صدها هزار نفر با راهپیمایی در تهران خواستار ابطال نتایج انتخابات ریاست جمهوری ۲۲ خرداد و برگزاری انتخابات جدید ریاست جمهوری شدند.
علاوه بر تهران، در شماری دیگر از شهرهای بزرگ ایران، از جمله اصفهان، شیراز، مشهد، کرج و بندرعباس راهپیماییهای اعتراضی مشابهی برگزار شده است.
مهدی فتاپور، عضو هیئت اجرایی اتحاد جمهوریخواهان ایران، در آلمان، در گفت و گویی با رادیو فردا، ارزیابی خود را از راهپیمایی بزرگ تهران بیان می‌کند:
آن چه مسلم است اين است که اين راهپیمایی در حد راهپیماییهای روزهای انقلاب بود. قبل از اين راهپیمایی هم حوادث و درگيری‌های شهرهای مختلف که طی اين چند روز اتفاق افتاد، نشان داد که مردم عزم دارند از رأی خود دفاع کنند و نشان داد اگر بسياری از نارضايتی‌هايی که در اين سال‌ها به شکل اعتراضات مستقيم بروز پيدا نکرد، می‌تواند در يک فرصت مناسب خود را بروز دهد.
اين بايد هشداری باشد به مسئولان رژيم که متوجه باشند اگر بتوان مردم را در مقطع کوتاهی ساکت کرد بلاخره اعتراضات سرريز می‌شود و ممکن است هميشه هم به شکل آرام و قابل کنترل نباشد.
اين راهپیمایی نشان داد عزم دفاع از آرا در مردم وجود دارد و فکر می‌کنم مسئولان رژيم نتوانند از اين مسئله صرف نظر کنند. صحبت آقای خامنه ای هم نشان داد که تا حدی متوجه حساسيت شرايط شده و خواست که شورای نگهبان به شرايط رسيدگی کند. البته بعد از انتخابات هميشه اول بايد به وضعيت رسيدگی شود و بعد نظر قطعی اعلام شود و جای سؤال دارد که او بدون توجه به شکايات و اعتراضاتی که وجود داشت، با قاطعيت آقای احمدی نژاد را مورد حمايت قرار داد و انتخابات را تاييد کرد .
کاملا می‌توان اميدوار بود با توجه به اراده ای که وجود دارد، مردم می‌توانند آرای خود را تاييد کنند و حرف خود را پيش ببرند.
با توجه به بسته شدن روزنامه‌های اصلاح طلب و قطع اس‌ام‌اس، اختلال در سيستم موبايل و کند شدن اينترنت در ايران، يعنی مختل شدن تمام خطوط ارتباطی، چگونه جمعيت بسيار زيادی در مسير خيابان انقلاب و آزادی جمع شدند؟
واقعيت اين است که وقتی مردم در ابعاد وسيع به ميدان بيايند شبکه‌های ارتباطی آن قدر گسترده است که هرگز نمی‌توان آنها را قطع کرد. می‌توان کمی اختلال به وجود آورد ولی در آن شرايط هر آدمی خودش يک خبرگزاری می‌شود و به نيروهای ديگر خبر می‌دهد. شما يادتان می‌آيد روزهای قبل از انقلاب هم چطور يک خبر پخش می‌شد و سراسر جامعه را فرا می‌گرفت، اکنون هم همان حالت وجود دارد. مردم بسيج شده اند و آماده اند، اخبار را به دقت پيگيری و از هر راهی که بتوانند منتقل می‌کنند.
در تظاهراتی که در شهرهای مختلف ايران صورت گرفت، شاهد بوديم شمار جوانان بسيار زياد است. به نظر شما دليل مشارکت اين قشر در اعتراضات چه بوده است؟
جامعه ايران يک جامعه جوان است و طبيعی است حضور جوانان در هر حرکتی گسترده باشد. جوانان هميشه خواهان تغيير هستند و زمانی که متقاعد شوند يک تغيير امکان پذير است و می‌تواند شرايط را بهتر کند، به طور قطع با نيروی بسيار جدی به ميدان می‌آيند و نسبت به اقشار ديگر آمادگی بيشتری دارند که برای خواسته‌هايشان هزينه بيشتری بپردازند. ولی در راهپیمایی ديروز حرکت به جوانان محدود نبود و تمام اقشار جامعه را در بر می‌گرفت.
علاوه بر تهران، در شماری دیگر از شهرهای بزرگ ایران، از جمله اصفهان، شیراز، مشهد، کرج و بندرعباس راهپیماییهای اعتراضی مشابهی برگزار شده است.
مهدی فتاپور، عضو هیئت اجرایی اتحاد جمهوریخواهان ایران، در آلمان، در گفت و گویی با رادیو فردا، ارزیابی خود را از راهپیمایی بزرگ تهران بیان می‌کند:
آن چه مسلم است اين است که اين راهپیمایی در حد راهپیماییهای روزهای انقلاب بود. قبل از اين راهپیمایی هم حوادث و درگيری‌های شهرهای مختلف که طی اين چند روز اتفاق افتاد، نشان داد که مردم عزم دارند از رأی خود دفاع کنند و نشان داد اگر بسياری از نارضايتی‌هايی که در اين سال‌ها به شکل اعتراضات مستقيم بروز پيدا نکرد، می‌تواند در يک فرصت مناسب خود را بروز دهد.
اين بايد هشداری باشد به مسئولان رژيم که متوجه باشند اگر بتوان مردم را در مقطع کوتاهی ساکت کرد بلاخره اعتراضات سرريز می‌شود و ممکن است هميشه هم به شکل آرام و قابل کنترل نباشد.
اين راهپیمایی نشان داد عزم دفاع از آرا در مردم وجود دارد و فکر می‌کنم مسئولان رژيم نتوانند از اين مسئله صرف نظر کنند. صحبت آقای خامنه ای هم نشان داد که تا حدی متوجه حساسيت شرايط شده و خواست که شورای نگهبان به شرايط رسيدگی کند. البته بعد از انتخابات هميشه اول بايد به وضعيت رسيدگی شود و بعد نظر قطعی اعلام شود و جای سؤال دارد که او بدون توجه به شکايات و اعتراضاتی که وجود داشت، با قاطعيت آقای احمدی نژاد را مورد حمايت قرار داد و انتخابات را تاييد کرد .
کاملا می‌توان اميدوار بود با توجه به اراده ای که وجود دارد، مردم می‌توانند آرای خود را تاييد کنند و حرف خود را پيش ببرند.
با توجه به بسته شدن روزنامه‌های اصلاح طلب و قطع اس‌ام‌اس، اختلال در سيستم موبايل و کند شدن اينترنت در ايران، يعنی مختل شدن تمام خطوط ارتباطی، چگونه جمعيت بسيار زيادی در مسير خيابان انقلاب و آزادی جمع شدند؟
واقعيت اين است که وقتی مردم در ابعاد وسيع به ميدان بيايند شبکه‌های ارتباطی آن قدر گسترده است که هرگز نمی‌توان آنها را قطع کرد. می‌توان کمی اختلال به وجود آورد ولی در آن شرايط هر آدمی خودش يک خبرگزاری می‌شود و به نيروهای ديگر خبر می‌دهد. شما يادتان می‌آيد روزهای قبل از انقلاب هم چطور يک خبر پخش می‌شد و سراسر جامعه را فرا می‌گرفت، اکنون هم همان حالت وجود دارد. مردم بسيج شده اند و آماده اند، اخبار را به دقت پيگيری و از هر راهی که بتوانند منتقل می‌کنند.
در تظاهراتی که در شهرهای مختلف ايران صورت گرفت، شاهد بوديم شمار جوانان بسيار زياد است. به نظر شما دليل مشارکت اين قشر در اعتراضات چه بوده است؟
جامعه ايران يک جامعه جوان است و طبيعی است حضور جوانان در هر حرکتی گسترده باشد. جوانان هميشه خواهان تغيير هستند و زمانی که متقاعد شوند يک تغيير امکان پذير است و می‌تواند شرايط را بهتر کند، به طور قطع با نيروی بسيار جدی به ميدان می‌آيند و نسبت به اقشار ديگر آمادگی بيشتری دارند که برای خواسته‌هايشان هزينه بيشتری بپردازند. ولی در راهپیمایی ديروز حرکت به جوانان محدود نبود و تمام اقشار جامعه را در بر می‌گرفت.