سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، روز شنبه گفت:«هیچ دلیلی مبنی بر تلاش ایران برای دستیابی به سلاح اتمی در دست نیست». وی همچنین از غرب خواست به ایران، به عنوان بخشی سازنده از راه حل نگاه کند.
آقای لاوروف این موضوع را در یک کنفرانس، همراه با خاویر سولانا، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، در شهر بروکسل، پایتخت بلژیک، عنوان کرد.
وزیر خارجه روسیه همچنین از دولت‌های غربی خواست ضمن احترام گذاشتن به جمهوری اسلامی ایران، برای نزدیک شدن به تهران تلاش کنند.
هوشنگ حسن یاری، تحلیلگر سیاسی و استاد کالج سلطنتی کانادا، در مورد سخنان وزیر خارجه روسیه به رادیو فردا می‌گوید:
صحبت های روسیه بیشتر بر می‌گردد به گزارش‌هایی که آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای در مورد ایران در گذشته تهیه کرده و این گزارش‌ها معمولاً بر این عقیده بودند که ایران برنامه نظامی در زمینه هسته‌ای ندارد. ولی سئوالات جدی است و در موارد مختلفی ایران بایستی به آن‌ها پاسخ دهد. در نتیجه، گفته‌های آقای لاوروف بیشتر بازگشت به این گزارش‌های آژانس است و در نتیجه یک نوع دعوت از کشورهای غربی به خصوص آمریکا به بازبینی و بازنگری به این گزارش‌ها است.
آیا اساساً آرایش سیاسی فعلی آمریکا و ایران تاثیری بر پرونده هسته ای مربوط به ایران دارد؟
مهمترین بخش مشکل پرونده هسته‌ای ایران به اعتقاد من سیاسی است و هر زمانی که روابط آمریکا و ایران روابط مناسبی باشند -بر مبنای احترام متقابل و شناخت منافع طرفین- این مشکل هم رفع خواهد شد. به همین خاطر است که می‌بینیم ایران زمانی که روابط مناسبی با آمریکا داشته، مسئله هسته‌ای مطرح نبوده است.
در نتیجه با گشایش‌های لفظی اخیری که در حال ا نجام شدن هستند، گفت‌وگوهای آقای اوباما، پاسخ مستقیم و غیرمستقیم برخی رهبران جمهوری اسلامی ایران به این گفته‌ها، به اعتقاد من شروع یک گفت‌وگو است بین دو کشور، درصورتی که این گفت‌وگو عملی شود و نتیجه مثبتی بدهد، قطعاً تاثیرش بر مسئله هسته‌ای ایران و روند بازنگری غرب نسبت به این پرونده را خواهیم دید.
صحبت آقای لاوروف در حقیقت دو روز بعد از پیام نوروزی آقای اوباما، رئیس جمهوری آمریکا خطاب به مردم و رهبران ایران عنوان شده است. به نظر شما اگر رابطه تهران و واشنگتن بهبود پیدا کند، روسیه -به ویژه در مورد مسئله هسته ای- چه رویکردی اتخاذ خواهد کرد؟
بعضی از کشورها در منطقه و خارج از منطقه -از جمله روسیه- از دوری آمریکا و ایران به طور قطع منافع مهمی را کسب می‌کنند. به همین خاطر است که اگر ایران و آمریکا روابط مناسبی با هم برقرار کنند، واسطه‌هایی نظیر روسیه، قطعاً نقش کمرنگ‌تری پیدا می‌کنند.
این که حرف های آقای لاوروف بعد از حرف‌های آقای اوباما و تبریک سال نو به ملت و رهبران ایران انجام می‌شود، مهم است؛ معنایش این است که روسیه به دنبال آن جایگاهی که فعلاً از آن برخوردار است بین آمریکا و ایران است و خود را نشان می‌دهد و یادآوری می کند به طرفین که دارای نقشی در این مورد است.
بنابراین به اعتقاد من زمانی که نقش این واسطه‌ها از بین برود و واشنگتن و تهران با هم بر سر قبول منافع طرفین و ضمن احترام به این منافع وارد مذاکره شوند، قطعاً کشورهایی نظیر روسیه امکانی را که در چند سال گذشته برای بهره‌برداری از وخیم شدن روابط ایران و آمریکا داشتند، از دست خواهند داد.
در نتیجه روسیه از جمله کشورهایی است که همواره بر این است که این روابط، عادی نشوند. به خاطر اینکه در صورت عادی شدن، محلی از اعراب برای دخالت روسیه در این امر باقی نمی‌ماند. منتها معناش این نیست که اگر ایران و آمریکا روابط عادی برقرار کنند و با هم وارد مذاکره شوند و روابط عادی برقرار کنند، روسیه در مورد ایران و همینطور آمریکا دارای روابط مناسبی نخواهد بود. معنای حرف من این نیست. به خاطر اینکه روسیه در سطح جهان کشور مهمی است و به خصوص در منطقه‌ای که مورد بحث ما است. روسیه کشوری است که دارای تسلیحات هسته‌ای بسیار زیادی است، منابع انرژی دارد و به هر تقدیر جایگاهی دارد و این جایگاه باید از جانب قدرت‌های بزرگ نظیر آمریکا به رسمیت شناخته شود. بنابراین روسیه همچنان بازیگر مهمی در سطح جهان باقی خواهد ماند، منتها نه به عنوان واسطه بین آمریکا و ایران.
آقای لاوروف این موضوع را در یک کنفرانس، همراه با خاویر سولانا، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، در شهر بروکسل، پایتخت بلژیک، عنوان کرد.
وزیر خارجه روسیه همچنین از دولت‌های غربی خواست ضمن احترام گذاشتن به جمهوری اسلامی ایران، برای نزدیک شدن به تهران تلاش کنند.
هوشنگ حسن یاری، تحلیلگر سیاسی و استاد کالج سلطنتی کانادا، در مورد سخنان وزیر خارجه روسیه به رادیو فردا می‌گوید:
صحبت های روسیه بیشتر بر می‌گردد به گزارش‌هایی که آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای در مورد ایران در گذشته تهیه کرده و این گزارش‌ها معمولاً بر این عقیده بودند که ایران برنامه نظامی در زمینه هسته‌ای ندارد. ولی سئوالات جدی است و در موارد مختلفی ایران بایستی به آن‌ها پاسخ دهد. در نتیجه، گفته‌های آقای لاوروف بیشتر بازگشت به این گزارش‌های آژانس است و در نتیجه یک نوع دعوت از کشورهای غربی به خصوص آمریکا به بازبینی و بازنگری به این گزارش‌ها است.
آیا اساساً آرایش سیاسی فعلی آمریکا و ایران تاثیری بر پرونده هسته ای مربوط به ایران دارد؟
مهمترین بخش مشکل پرونده هسته‌ای ایران به اعتقاد من سیاسی است و هر زمانی که روابط آمریکا و ایران روابط مناسبی باشند -بر مبنای احترام متقابل و شناخت منافع طرفین- این مشکل هم رفع خواهد شد. به همین خاطر است که می‌بینیم ایران زمانی که روابط مناسبی با آمریکا داشته، مسئله هسته‌ای مطرح نبوده است.
در نتیجه با گشایش‌های لفظی اخیری که در حال ا نجام شدن هستند، گفت‌وگوهای آقای اوباما، پاسخ مستقیم و غیرمستقیم برخی رهبران جمهوری اسلامی ایران به این گفته‌ها، به اعتقاد من شروع یک گفت‌وگو است بین دو کشور، درصورتی که این گفت‌وگو عملی شود و نتیجه مثبتی بدهد، قطعاً تاثیرش بر مسئله هسته‌ای ایران و روند بازنگری غرب نسبت به این پرونده را خواهیم دید.
صحبت آقای لاوروف در حقیقت دو روز بعد از پیام نوروزی آقای اوباما، رئیس جمهوری آمریکا خطاب به مردم و رهبران ایران عنوان شده است. به نظر شما اگر رابطه تهران و واشنگتن بهبود پیدا کند، روسیه -به ویژه در مورد مسئله هسته ای- چه رویکردی اتخاذ خواهد کرد؟
بعضی از کشورها در منطقه و خارج از منطقه -از جمله روسیه- از دوری آمریکا و ایران به طور قطع منافع مهمی را کسب می‌کنند. به همین خاطر است که اگر ایران و آمریکا روابط مناسبی با هم برقرار کنند، واسطه‌هایی نظیر روسیه، قطعاً نقش کمرنگ‌تری پیدا می‌کنند.
این که حرف های آقای لاوروف بعد از حرف‌های آقای اوباما و تبریک سال نو به ملت و رهبران ایران انجام می‌شود، مهم است؛ معنایش این است که روسیه به دنبال آن جایگاهی که فعلاً از آن برخوردار است بین آمریکا و ایران است و خود را نشان می‌دهد و یادآوری می کند به طرفین که دارای نقشی در این مورد است.
بنابراین به اعتقاد من زمانی که نقش این واسطه‌ها از بین برود و واشنگتن و تهران با هم بر سر قبول منافع طرفین و ضمن احترام به این منافع وارد مذاکره شوند، قطعاً کشورهایی نظیر روسیه امکانی را که در چند سال گذشته برای بهره‌برداری از وخیم شدن روابط ایران و آمریکا داشتند، از دست خواهند داد.
در نتیجه روسیه از جمله کشورهایی است که همواره بر این است که این روابط، عادی نشوند. به خاطر اینکه در صورت عادی شدن، محلی از اعراب برای دخالت روسیه در این امر باقی نمی‌ماند. منتها معناش این نیست که اگر ایران و آمریکا روابط عادی برقرار کنند و با هم وارد مذاکره شوند و روابط عادی برقرار کنند، روسیه در مورد ایران و همینطور آمریکا دارای روابط مناسبی نخواهد بود. معنای حرف من این نیست. به خاطر اینکه روسیه در سطح جهان کشور مهمی است و به خصوص در منطقه‌ای که مورد بحث ما است. روسیه کشوری است که دارای تسلیحات هسته‌ای بسیار زیادی است، منابع انرژی دارد و به هر تقدیر جایگاهی دارد و این جایگاه باید از جانب قدرت‌های بزرگ نظیر آمریکا به رسمیت شناخته شود. بنابراین روسیه همچنان بازیگر مهمی در سطح جهان باقی خواهد ماند، منتها نه به عنوان واسطه بین آمریکا و ایران.