در حالی که ۶۱ سال از صدور اعلاميه جهانی حقوق بشر می گذرد، يک نهاد غير‌دولتی در فرانسه دست به ابتکار تازه‌ای زده است. اين نهاد غير دولتی «ايده آل بين المللی» نام دارد و هشت سال از پيدايش آن می‌گذرد.
اين ابتکار تازه از انديشه ليدا شرافتمند، نقاش و مجسمه ساز و شاعر جوان ايرانی مقيم پاريس، بر می‌خيزد که ابتدا در سال ۲۰۰۵ در جزيره مالت در کارگاه‌های آموزشی ويژه کودکان، آنها را با اعلاميه جهانی حقوق بشر آشنا کرد.
نهاد غير دولتی «ايده آل بين المللی» تصميم گرفته است مفاد اعلاميه جهانی حقوق بشر را پس از ساده نويسی از طريق جزوه‌هايی در ميان کودکان کشورهای گوناگون توزيع کند.
راديو فردا در اين رابطه با ليدا شرافتمند و استفان ميشو، رييس نهاد غير دولتی «ايده آل بين المللی» گفت‌و‌گو کرده است.
لیدا شرافتمند ابتدا درمورد انگيزه خود از چنين اقدامی توضيح دهيد.
زمانی که ما از ايران بيرون آمديم، من کشورهای مختلفی را ديدم که شرايط زندگی مردم در آنها بسيار متفاوت بود. هميشه اين سوال در ذهن من بود که آيا قانون‌هايی وجود دارد که برای تمام افراد جهان معتبر باشد. در سن ۱۵ سالگی سازمان عفو بين‌الملل و اعلاميه حقوق بشر را شناختم و جواب سوال خود را گرفتم.
از حرکت خود چه انتظاری داريد؟
انتظارم اين است که بتوانم در بالا بردن سطح کيفيت زندگی مردم سهم بسيار کوچکی داشته باشم، چون ارزش انسان‌ها را برابر می دانم و معتقدم هر کسی حق دارد خوب زندگی کند و بداند آزادی و شرايط ذکر شده در اعلاميه حقوق بشر حق مسلم تمام ملل جهان است.
خانم شرافتمند! شما اين جزوه‌ها را برای چه طبقه‌ای از بچه ها و در چه کشورهايی منتشر می‌کنيد؟
اين جزوه اطلاعاتی برای تمام بچه هاست، چه فقير و چه پولدار، چه در کشورهای مدرن و چه غير مدرن. اين شرايط اساسی و ابتدايی است که برای پرورش هر فردی نياز است.
به عنوان مثال در کشورهايی که کودکان کار می‌کنند، از جمله چين و هند نيز توزيع می‌شود؟
بله، ما می‌دانيم وقتی خانواده‌ای در فقر زندگی می‌کند، اگر بچه‌های کوچک خانواده کار نکنند نمی‌توانند به اندازه کافی غذا داشته باشند.
ما می‌خواهيم کودکان بدانند که در دوران کودکی حق زندگی و کشف دارند و نبايد کار کنند.
البته هر کشور و هر منطقه فرهنگ و سنت‌های خاص خود را دارد که قابل احترام است، ولی اگر قسمتی از اين سنت‌ها و بخشی از اين فرهنگ آزادی و حيثيت افراد را پايمال می‌کنند، ما می گوييم اين سنت بايد تغيير کند چون به جای اين که به پيشرفت زندگی انسان کمک کند، کيفيت زندگی را بدتر می‌کند.
آقای استفان ميشو! ماموريت و نخستين هدف اين نهاد چيست؟
هدف اين نهاد مبارزه با انواع مختلف بردگی معاصر و مبارزه با هر گونه تجاوزی است که عليه حقوق بشر می‌تواند وجود داشته باشد.
ما به کمک ۳۵۰ فعال داوطلب، هم اکنون در ۲۵ کشور حضور داريم و همچنين در داخل نهادهای بين‌المللی، مانند سازمان ملل متحد از همکاری گروه‌های فنی برخورداريم و از حقوق اقليت‌ها نيز دفاع می‌کنيم.
اين نهاد در راه اهداف خود از چه امکانات فکری و لجستيک برخوردار است؟
در زمينه امکانات فکری از حمايت عبدالکريم لاهيجی (نایب رئیس پیشین فدراسیون جوامع جهانی مدافع حقوق بشر در پاریس- ر.ف.) برخورداريم که با فعاليت‌های پيگير در طول زندگی حقوقی‌اش، تعهد و پشتيبانی خود را در دفاع از حقوق بشر نشان داده است.
در اين زمينه دانشگاهيان، حقوق دانان و پژوهشگران بسياری نيز از ما حمايت می‌کنند.
اين ابتکار تازه از انديشه ليدا شرافتمند، نقاش و مجسمه ساز و شاعر جوان ايرانی مقيم پاريس، بر می‌خيزد که ابتدا در سال ۲۰۰۵ در جزيره مالت در کارگاه‌های آموزشی ويژه کودکان، آنها را با اعلاميه جهانی حقوق بشر آشنا کرد.
نهاد غير دولتی «ايده آل بين المللی» تصميم گرفته است مفاد اعلاميه جهانی حقوق بشر را پس از ساده نويسی از طريق جزوه‌هايی در ميان کودکان کشورهای گوناگون توزيع کند.
راديو فردا در اين رابطه با ليدا شرافتمند و استفان ميشو، رييس نهاد غير دولتی «ايده آل بين المللی» گفت‌و‌گو کرده است.
بیشتر بخوانید:
زمانی که ما از ايران بيرون آمديم، من کشورهای مختلفی را ديدم که شرايط زندگی مردم در آنها بسيار متفاوت بود. هميشه اين سوال در ذهن من بود که آيا قانون‌هايی وجود دارد که برای تمام افراد جهان معتبر باشد. در سن ۱۵ سالگی سازمان عفو بين‌الملل و اعلاميه حقوق بشر را شناختم و جواب سوال خود را گرفتم.
از حرکت خود چه انتظاری داريد؟
انتظارم اين است که بتوانم در بالا بردن سطح کيفيت زندگی مردم سهم بسيار کوچکی داشته باشم، چون ارزش انسان‌ها را برابر می دانم و معتقدم هر کسی حق دارد خوب زندگی کند و بداند آزادی و شرايط ذکر شده در اعلاميه حقوق بشر حق مسلم تمام ملل جهان است.
خانم شرافتمند! شما اين جزوه‌ها را برای چه طبقه‌ای از بچه ها و در چه کشورهايی منتشر می‌کنيد؟
اين جزوه اطلاعاتی برای تمام بچه هاست، چه فقير و چه پولدار، چه در کشورهای مدرن و چه غير مدرن. اين شرايط اساسی و ابتدايی است که برای پرورش هر فردی نياز است.
به عنوان مثال در کشورهايی که کودکان کار می‌کنند، از جمله چين و هند نيز توزيع می‌شود؟
بله، ما می‌دانيم وقتی خانواده‌ای در فقر زندگی می‌کند، اگر بچه‌های کوچک خانواده کار نکنند نمی‌توانند به اندازه کافی غذا داشته باشند.
ما می‌خواهيم کودکان بدانند که در دوران کودکی حق زندگی و کشف دارند و نبايد کار کنند.
البته هر کشور و هر منطقه فرهنگ و سنت‌های خاص خود را دارد که قابل احترام است، ولی اگر قسمتی از اين سنت‌ها و بخشی از اين فرهنگ آزادی و حيثيت افراد را پايمال می‌کنند، ما می گوييم اين سنت بايد تغيير کند چون به جای اين که به پيشرفت زندگی انسان کمک کند، کيفيت زندگی را بدتر می‌کند.
آقای استفان ميشو! ماموريت و نخستين هدف اين نهاد چيست؟
هدف اين نهاد مبارزه با انواع مختلف بردگی معاصر و مبارزه با هر گونه تجاوزی است که عليه حقوق بشر می‌تواند وجود داشته باشد.
ما به کمک ۳۵۰ فعال داوطلب، هم اکنون در ۲۵ کشور حضور داريم و همچنين در داخل نهادهای بين‌المللی، مانند سازمان ملل متحد از همکاری گروه‌های فنی برخورداريم و از حقوق اقليت‌ها نيز دفاع می‌کنيم.
اين نهاد در راه اهداف خود از چه امکانات فکری و لجستيک برخوردار است؟
در زمينه امکانات فکری از حمايت عبدالکريم لاهيجی (نایب رئیس پیشین فدراسیون جوامع جهانی مدافع حقوق بشر در پاریس- ر.ف.) برخورداريم که با فعاليت‌های پيگير در طول زندگی حقوقی‌اش، تعهد و پشتيبانی خود را در دفاع از حقوق بشر نشان داده است.
در اين زمينه دانشگاهيان، حقوق دانان و پژوهشگران بسياری نيز از ما حمايت می‌کنند.