محمد علی رامین، معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد، عصر روز دوشنبه توقيف موقت روزنامه همشهری را اعلام کرد، اما دادگستری کل استان تهران روز سه شنبه، حکم توقیف این روزنامه را لغو کرد.
در همین حال، روز سه شنبه، معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد، گناه تعطیل شدن مطبوعات و بیکار شدن روزنامه نگاران را به گردن صاحبان امتیاز روزنامهها انداخت.
بدرالسادت مفیدی، دبیر انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران، نخست به این پرسش رادیو فردا پاسخ میدهد که چرا هیئت نظارت بر مطبوعات و وزارت ارشاد، در برابر خطاهای احتمالی، رای به توقیف و تعطیل رسانهها میدهد؟
بدرالسادت مفیدی: در برابر خطاهای بسیار کوچک مطبوعات و بعضا خطاهای نکرده آنان، ما با شدیدترین برخوردها از سوی هیئت نظارت بر مطبوعات مواجهیم. به نظر میآید که همین مورد روزنامه همشهری هم میتوانست در حد یک تذکر، قابل حل باشد. ولی میبینیم که منجر به توقیف این روزنامه شد که خوشبختانه با خبری که هم اکنون دریافت کردیم متوجه شدیم که گویا این روزنامه هم رفع توقیف شده است.
من فکر میکنم دلیل اصلی این برخورد شدید، بیشتر ناشی از گرایشهای خاص سیاسی است. در واقع میشود گفت که غلبه نگاه سیاسی در نگاه اعضای هیئت نظارت بر مطبوعات و مسئولین فعلی فرهنگی و ارشاد اسلامی، چنین برخوردهای شدیدی را ایجاد میکند. آنها ترجیح میدهند که چنین برخوردهای سخت و محدود کنندهای را نسبت به مطبوعات اعمال کنند، بدون توجه به عواقب آن که بیکاری روزنامهنگاران از مهمترین آنهاست.
این یک نوع فرافکنی است. من نمیدانم انتظار آنها از مطبوعات چیست ؟ وظیفه اصلی مطبوعات اطلاعرسانی است. اطلاعرسانی شفاف و برخوردار از مصونیت -که در قانون اساسی به صراحت بر اصل آزادی بیان تاکید شده است.
مطبوعهای که نتواند به راحتی کار خودش را انجام دهد و قادر نباشد وظیفه اصلیاش را یعنی نقد مسئولان و به چالش کشاندن اصحاب قدرت انجام دهد، که دیگر مطبوعه نیست.
اشتباه اساسا لازمه کار مطبوعاتی است. به این دلیل که در حرفه روزنامهنگاری عناصری مثل سرعت بر عنصر دقت غلبه دارد. طبیعتا در همه جای دنیا هم چنین اتفاقاتی هم در رسانههای گفتاری و شنیداری و هم در رسانههای مکتوب میافتد. منتها برخورد و مواجهه جریانات حاکم در کشورهایی که این رسانهها در آن انتشار مییابند با چیزی که ما در ایران امروز شاهد آنیم بسیار متفاوت است.
در همین حال، روز سه شنبه، معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد، گناه تعطیل شدن مطبوعات و بیکار شدن روزنامه نگاران را به گردن صاحبان امتیاز روزنامهها انداخت.
بدرالسادت مفیدی، دبیر انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران، نخست به این پرسش رادیو فردا پاسخ میدهد که چرا هیئت نظارت بر مطبوعات و وزارت ارشاد، در برابر خطاهای احتمالی، رای به توقیف و تعطیل رسانهها میدهد؟
بدرالسادت مفیدی: در برابر خطاهای بسیار کوچک مطبوعات و بعضا خطاهای نکرده آنان، ما با شدیدترین برخوردها از سوی هیئت نظارت بر مطبوعات مواجهیم. به نظر میآید که همین مورد روزنامه همشهری هم میتوانست در حد یک تذکر، قابل حل باشد. ولی میبینیم که منجر به توقیف این روزنامه شد که خوشبختانه با خبری که هم اکنون دریافت کردیم متوجه شدیم که گویا این روزنامه هم رفع توقیف شده است.
- خانم مفیدی، لغو مجوز، توقیف و یا تعطیلی یک نشریه در واقع به معنای مرگ آن نشریه یا روزنامه است. و صدور حکم برای هر فرد یا پدیدهای به معنای صدور سنگین ترین حکم است. چرا در برابر خطاهای مطبوعاتی، هیات نظارت یا وزارت ارشاد سنگینترین حکم را صادر میکند؟
من فکر میکنم دلیل اصلی این برخورد شدید، بیشتر ناشی از گرایشهای خاص سیاسی است. در واقع میشود گفت که غلبه نگاه سیاسی در نگاه اعضای هیئت نظارت بر مطبوعات و مسئولین فعلی فرهنگی و ارشاد اسلامی، چنین برخوردهای شدیدی را ایجاد میکند. آنها ترجیح میدهند که چنین برخوردهای سخت و محدود کنندهای را نسبت به مطبوعات اعمال کنند، بدون توجه به عواقب آن که بیکاری روزنامهنگاران از مهمترین آنهاست.
- محمد علی رامین، معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد، گناه بیکاری روزنامه نگاران را – که شما هم به آن اشاره کردید- گناه صاحبان امتیاز روزنامهها و مدیران مسئول دانسته است، شما چه فکر میکنید؟
این یک نوع فرافکنی است. من نمیدانم انتظار آنها از مطبوعات چیست ؟ وظیفه اصلی مطبوعات اطلاعرسانی است. اطلاعرسانی شفاف و برخوردار از مصونیت -که در قانون اساسی به صراحت بر اصل آزادی بیان تاکید شده است.
مطبوعهای که نتواند به راحتی کار خودش را انجام دهد و قادر نباشد وظیفه اصلیاش را یعنی نقد مسئولان و به چالش کشاندن اصحاب قدرت انجام دهد، که دیگر مطبوعه نیست.
- خانم مفیدی، از شما به عنوان یک روزنامه نگار و دبیر انجمن صنفی میپرسم که حالا جدای از بحث انتقاد و کار و وظیفه اصلی مطبوعات، یک فرض دیگر را هم در نظر بگیریم و آن اینکه اگر یک روزنامه یا رسانه برابر قوانین موجود کشور دچار خطایی هم بشود چه باید کرد؟
اشتباه اساسا لازمه کار مطبوعاتی است. به این دلیل که در حرفه روزنامهنگاری عناصری مثل سرعت بر عنصر دقت غلبه دارد. طبیعتا در همه جای دنیا هم چنین اتفاقاتی هم در رسانههای گفتاری و شنیداری و هم در رسانههای مکتوب میافتد. منتها برخورد و مواجهه جریانات حاکم در کشورهایی که این رسانهها در آن انتشار مییابند با چیزی که ما در ایران امروز شاهد آنیم بسیار متفاوت است.