را ذکر نکرده اما شغل او را «معلمی» عنوان کرده است.
در سالهای اخیر اخبار برخی از خودسوزیهای اعتراضآمیز در ایران منتشر شده است. از جمله در اواخر بهمن ۱۳۸۷ مردی که رسانهها او را «جانباز جنگ» معرفی میکردند در مقابل مجلس شورای اسلامی خودسوزی کرد. این «جانباز معترض» پس از مراجعه مکرر به برخی از اعضای مجلس از جمله اسماعیل کوثری از فرماندهان پیشین سپاه و بر اثر بیتوجهی به درخواستهایش شد خودسوزی کرد و جان باخت، اما علی لاریجانی، رئیس مجلس، چندی بعد ادعا کرد که او یک «معتاد» بوده، اما محمد دهقان یک نماینده دیگر مجلس شورای اسلامی خودسوزی این مرد را «پیامی به مجلس و بقیه مسئولان» توصیف کرده و گفته بود که «چه جانباز باشد چه نباشد یک انسان بوده که طبق قانون اساسی همه ایرانیان از حقوق مساوی برخوردارند و طبق همین قانون اساسی همه باید از تعرض مصون باشند».
وزیر علوم: وجود اختلاط برای به دست آوردن علم و دانش غلط است
روزنامه کیهان اظهارات وزیر علوم دولت احمدینژاد درباره لزوم اجرای تفکیک جنسیتی در دانشگاهها را منتشر کرده و از قول وی نوشته است که «وجود اختلاط برای به دست آوردن علم و دانش غلط است».
به نوشته این روزنامه، کامران دانشجو همچنین گفته است که «کجای قرآن و سنت رسولالله اختلاط تجویز شده است؟» و «وجود اختلاط برای به دست آوردن علم و دانش غلط است، اختلاط یعنی مناسبات به سبک غربی که این مناسبات غلط است».
وزیر علوم دولت محمود احمدینژاد گفته است که «در خصوص اسلامی شدن دانشگاهها برنامه من از ابتدا در دو حوزه محتوا و مناسبات بوده است که در هر دو مقوله حرکت و فعالیت کردیم» و «در مورد اسلامی شدن دانشگاهها بحث زیاد است و ما در خصوص اسلامی شدن دانشگاهها ۲۱۸ جلسه داشتیم».
به نوشته کیهان، کامران دانشجو با اشاره به مخالفتهای گسترده با تفکیک جنسیتی در دانشگاه و همچنین سرویسهای دانشگاهی گفته است که «برخی بعد از ۳۲ سال که از انقلاب میگذرد با جسارت میگویند که چرا سرویس اتوبوس دانشگاهها را جدا میکنید»، آیا «من باید توجیه کنم که چرا این کار خوب است؟»
وزیر علوم در عین حال گفته است که در بخشی از مباحث مربوط به «اسلامی کردن دانشگاهها» و به ویژه آن چه با عنوان «تحول در علوم انسانی» در حال اجراست، «چون دغدغه مقام رهبری است، ورود پیدا کرده و در این راستا مراجع و منابع را هماهنگ نموده است».