این روزها شعبه پانزده دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی همدانی روزگار پر مشغله‌ای را سپری می‌کند. احکام اولیه کسانی که در جریان ناآرامی‌های پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم بازداشت شدند از سوی ریاست این شعبه یکی پس از دیگری صادر می‌شود.
احکامی که در بسیاری از موارد انتقاد های بسیاری را متوجه دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران کرده است.
متهمان معترض به نتایج انتخابات اولین بار در دادگاهی دسته جمعی به همراه یک کیفرخواست عمومی شرکت کردند، دادگاهی که منتقدان از آن با عنوان دادگاه نمایشی یاد می‌کنند.
در دادگاه بدوی متهمان شرکت کننده که شمار آن ها به ده‌ها نفر می‌رسید از داشتن وکلای تعیینی بی‌بهره بودند و به جای وکلای تعیینی وکلای تسخیری بر صندلی وکالت تکیه زده بودند.
کم‌تر کسی تا کنون از نحوه وکالت این وکلا چیزی شنیده است. برخی از خانواده‌های متهمان می‌گویند آنها از شیوه دفاع این وکلا در دادگاه چندان راضی نیستند.
رادیو فردا با هدف روشن‌تر شدن کار وکلای تسخیری با محمد حسین صمدی یزدی، وکیل تسخیری حسام ترمسی، از بازداشت شدگان حوادث پس از انتخابات گفت‌وگو کرده است.
حسام ترمسی در دادگاه بدوی به اتهام شرکت در تظاهرات غیر قانونی و سنگ پرانی به ماموران به دوسال و نیم حبس تعزیری محکوم شده است.
راديو فردا: می‌توانم بپرسم که ورود شما به اين پرونده‌ها به چه صورت بود؟
محمد حسین صمدی یزدی: نه، اين کار طبق قانون قدغن است. طبق قانون اگر اسرار موکل را بر کسی فاش کنيد، حق امانت‌داری و وکالت را رعايت نکرده‌ايد.
راديو فردا: آقای صمدی! بخشی از اطلاعات هر پرونده‌ای در هر جای دنيا نگفتنی است، ولی بخشی از اطلاعات پرونده هم عمومی است.
ببينيد ما در مورد پرونده تجزيه نداريم، که قسمتی از آن را بگوييم و قسمتی را نگوييم.
راديو فردا: چيزهايی وجود دارد که گفتن آن ارتباطی به مسايل شخصی فرد نداشته و با مسايل قانونی هم منافاتی ندارد.
مسايل ژورناليستی و حقوقی و سياسی با هم متفاوت است. اما ما که کارهای حقوقی انجام می‌دهيم بايستی هر حرفی را که می‌گوييم با دلايل آن مطرح کنيم. شما اکنون توجيه اجتماعی می‌آوريد، ولی من نمی‌توانم اين توجيهات را در قالب حقوق بپذيرم، چون در سر حقوقی‌ها قالب‌های زيادی وجود است.
راديو فردا: شما با تلويزيون ايران مصاحبه و در مورد پرونده صحبت کرديد و گفتيد روند دادگاه خيلی خوب بود.
من در مورد روند پرونده صحبت نکردم. از من در مورد اين دادگاه سؤال کردند و من گفتم در اين دادگاه آيين دادرسی رعايت شد. آيين دادرسی هم در مورد شکل رسيدگی به پرونده است.
راديو فردا: شما اعتقاد داريد شکل رسيدگی به پرونده دردادگاه از نظر قانونی مشکلی نداشت؟
من در شکل دادگاه چيز خلافی نديدم. اين حرف‌ها فقط برای اين است که غوغا سالاری شود.
راديو فردا: يکی از متهمانی که شما پرونده او را به عهده داشتيد، يک جوان تقریبا ۲۰ ساله به اسم حسام ترمسی بود با اتهام شرکت در تجمعات غيرقانونی و سنگ پرانی به ماموران. حکمی که برای او صادر شده کمی عجيب است (۲ سال و ۴ ماه حبس تعزیری) . اين حکم چگونه صادر شده و آيا به نظر شما با اتهامات او همخوانی دارد؟
آقای ضرغامی‌شما در دادگاه عمومی ديديد که موکل من کيست؟ کسی شنيده که من اسم موکلم را بگويم؟ من عادت ندارم چيزی در اين موارد بگويم، اين کار بدی است.
راديو فردا: اين را می‌شود در اينترنت پیدا کرد و من می‌خواهم بپرسم شما وکالت او را به عهده داشتيد؟
آقای ضرغامی من اصلاً با اينترنت کاری ندارم. من وکيل هر کسی بودم دقيقاً به وظيفه قانونی‌ام عمل کردم و هر کسی قاضی پرونده بوده به وظيفه قانونی خودش عمل کرده است. من ضامن عملکرد هيچکس نيستم.
راديو فردا: يعنی برای شما فرقی نمی‌کرد و اگر وکيل تسخيری هم نبوديد کارتان را انجام می‌داديد؟
واقعاً فرقی ندارد و همه مرا می‌شناسند.
راديو فردا: شما در ابتدا گفتيد که وکيل تسخيری اين پرونده‌ها بوديد و طوری اين مسئله را مطرح کرديد که من احساس کردم نوع وکالت اين پرونده‌ها برای شما فرق دارد.
هيچ فرقی نمی‌کند. اگر کسی وجدان داشته باشد و در تمام مسايل خدا را مد نظر قرار دهد از هر پرونده‌ای دفاع می‌کند.
راديو فردا: اما بسياری از وکلای اين دادگاه‌ها تسخيری بودند.
بله، عده‌ای تسخيری بودند. من و آقای نيکبخت تعيينی بوديم، ولی آقای نيکبخت ديگر دفاع نکرد و من هم گفتم ديگر نمی‌آيم زيرا ديدم تمام کسانی که آنجا بودند صراحتاً مطالبی را اقرار کردند و بسياری از اقارير مطابق با واقعيت بود، خوب جای چه دفاعی باقی می‌ماند؟ آيا من بايد بروم استغاثه کنم؟
راديو فردا: به نظر شما اقارير آنها تحت فشار نبود؟
من به مسايل پشت پرده کاری ندارم، شما هستيد که علم غيب داريد. من فقط در مورد دادگاه صحبت می‌کنم.
اينها مردمانی بودند با استخوان، استوار و محکم. بر هر کدام اگر ستمی روا شده بود در دادگاه دم بر می‌آورند و می‌گفتند ما آزار و اذيت شده ايم. اينها کودکان دبستانی نبودند بلکه کسانی بودند که سوابق بسيار زيادی دارند، حالا چه عاملی باعث شده بيايند اين مطالب را بگويند؟
راديو فردا: آقای صمدی! خيلی‌ها حتی خانواده آقای ابطحی می‌گويند اين دادگاه‌ها نمايشی بود.
خيلی‌ها هر حرفی را می‌زنند ولی شنونده بايد عاقل باشد و مسايل را تجزيه و تحليل کند و با مبانی و اصول حقايق بسنجد.
راديو فردا: يکی از مسالی که در اين دادگاه مطرح بود تقلب درانتخابات بود. به نظر شما تقلب در انتخابات دروغ بود؟
من اصلاً سياسی نيستم و از مسايل سياسی هيچ چيز نمی‌دانم.
راديو فردا: پس چطور پرونده‌های سياسی را قبول کرديد؟
سياست به اين معنا که مرحوم سهراب سپهری گفت قطاری ديدم بار سياست می‌برد و چه خالی می‌رفت. اما اگر سياست به معنای تدبير امور باشد، تدبير امور را همه پذيرا هستند. شما چرا اين قدر دوست داريد قضايا را ادامه دهيد. راديوی شما را همه شنيده‌اند خيلی از مطالب راديو راست نيست و شما پيش وجدان خودتان چه می‌کنيد. اگر راست باشد ايرادی ندارد.
راديو فردا: شما در جايگاه قضاوت می‌نشينيد؟
شما مرا محکوم و محاکمه کرديد و گفتيد من سياسی هستم و همه جور قضاوت کرديد، ولی يک سؤال که از شما می‌پرسم برآشفته می‌شويد.
راديو فردا: من برآشفته نشدم و می‌گويم اگر شما سياسی نيستيد، پس چطور حتی به عنوان يک وکيل تسخيری پرونده سياسی را به عهده گرفتيد؟
اين پرونده سياسی نيست. پرونده وقتی به قوه قضاييه آمد آنجا همه چيز حقوقی، قضايی و کيفری است. اصلاً سياست يعنی چه.
راديو فردا: شما معتقد هستيد جرم سياسی وجود ندارد؟
آقای ضرغامی اگرکسی از مقررات تخطی کند به دادگاه می‌آيد، دادگاه هم يا کيفری است يا حقوقی. اينجا ديگر سياست جايگاهی ندارد و اين به زعم شما سياست است.
راديو فردا: بعضی از اين افراد وکلای تعيينی داشتند، اما به آنها اجازه دفاع ندادند و وکلای تسخيری مانند شما را برای وکالت پرونده‌ها تعيين کردند.
من اين را از شما می‌شنوم. من وکيل تعيينی کسی بودم و همراه با يکی ديگر از آقايان به دادگاه رفتيم و ما را راه دادند. من نمی‌دانم منظور آنها چيست که می‌گويند وکلای تعيينی را راه نمی‌دادند. بعضی از آقايان علاقه دارند بروند ۱۰ روز پرونده را مطالعه کنند، اما نمی‌شود. بايد وقت گذاشت و پرونده را مطالعه کرد. آقای وکيل اگر سرت شلوغ است پرونده قبول نکن. کسانی که آنجا می‌روند بايد برنامه‌ريزی بکنند، اما بعضی‌ها نمی‌خواهند اين کار را بکنند و برای اين که فرافکنی کنند کاسه و کوزه را سر ديگران می‌شکنند که کار خوبی نيست. خوب بگو کار دارم و غير از اين پرونده ۳۰ پرونده ديگر هم به عهده دارم، اما برای اين که حسن شهرتی پيدا کنم اين پرونده را هم قبول کردم. آقای ضرغامی بعضی‌ها اين مسئله را نمی‌گويند، تو چرا فريب می‌خوری؟
راديو فردا: وقتی شما پرونده‌ای را قبول می‌کنيد و در حکم آن موکل تجديد نظر می‌شود و حکمش سبک شده يا نجات پيدا می‌کند آن وقت حسن شهرت شما بيشتر می‌شود تا اين که پرونده‌ای قبول کنيد و بعد هم با يک حکم سنگين برای يک اتهام کوچک تمام شود.
من مأمور به انجام وظيفه هستم و تمام موکلينم بعد از دفاع در دادگاه صورت مرا بوسيده‌اند.
راديو فردا: در همين دادگاه ؟
درهر دادگاهی و اتفاقاً آقای رئيس دادگاه به من گفته است ممنون دفاع خوبی کردی. اينها نظرات شخصی خودم است و به اين معنی نيست که سخنان من نظر زيد است و بکر.
احکامی که در بسیاری از موارد انتقاد های بسیاری را متوجه دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران کرده است.
متهمان معترض به نتایج انتخابات اولین بار در دادگاهی دسته جمعی به همراه یک کیفرخواست عمومی شرکت کردند، دادگاهی که منتقدان از آن با عنوان دادگاه نمایشی یاد می‌کنند.
در دادگاه بدوی متهمان شرکت کننده که شمار آن ها به ده‌ها نفر می‌رسید از داشتن وکلای تعیینی بی‌بهره بودند و به جای وکلای تعیینی وکلای تسخیری بر صندلی وکالت تکیه زده بودند.
کم‌تر کسی تا کنون از نحوه وکالت این وکلا چیزی شنیده است. برخی از خانواده‌های متهمان می‌گویند آنها از شیوه دفاع این وکلا در دادگاه چندان راضی نیستند.
رادیو فردا با هدف روشن‌تر شدن کار وکلای تسخیری با محمد حسین صمدی یزدی، وکیل تسخیری حسام ترمسی، از بازداشت شدگان حوادث پس از انتخابات گفت‌وگو کرده است.
حسام ترمسی در دادگاه بدوی به اتهام شرکت در تظاهرات غیر قانونی و سنگ پرانی به ماموران به دوسال و نیم حبس تعزیری محکوم شده است.
راديو فردا: می‌توانم بپرسم که ورود شما به اين پرونده‌ها به چه صورت بود؟
محمد حسین صمدی یزدی: نه، اين کار طبق قانون قدغن است. طبق قانون اگر اسرار موکل را بر کسی فاش کنيد، حق امانت‌داری و وکالت را رعايت نکرده‌ايد.
راديو فردا: آقای صمدی! بخشی از اطلاعات هر پرونده‌ای در هر جای دنيا نگفتنی است، ولی بخشی از اطلاعات پرونده هم عمومی است.
ببينيد ما در مورد پرونده تجزيه نداريم، که قسمتی از آن را بگوييم و قسمتی را نگوييم.
راديو فردا: چيزهايی وجود دارد که گفتن آن ارتباطی به مسايل شخصی فرد نداشته و با مسايل قانونی هم منافاتی ندارد.
مسايل ژورناليستی و حقوقی و سياسی با هم متفاوت است. اما ما که کارهای حقوقی انجام می‌دهيم بايستی هر حرفی را که می‌گوييم با دلايل آن مطرح کنيم. شما اکنون توجيه اجتماعی می‌آوريد، ولی من نمی‌توانم اين توجيهات را در قالب حقوق بپذيرم، چون در سر حقوقی‌ها قالب‌های زيادی وجود است.
راديو فردا: شما با تلويزيون ايران مصاحبه و در مورد پرونده صحبت کرديد و گفتيد روند دادگاه خيلی خوب بود.
من در مورد روند پرونده صحبت نکردم. از من در مورد اين دادگاه سؤال کردند و من گفتم در اين دادگاه آيين دادرسی رعايت شد. آيين دادرسی هم در مورد شکل رسيدگی به پرونده است.
راديو فردا: شما اعتقاد داريد شکل رسيدگی به پرونده دردادگاه از نظر قانونی مشکلی نداشت؟
من در شکل دادگاه چيز خلافی نديدم. اين حرف‌ها فقط برای اين است که غوغا سالاری شود.
راديو فردا: يکی از متهمانی که شما پرونده او را به عهده داشتيد، يک جوان تقریبا ۲۰ ساله به اسم حسام ترمسی بود با اتهام شرکت در تجمعات غيرقانونی و سنگ پرانی به ماموران. حکمی که برای او صادر شده کمی عجيب است (۲ سال و ۴ ماه حبس تعزیری) . اين حکم چگونه صادر شده و آيا به نظر شما با اتهامات او همخوانی دارد؟
آقای ضرغامی‌شما در دادگاه عمومی ديديد که موکل من کيست؟ کسی شنيده که من اسم موکلم را بگويم؟ من عادت ندارم چيزی در اين موارد بگويم، اين کار بدی است.
راديو فردا: اين را می‌شود در اينترنت پیدا کرد و من می‌خواهم بپرسم شما وکالت او را به عهده داشتيد؟
آقای ضرغامی من اصلاً با اينترنت کاری ندارم. من وکيل هر کسی بودم دقيقاً به وظيفه قانونی‌ام عمل کردم و هر کسی قاضی پرونده بوده به وظيفه قانونی خودش عمل کرده است. من ضامن عملکرد هيچکس نيستم.
راديو فردا: يعنی برای شما فرقی نمی‌کرد و اگر وکيل تسخيری هم نبوديد کارتان را انجام می‌داديد؟
واقعاً فرقی ندارد و همه مرا می‌شناسند.
راديو فردا: شما در ابتدا گفتيد که وکيل تسخيری اين پرونده‌ها بوديد و طوری اين مسئله را مطرح کرديد که من احساس کردم نوع وکالت اين پرونده‌ها برای شما فرق دارد.
هيچ فرقی نمی‌کند. اگر کسی وجدان داشته باشد و در تمام مسايل خدا را مد نظر قرار دهد از هر پرونده‌ای دفاع می‌کند.
راديو فردا: اما بسياری از وکلای اين دادگاه‌ها تسخيری بودند.
بله، عده‌ای تسخيری بودند. من و آقای نيکبخت تعيينی بوديم، ولی آقای نيکبخت ديگر دفاع نکرد و من هم گفتم ديگر نمی‌آيم زيرا ديدم تمام کسانی که آنجا بودند صراحتاً مطالبی را اقرار کردند و بسياری از اقارير مطابق با واقعيت بود، خوب جای چه دفاعی باقی می‌ماند؟ آيا من بايد بروم استغاثه کنم؟
راديو فردا: به نظر شما اقارير آنها تحت فشار نبود؟
من به مسايل پشت پرده کاری ندارم، شما هستيد که علم غيب داريد. من فقط در مورد دادگاه صحبت می‌کنم.
اينها مردمانی بودند با استخوان، استوار و محکم. بر هر کدام اگر ستمی روا شده بود در دادگاه دم بر می‌آورند و می‌گفتند ما آزار و اذيت شده ايم. اينها کودکان دبستانی نبودند بلکه کسانی بودند که سوابق بسيار زيادی دارند، حالا چه عاملی باعث شده بيايند اين مطالب را بگويند؟
راديو فردا: آقای صمدی! خيلی‌ها حتی خانواده آقای ابطحی می‌گويند اين دادگاه‌ها نمايشی بود.
خيلی‌ها هر حرفی را می‌زنند ولی شنونده بايد عاقل باشد و مسايل را تجزيه و تحليل کند و با مبانی و اصول حقايق بسنجد.
«اينها مردمانی بودند با استخوان، استوار و محکم. بر هر کدام اگر ستمی روا شده بود در دادگاه دم بر می‌آورند و می‌گفتند ما آزار و اذيت شده ايم. اينها کودکان دبستانی نبودند بلکه کسانی بودند که سوابق بسيار زيادی دارند، حالا چه عاملی باعث شده بيايند اين مطالب را بگويند؟»
من اصلاً سياسی نيستم و از مسايل سياسی هيچ چيز نمی‌دانم.
راديو فردا: پس چطور پرونده‌های سياسی را قبول کرديد؟
سياست به اين معنا که مرحوم سهراب سپهری گفت قطاری ديدم بار سياست می‌برد و چه خالی می‌رفت. اما اگر سياست به معنای تدبير امور باشد، تدبير امور را همه پذيرا هستند. شما چرا اين قدر دوست داريد قضايا را ادامه دهيد. راديوی شما را همه شنيده‌اند خيلی از مطالب راديو راست نيست و شما پيش وجدان خودتان چه می‌کنيد. اگر راست باشد ايرادی ندارد.
راديو فردا: شما در جايگاه قضاوت می‌نشينيد؟
شما مرا محکوم و محاکمه کرديد و گفتيد من سياسی هستم و همه جور قضاوت کرديد، ولی يک سؤال که از شما می‌پرسم برآشفته می‌شويد.
راديو فردا: من برآشفته نشدم و می‌گويم اگر شما سياسی نيستيد، پس چطور حتی به عنوان يک وکيل تسخيری پرونده سياسی را به عهده گرفتيد؟
اين پرونده سياسی نيست. پرونده وقتی به قوه قضاييه آمد آنجا همه چيز حقوقی، قضايی و کيفری است. اصلاً سياست يعنی چه.
راديو فردا: شما معتقد هستيد جرم سياسی وجود ندارد؟
آقای ضرغامی اگرکسی از مقررات تخطی کند به دادگاه می‌آيد، دادگاه هم يا کيفری است يا حقوقی. اينجا ديگر سياست جايگاهی ندارد و اين به زعم شما سياست است.
«من مأمور به انجام وظيفه هستم و تمام موکلينم بعد از دفاع در دادگاه صورت مرا بوسيده‌اند.»
من اين را از شما می‌شنوم. من وکيل تعيينی کسی بودم و همراه با يکی ديگر از آقايان به دادگاه رفتيم و ما را راه دادند. من نمی‌دانم منظور آنها چيست که می‌گويند وکلای تعيينی را راه نمی‌دادند. بعضی از آقايان علاقه دارند بروند ۱۰ روز پرونده را مطالعه کنند، اما نمی‌شود. بايد وقت گذاشت و پرونده را مطالعه کرد. آقای وکيل اگر سرت شلوغ است پرونده قبول نکن. کسانی که آنجا می‌روند بايد برنامه‌ريزی بکنند، اما بعضی‌ها نمی‌خواهند اين کار را بکنند و برای اين که فرافکنی کنند کاسه و کوزه را سر ديگران می‌شکنند که کار خوبی نيست. خوب بگو کار دارم و غير از اين پرونده ۳۰ پرونده ديگر هم به عهده دارم، اما برای اين که حسن شهرتی پيدا کنم اين پرونده را هم قبول کردم. آقای ضرغامی بعضی‌ها اين مسئله را نمی‌گويند، تو چرا فريب می‌خوری؟
راديو فردا: وقتی شما پرونده‌ای را قبول می‌کنيد و در حکم آن موکل تجديد نظر می‌شود و حکمش سبک شده يا نجات پيدا می‌کند آن وقت حسن شهرت شما بيشتر می‌شود تا اين که پرونده‌ای قبول کنيد و بعد هم با يک حکم سنگين برای يک اتهام کوچک تمام شود.
من مأمور به انجام وظيفه هستم و تمام موکلينم بعد از دفاع در دادگاه صورت مرا بوسيده‌اند.
راديو فردا: در همين دادگاه ؟
درهر دادگاهی و اتفاقاً آقای رئيس دادگاه به من گفته است ممنون دفاع خوبی کردی. اينها نظرات شخصی خودم است و به اين معنی نيست که سخنان من نظر زيد است و بکر.