دومین روز اعتصاب غذا و تحصن جمعی از روشنفکران و فعالان مدنی ایرانی در مقابل سازمان ملل در نیویورک در حالی برگزار شد که از بعد از ظهر، هوای بارانی شهر باعث تغییراتی در اجرای برنامه‌ها شد.
به مانند روز اول قرار بود تا برنامه سخنرانی‌ها در دو نوبت صبح و عصر برگزار شود که باران شدید عصر عملا سخنرانی‌ها را متوقف کرد. هرچند این بارندگی جمعیت حاضر را متفرق نکرد.
حضور نوام چامسکی و سخنان کوتاهش در رابطه با حرکت مردم ایران و اعلام همبستگی‌اش با تحصن مقابل سازمان ملل از جمله نکات بارز برنامه‌های روز دوم بود.این متفکر، نظریه‌پرداز و زبان‌شناس شهیر آمریکایی ساعاتی پس از ظهر به جمع معترضان پیوست و با استقبال زیادی از سوی ایرانیان حاضر مواجه شد.
رضا براهنی، شاعر، نویسنده و منتقد ادبی ایرانی در سخنان کوتاهی به معرفی چامسکی پرداخت و ماجرای دفاع چامسکی از وی در سی سال پیش را که براهنی در زمان شاه زندانی بود برای حاضران نقل کرد.
براهنی از دوستی سی‌ساله خود با چامسکی یاد کرد و از اقدامات وی در راه دفاع از حقوق بشر در طول این دوران‌ها گفت.
در ادامه چامسکی در تایید سخنان براهنی گفت: «بیست سی سال پیش هم که با رضا (براهنی) در مبارزه مشارکت می‌کردیم هم همین حرف‌های امروز را می‌زدیم. فقط اسم ها را باید عوض کرد و نام‌های جدید را جایگزین کرد.»
این متفکر سرشناس آمریکایی با اشاره به «جنبش سبز» ایران گفت: «امروز مردم ایران مبارزه ظریفی را پیش می‌برند. هم علیه دیکتاتوری مبارزه می‌کنند و هم آب به آسیاب دشمن نمی‌ریزند.مردم جهان در حال یاد گرفتن از این مبارزه ایرانیان هستند.»
چامسکی افزود: «سابقه آمریکا در تاریخ ایران سابقه خوبی نیست، از این رو نباید آمریکایی‌ها هم به دنبال بهره‌برداری باشند. آن چه در ایران می‌گذرد، نقطه‌ای نورانی برای بقیه دنیاست.»
وی در پاسخ به پرسش یکی از حاضران که چه قاعده و توصیه‌ای برای این حرکت در ایران با توجه به تجربه‌هایتان در کشورهای مختلف دارید، گفت: «فکر نمی‌کنم هیچ قاعده خاصی وجود داشته باشد. اما اول از همه باید آگاهی‌ها را افزایش داد. روش‌ها در فضاها و مکان‌های مختلف متفاوت هستند. برای مثال، من و رضا (براهنی) در مورد رژیم شاه به گونه‌ای عمل می‌کردیم و بعدها به نوعی دیگر. روش‌ها به مسیر حرکت و مکان آن بستگی دارد. در مورد ایران امروز نیز این ایرانیان داخل هستند که مسیر و اهدافشان را انتخاب می کنند. باید از آنها یاد گرفت.»
یکی دیگر از حاضران به استفاده حکومت ایران از شعارهای ضد آمریکایی اشاره کرد و این موضوع که حکومت ایران تحولات اخیر را به آمریکا نسبت می‌دهد؛ این پرسش‌گر نظر چامسکی در این زمینه را پرسید که وی گفت: «همان کاری که مردم ایران دارند انجام می‌دهند [درست است]. مردم در ایران نه می‌گذارند این نهضت منحرف شود و نه به این گونه اتهامات اعتنا می‌کنند.»
«چرا شعار مرگ بر؟»
اما پیش از چامسکی سخنرانان دیگری نیز به بیان نظرات خود پرداخته بودند.
شهرنوش پارسی‌پور یکی از سخنرانان این مراسم بود. این نویسنده و محقق ایرانی در سخنان خود به تاثیر شگرف اینترنت در تحولات اخیر ایران پرداخت و گفت: «اینترنت انقلاب جدیدی در ایران بود. عاملی که به ما نشان داد جامعه و جوانانش می‌توانند رهبر خودشان باشند. مردم جنبش سبز را بدون هیچ سَری به پیش می‌برند.»
وی افزود: «من خواهان جامعه‌ای هستم که همه آحاد جامعه در آن باشند. حتی آن حزب‌اللهی و...هم باید بتوانند در آن جامعه حرفشان را بزنند.من حاضرم جانم را بدهم آنها حرفشان را بزنند اما آنها حق ندارند به جای من بیاندیشند.»
خانم پارسی‌پور با اشاره به اینکه این روزها برخی شعارها «آزارم می دهد» گفت: «سی سال است می‌گویند مرگ بر آمریکا. این یعنی چه؟ اگر من می‌گویم مرگ بر آمریکا یعنی قصد کشتن آمریکا را دارم. این شعار بدی است. این روزها در جنبش سبز شنیدم که شعار می‌دهند مرگ بر روسیه. چرا باید این قدر شعار مرگ بدهیم. حالا اگر از روسیه بدمان می‌آید خب از کلمات دیگری استفاده کنیم. مثلا بگوییم «روسیه حیا کن». همان اول انقلاب هم همین ماها که شعار «اعدام باید گردد» سر دادیم مقصر بودیم. اگر ماها شعار نمی‌دادیم، خلخالی هم این گونه راحت نمی‌کُشت. ما همه را کشتیم.»
نیاز به آشتی ملی
نوید حازقی، نماینده گروه «رای من کجاست؟» در نیویورک، هم در سخنان کوتاهی خطاب به نسل پدر و مادرهای خود گفت: «بزرگ‌ترین کمک به این حرکت این است که دور ایده‌هایی چون جامعه مدنی، آشتی ملی و همبستگی جمع شویم و با هم گفت‌و‌گو کنیم. چرا همیشه باید با کسانی که هم‌عقیده و نظر ما هستند نشست و برخاست داشته باشیم. با کسانی که نظر مخالف ما را دارند هم بنشینیم و حرف بزنیم. رسیدن به آشتی ملی بزرگ‌ترین کمک خواهد بود به این حرکت.»
در بخش دیگری از این نشست عبدی کلانتری، یکی از اعتصاب غذا کنندگان، متن پیام محمدرضا نیکفر از شخصیت‌های فرهنگی ایران را خطاب به متحصنین قرائت کرد.
در ادامه همچنین پیام یوسفی اشکوری به این تجمع از سوی یکی از حاضران خوانده شد.
مهدی سحرخیز، فرزند عیسی سحرخیز، نیز در سخنان کوتاهی خبر از «شکسته شدن دنده‌های پدرش در زمان دستگیری» داد و همچنین به نقل از پدرش خواستار اعلام شکایت حقوقی علیه شرکت «نوکیا» شد. سحرخیز به نقل از پدرش «فروش تکنولوژی ردیابی و شنود از سوی این کمپانی به دولت ایران را سبب بسیاری از دستگیری‌های اخیر» دانست.
«به رهبران جنبش توهین نکنید»
رضا فانی یزدی دیگر سخنران این مراسم بود. وی از فعالان خارج از کشور خواست که «برای کمک به جنبش سبز دنبال زیاده‌خواهی نباشند و خود را با مطالبات نهضت در داخل هماهنگ کنند». آقای فانی یزدی همچنین از افرادی که در خارج از کشور تریبون دارند خواست «به رهبران این حرکت توهین نکنند.»
وی تاکید کرد: «نمی شود به رهبران این حرکت توهین کرد و بعد دم از حمایت از جنبش زد.» این اعتصاب‌کننده در مقابل سازمان ملل یادآور شد: «آنچه مهم است این است که نباید چهره ایرانی با احمدی‌نژاد به دنیا نشان داده شود.»
«نسل جدید را بشناسیم»
مهرداد مشایخی، استاد دانشگاه، در سخنان خود خواستار «شناخت نسل جدید» از سوی هم شد. وی گفت: «آنچه در ایران امروز شاهدش هستیم تجربه‌ای از نسل سوم است. نسلی که نه به دنبال انقلاب کلاسیک است و نه پروژه‌ای مانند اصلاحات سال ۷۶ را قبول دارد. من اسم آن را پست اصلاحاتی می‌گذارم.»
وی در تبیین شاخصه‌های این حرکت گفت: «این حرکت نگاه جهانی دارد. جهانی فکر می‌کند و جهانی عمل می‌کند. استفاده از تکنولوژی نمادی از این مشخصه است.»
این جامعه‌شناس افزود: «این حرکت نگاه غیرایدئولوژیک و غیر آرمانگرا دارد.به دنبال یک آرمانشهریوتوپیایی نیست. بنابر فرصت ها و مصالح موجود بهترین بهره‌برداری را می‌کند.»
مشایخی مهم‌ترین جنبه این حرکت را «گفتمان حق‌مداری‌اش» خواند و گفت: «این حرکت به جایی رسیده است که دفاع از حقوق اولیه‌اش را سرلوحه قرار داده است.» وی در این زمینه از جنبش زنان و تلاش‌های چند ساله‌اش به نیکی یاد کرد و گفت که آنچه جنبش زنان در قالب کمپین‌ها انجام داد «درسی بود برای مجموعه جنبش».
وی مشخصه دیگر این حرکت را ارائه تعریف جدیدی از ملی‌گرایی دانست و گفت: «در گذشته ملی گرایی ها تقابل‌گرایانه بود.گاهی در تقابل با غرب، گاه در تقابل با اعراب و گاه در تقابل با امپریالسیم. اما ملی‌گرایی جدید که من «ملی‌گرایی مثبت» می ناممش به جای تقابل تلاش دارد با استفاده از هر سمبلی خودش را بالا بکشد و تلاش دارد تصویر ایران را تغییر دهد.»
این جامعه‌شناس، «عدم تمرکز جنبش سبز» را یکی از نقاط قوتش دانست و خاطر نشان کرد که تجربه شرق اروپا نشان می‌دهد که سامان‌دهی‌های متمرکز کارا نیست.
احمد باطبی، زندانی سیاسی سابق و فعال حقوق بشر، سخنران دیگر این مراسم بود که در سخنان کوتاهی از تاثیر این گونه گردهمایی ها در وضعیت زندانیان در زندان سخن گفت و خواستار تداوم چنین حرکاتی شد.
اعتصاب غذا و تحصن سه‌روزه جمعی از ایرانیان در مقابل سازمان ملل از روز چهارشنبه آغاز و تا جمعه ۲ مرداد ادامه پیدا می‌کند.
به مانند روز اول قرار بود تا برنامه سخنرانی‌ها در دو نوبت صبح و عصر برگزار شود که باران شدید عصر عملا سخنرانی‌ها را متوقف کرد. هرچند این بارندگی جمعیت حاضر را متفرق نکرد.
حضور نوام چامسکی و سخنان کوتاهش در رابطه با حرکت مردم ایران و اعلام همبستگی‌اش با تحصن مقابل سازمان ملل از جمله نکات بارز برنامه‌های روز دوم بود.این متفکر، نظریه‌پرداز و زبان‌شناس شهیر آمریکایی ساعاتی پس از ظهر به جمع معترضان پیوست و با استقبال زیادی از سوی ایرانیان حاضر مواجه شد.
رضا براهنی، شاعر، نویسنده و منتقد ادبی ایرانی در سخنان کوتاهی به معرفی چامسکی پرداخت و ماجرای دفاع چامسکی از وی در سی سال پیش را که براهنی در زمان شاه زندانی بود برای حاضران نقل کرد.
براهنی از دوستی سی‌ساله خود با چامسکی یاد کرد و از اقدامات وی در راه دفاع از حقوق بشر در طول این دوران‌ها گفت.
«امروز مردم ایران مبارزه ظریفی را پیش می برند.هم علیه دیکتاتوری مبارزه می‌کنند و هم آب به آسیاب دشمن نمی ریزند.مردم جهان در حال یاد گرفتن از این مبارزه ایرانیان هستند.»
نوام چامسکی
این متفکر سرشناس آمریکایی با اشاره به «جنبش سبز» ایران گفت: «امروز مردم ایران مبارزه ظریفی را پیش می‌برند. هم علیه دیکتاتوری مبارزه می‌کنند و هم آب به آسیاب دشمن نمی‌ریزند.مردم جهان در حال یاد گرفتن از این مبارزه ایرانیان هستند.»
چامسکی افزود: «سابقه آمریکا در تاریخ ایران سابقه خوبی نیست، از این رو نباید آمریکایی‌ها هم به دنبال بهره‌برداری باشند. آن چه در ایران می‌گذرد، نقطه‌ای نورانی برای بقیه دنیاست.»
وی در پاسخ به پرسش یکی از حاضران که چه قاعده و توصیه‌ای برای این حرکت در ایران با توجه به تجربه‌هایتان در کشورهای مختلف دارید، گفت: «فکر نمی‌کنم هیچ قاعده خاصی وجود داشته باشد. اما اول از همه باید آگاهی‌ها را افزایش داد. روش‌ها در فضاها و مکان‌های مختلف متفاوت هستند. برای مثال، من و رضا (براهنی) در مورد رژیم شاه به گونه‌ای عمل می‌کردیم و بعدها به نوعی دیگر. روش‌ها به مسیر حرکت و مکان آن بستگی دارد. در مورد ایران امروز نیز این ایرانیان داخل هستند که مسیر و اهدافشان را انتخاب می کنند. باید از آنها یاد گرفت.»
یکی دیگر از حاضران به استفاده حکومت ایران از شعارهای ضد آمریکایی اشاره کرد و این موضوع که حکومت ایران تحولات اخیر را به آمریکا نسبت می‌دهد؛ این پرسش‌گر نظر چامسکی در این زمینه را پرسید که وی گفت: «همان کاری که مردم ایران دارند انجام می‌دهند [درست است]. مردم در ایران نه می‌گذارند این نهضت منحرف شود و نه به این گونه اتهامات اعتنا می‌کنند.»
«چرا شعار مرگ بر؟»
اما پیش از چامسکی سخنرانان دیگری نیز به بیان نظرات خود پرداخته بودند.
شهرنوش پارسی‌پور یکی از سخنرانان این مراسم بود. این نویسنده و محقق ایرانی در سخنان خود به تاثیر شگرف اینترنت در تحولات اخیر ایران پرداخت و گفت: «اینترنت انقلاب جدیدی در ایران بود. عاملی که به ما نشان داد جامعه و جوانانش می‌توانند رهبر خودشان باشند. مردم جنبش سبز را بدون هیچ سَری به پیش می‌برند.»
«این روزها در جنبش سبز شنیدم که شعار می‌دهند مرگ بر روسیه. چرا باید اینقدر شعار مرگ بدهیم. همان اول انقلاب هم همین ماها که شعار «اعدام باید گردد» سر دادیم مقصر بودیم. اگر ماها شعار نمی‌دادیم، خلخالی هم اینگونه راحت نمی کُشد. ما همه را کشتیم.»
شهرنوش پارسی پور
خانم پارسی‌پور با اشاره به اینکه این روزها برخی شعارها «آزارم می دهد» گفت: «سی سال است می‌گویند مرگ بر آمریکا. این یعنی چه؟ اگر من می‌گویم مرگ بر آمریکا یعنی قصد کشتن آمریکا را دارم. این شعار بدی است. این روزها در جنبش سبز شنیدم که شعار می‌دهند مرگ بر روسیه. چرا باید این قدر شعار مرگ بدهیم. حالا اگر از روسیه بدمان می‌آید خب از کلمات دیگری استفاده کنیم. مثلا بگوییم «روسیه حیا کن». همان اول انقلاب هم همین ماها که شعار «اعدام باید گردد» سر دادیم مقصر بودیم. اگر ماها شعار نمی‌دادیم، خلخالی هم این گونه راحت نمی‌کُشت. ما همه را کشتیم.»
نیاز به آشتی ملی
نوید حازقی، نماینده گروه «رای من کجاست؟» در نیویورک، هم در سخنان کوتاهی خطاب به نسل پدر و مادرهای خود گفت: «بزرگ‌ترین کمک به این حرکت این است که دور ایده‌هایی چون جامعه مدنی، آشتی ملی و همبستگی جمع شویم و با هم گفت‌و‌گو کنیم. چرا همیشه باید با کسانی که هم‌عقیده و نظر ما هستند نشست و برخاست داشته باشیم. با کسانی که نظر مخالف ما را دارند هم بنشینیم و حرف بزنیم. رسیدن به آشتی ملی بزرگ‌ترین کمک خواهد بود به این حرکت.»
در بخش دیگری از این نشست عبدی کلانتری، یکی از اعتصاب غذا کنندگان، متن پیام محمدرضا نیکفر از شخصیت‌های فرهنگی ایران را خطاب به متحصنین قرائت کرد.
در ادامه همچنین پیام یوسفی اشکوری به این تجمع از سوی یکی از حاضران خوانده شد.
مهدی سحرخیز، فرزند عیسی سحرخیز، نیز در سخنان کوتاهی خبر از «شکسته شدن دنده‌های پدرش در زمان دستگیری» داد و همچنین به نقل از پدرش خواستار اعلام شکایت حقوقی علیه شرکت «نوکیا» شد. سحرخیز به نقل از پدرش «فروش تکنولوژی ردیابی و شنود از سوی این کمپانی به دولت ایران را سبب بسیاری از دستگیری‌های اخیر» دانست.
«به رهبران جنبش توهین نکنید»
رضا فانی یزدی دیگر سخنران این مراسم بود. وی از فعالان خارج از کشور خواست که «برای کمک به جنبش سبز دنبال زیاده‌خواهی نباشند و خود را با مطالبات نهضت در داخل هماهنگ کنند». آقای فانی یزدی همچنین از افرادی که در خارج از کشور تریبون دارند خواست «به رهبران این حرکت توهین نکنند.»
وی تاکید کرد: «نمی شود به رهبران این حرکت توهین کرد و بعد دم از حمایت از جنبش زد.» این اعتصاب‌کننده در مقابل سازمان ملل یادآور شد: «آنچه مهم است این است که نباید چهره ایرانی با احمدی‌نژاد به دنیا نشان داده شود.»
«نسل جدید را بشناسیم»
مهرداد مشایخی، استاد دانشگاه، در سخنان خود خواستار «شناخت نسل جدید» از سوی هم شد. وی گفت: «آنچه در ایران امروز شاهدش هستیم تجربه‌ای از نسل سوم است. نسلی که نه به دنبال انقلاب کلاسیک است و نه پروژه‌ای مانند اصلاحات سال ۷۶ را قبول دارد. من اسم آن را پست اصلاحاتی می‌گذارم.»
وی در تبیین شاخصه‌های این حرکت گفت: «این حرکت نگاه جهانی دارد. جهانی فکر می‌کند و جهانی عمل می‌کند. استفاده از تکنولوژی نمادی از این مشخصه است.»
این جامعه‌شناس افزود: «این حرکت نگاه غیرایدئولوژیک و غیر آرمانگرا دارد.به دنبال یک آرمانشهریوتوپیایی نیست. بنابر فرصت ها و مصالح موجود بهترین بهره‌برداری را می‌کند.»
«این حرکت به جایی رسیده است که دفاع از حقوق اولیه اش را سرلوحه قرار داده است.»
مهرداد مشایخی
وی مشخصه دیگر این حرکت را ارائه تعریف جدیدی از ملی‌گرایی دانست و گفت: «در گذشته ملی گرایی ها تقابل‌گرایانه بود.گاهی در تقابل با غرب، گاه در تقابل با اعراب و گاه در تقابل با امپریالسیم. اما ملی‌گرایی جدید که من «ملی‌گرایی مثبت» می ناممش به جای تقابل تلاش دارد با استفاده از هر سمبلی خودش را بالا بکشد و تلاش دارد تصویر ایران را تغییر دهد.»
این جامعه‌شناس، «عدم تمرکز جنبش سبز» را یکی از نقاط قوتش دانست و خاطر نشان کرد که تجربه شرق اروپا نشان می‌دهد که سامان‌دهی‌های متمرکز کارا نیست.
احمد باطبی، زندانی سیاسی سابق و فعال حقوق بشر، سخنران دیگر این مراسم بود که در سخنان کوتاهی از تاثیر این گونه گردهمایی ها در وضعیت زندانیان در زندان سخن گفت و خواستار تداوم چنین حرکاتی شد.
اعتصاب غذا و تحصن سه‌روزه جمعی از ایرانیان در مقابل سازمان ملل از روز چهارشنبه آغاز و تا جمعه ۲ مرداد ادامه پیدا می‌کند.