در پی تازهترین دور توقیف مطبوعات در ایران، سازمان گزارشگران بدون مرز در بیانیهای «ادامه سیاست توقیف مطبوعات و صدور احکام محکومیت برای روزنامهنگاران» را محکوم کرده است.
گزارشگران بدون مرز میآورد: سرکوب مطبوعات در ایران با شدت ادامه دارد. از توقیف مطبوعات عملا به اقدامی روزمره برای دولت محمود احمدی نژاد تبدل شده است. محمد علی رامین معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وعده خود برای " تصفیه" مطبوعات را عملی میکند. به بهانه حفظ " عفت عمومی" کشور از روزنامه و روزنامهنگاران خالی میشود.
بنا بر گزارش این سازمان مدافع مطبوعات از ٢٢ خرداد ١٣٨٨ و با آغاز موج اعتراضات در ایران بیش از بیست نشریه در ایران توقیف و یا مجبور به توقف انتشار خود شدهاند.
رضا معینی، پژوهشگر بخش ایران در گزارشگران بدون مرز به رادیو فردا میگوید: آخرین چیزی که معاون وزارت ارشاد اسلامی در ایران اعلام کرده اند، توقیف روزنامه اقتصادی آسیا بود و تعلیق مجوز انتشار دو نشریه یا ماهنامه به نام سپیدار و پرستو. این به شکل رسمی. به شکل غیر رسمی تعداد زیادی از نشریات در سراسر ایران به دلایل مشکلات زیادی که داشتند انتشارشان متوقف شده یا زیر فشارها و تهدیداتی که بوده، خودشان عملاً کنار کشیده اند. به شکل مشخص برای دو روزنامه ای که ترک کرده اند، از جمله آسیا و عکس، انتشار تصویرهای خلاف عفت عمومی که طرح می کنند بوده که عملاً بهانه است. یعنی بهانه ای است برای توقیف نشریات در ایران.
کلاً در یک سال اخیر چه تعدادی در ایران توقیف شده اند؟
با این دو نشریه اخیر، مجموعاً ۲۶ روزنامه و نشریه توقیف یا مجبور به توقف انتشار خود شده اند. اما در دوره نهم ریاست جمهوری اصطلاحی که ما به کار برده بودیم دولت صد در صد بود. در اطلاعیه ای که منتشر کرده بودیم این دولت صد روزنامه را توقیف کرده بود و صد روزنامه نگار را در طی چهار سال اول دستگیر کرده بود. اما همانگونه که شاهدند در دور بعدی حداقل دریک سال بیش از یک سال از دور اول ریاست جمهوری ایشان می گذرد، بیش از ۱۷۰ روزنامه نگار بازداشت و دستگیر شدند و تحت پیگرد قانونی قرار دارند. از آن تعداد روزنامه هایی که مانده بودند، بیش از ۲۰ روزنامه را توقیف کردند و همچنان این سیاست، سیاست مشخص و روزمره سرکوب مطبوعات است که دولت پیش می برد.
اینطور می شود از صحبت های شما برداشت کرد که در حقیقت توقیف مطبوعات از زمان به روی کار آمدن آقای احمدی نژاد نسبت به قبل خیلی بیشتر شده؟
خیلی بیشتر شده. خیلی متمرکز تر شده. یعنی آن تعدادی از نشریات که از دولت قبلی به جای مانده بودند و توانسته بودند حفظ شوند این دوره تعطیل شده. در دوره قبل هم بوده. یعنی در مجموع آمار کلی در طی ۱۴ سال گذشته بیش از ۲۰۰ روزنامه و نشریه در ایران توقیف شده.
گزارشگران بدون مرز، صدور احکام محکومیت برای روزنامه نگاران را در بیانه جدید خود محکوم کرد. اخیراً چه موارد خاصی از محکومیت روزنامه نگاران رخ داده؟
به طور مشخص طی هفته های گذشته، محکومیت آقای داوری، مسئول سایت جمهوری و به اصطلاح ما شهروند نگاری که محکوم شدند و سپس مورد خانم بدرالسادات مفیدی بود. در این مورد مشخص آنچه که ما فکر می کنیم، خانم مفیدی به عنوان یکی از روزنامه نگاران پرسابقه، به عنوان دبیر انجمن صنفی یک سال پس از تعطیلی این انجمن محکوم به زندان می شوند. آنچه در این اطلاعیه گفتیم عملاً این محکومیت، محکومیت روزنامه نگاران و آزادی مطبوعات در ایران است.
مشخص است که چه تعدادی روزنامه نگار هم اکنون در زندانهای جمهوری اسلامی هست؟
آمار دقیق هست. الان در حال حاضر ۲۶ روزنامه نگار و هشت وب نگار در زندان های جمهوری اسلامی هستند. این آمار را باید با این ملاحظه دید که تعداد بسیار زیادی از زندانیان آزاد شده همچنان تحت پیگرد قضایی قرار دارند و همچنان تهدید می شوند و همچنان هر لحظه ممکن است بازداشت شوند. ولی کسانی که در زندان هستند، این آماری است که عرض کردم.
گزارشگران بدون مرز میآورد: سرکوب مطبوعات در ایران با شدت ادامه دارد. از توقیف مطبوعات عملا به اقدامی روزمره برای دولت محمود احمدی نژاد تبدل شده است. محمد علی رامین معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وعده خود برای " تصفیه" مطبوعات را عملی میکند. به بهانه حفظ " عفت عمومی" کشور از روزنامه و روزنامهنگاران خالی میشود.
بنا بر گزارش این سازمان مدافع مطبوعات از ٢٢ خرداد ١٣٨٨ و با آغاز موج اعتراضات در ایران بیش از بیست نشریه در ایران توقیف و یا مجبور به توقف انتشار خود شدهاند.
رضا معینی، پژوهشگر بخش ایران در گزارشگران بدون مرز به رادیو فردا میگوید: آخرین چیزی که معاون وزارت ارشاد اسلامی در ایران اعلام کرده اند، توقیف روزنامه اقتصادی آسیا بود و تعلیق مجوز انتشار دو نشریه یا ماهنامه به نام سپیدار و پرستو. این به شکل رسمی. به شکل غیر رسمی تعداد زیادی از نشریات در سراسر ایران به دلایل مشکلات زیادی که داشتند انتشارشان متوقف شده یا زیر فشارها و تهدیداتی که بوده، خودشان عملاً کنار کشیده اند. به شکل مشخص برای دو روزنامه ای که ترک کرده اند، از جمله آسیا و عکس، انتشار تصویرهای خلاف عفت عمومی که طرح می کنند بوده که عملاً بهانه است. یعنی بهانه ای است برای توقیف نشریات در ایران.
کلاً در یک سال اخیر چه تعدادی در ایران توقیف شده اند؟
با این دو نشریه اخیر، مجموعاً ۲۶ روزنامه و نشریه توقیف یا مجبور به توقف انتشار خود شده اند. اما در دوره نهم ریاست جمهوری اصطلاحی که ما به کار برده بودیم دولت صد در صد بود. در اطلاعیه ای که منتشر کرده بودیم این دولت صد روزنامه را توقیف کرده بود و صد روزنامه نگار را در طی چهار سال اول دستگیر کرده بود. اما همانگونه که شاهدند در دور بعدی حداقل دریک سال بیش از یک سال از دور اول ریاست جمهوری ایشان می گذرد، بیش از ۱۷۰ روزنامه نگار بازداشت و دستگیر شدند و تحت پیگرد قانونی قرار دارند. از آن تعداد روزنامه هایی که مانده بودند، بیش از ۲۰ روزنامه را توقیف کردند و همچنان این سیاست، سیاست مشخص و روزمره سرکوب مطبوعات است که دولت پیش می برد.
اینطور می شود از صحبت های شما برداشت کرد که در حقیقت توقیف مطبوعات از زمان به روی کار آمدن آقای احمدی نژاد نسبت به قبل خیلی بیشتر شده؟
خیلی بیشتر شده. خیلی متمرکز تر شده. یعنی آن تعدادی از نشریات که از دولت قبلی به جای مانده بودند و توانسته بودند حفظ شوند این دوره تعطیل شده. در دوره قبل هم بوده. یعنی در مجموع آمار کلی در طی ۱۴ سال گذشته بیش از ۲۰۰ روزنامه و نشریه در ایران توقیف شده.
گزارشگران بدون مرز، صدور احکام محکومیت برای روزنامه نگاران را در بیانه جدید خود محکوم کرد. اخیراً چه موارد خاصی از محکومیت روزنامه نگاران رخ داده؟
به طور مشخص طی هفته های گذشته، محکومیت آقای داوری، مسئول سایت جمهوری و به اصطلاح ما شهروند نگاری که محکوم شدند و سپس مورد خانم بدرالسادات مفیدی بود. در این مورد مشخص آنچه که ما فکر می کنیم، خانم مفیدی به عنوان یکی از روزنامه نگاران پرسابقه، به عنوان دبیر انجمن صنفی یک سال پس از تعطیلی این انجمن محکوم به زندان می شوند. آنچه در این اطلاعیه گفتیم عملاً این محکومیت، محکومیت روزنامه نگاران و آزادی مطبوعات در ایران است.
مشخص است که چه تعدادی روزنامه نگار هم اکنون در زندانهای جمهوری اسلامی هست؟
آمار دقیق هست. الان در حال حاضر ۲۶ روزنامه نگار و هشت وب نگار در زندان های جمهوری اسلامی هستند. این آمار را باید با این ملاحظه دید که تعداد بسیار زیادی از زندانیان آزاد شده همچنان تحت پیگرد قضایی قرار دارند و همچنان تهدید می شوند و همچنان هر لحظه ممکن است بازداشت شوند. ولی کسانی که در زندان هستند، این آماری است که عرض کردم.